سه شنبه, ۱۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 7 May, 2024
مجله ویستا

نوجوانان , خانواده و دوستان


نوجوانان , خانواده و دوستان

نوجوانی دوران شکل گیری هویت محسوب می شود گروهی از مردم براین عقیده اند که در این میان خانواده یا نقش ندارد و یا نقش محدودی را ایفا می کند

نوجوانی دوران شکل گیری هویت محسوب می شود. گروهی از مردم براین عقیده اند که در این میان خانواده یا نقش ندارد و یا نقش محدودی را ایفا می کند. هرچند تحقیقات نشان می دهد که ارتباطات مثبت خانوادگی عامل حمایت کننده ای در برابر احتمال رفتار مخاطره آمیز نوجوانان می باشد.

با اینکه ماهیت روابط تغییر می کند ولی تداوم ارتباطات خانوادگی و ایجاد محیطی امن در رفتار نوجوانان تأثیر زیادی دارد.

● اهمیت خانواده

طبیعی است که نوجوانان در مورد خود به تفکر بپردازند و وجوه زندگی و روابط خانوادگی را زیرسؤال ببرند. البته این احساسات موقتی است.

والدین باید خود را برای عصیانگری فرزندان آماده کنند و برای مقابله با رفتارهای ناهنجار آنها اقدام به مرزبندی نمایند.

در واقع بسیاری از نوجوانان به این خاطر دست به عصیانگری می زنند که دوست ندارند کسی برای آنها مرزهایی ترسیم کند.

همسالان در شکل گیری رفتار نوجوانان نقش مهمی دارند ولی کیفیت رابطه آنها با یکدیگر با پیوند والدین با فرزندان شان تفاوت می کند.

در واقع نوجوانان، خود را با دوستان شان برابر می دانند درحالی که والدین از موضع برتر با آنها برخورد می کنند.

● محیط امن

درست است که نوجوانان از نظر فیزیکی، احساس و شناخت درحال رشد هستند ولی آنها نیاز به مراقبت دارند.

نوجوانان به دنبال ثبات در خانواده هستند تا بتوانند بهتر دنیای اطراف خود را کشف کنند و در صورت برخورد با مشکلات به کانون گرم خانواده بازگردند.

یک نوجوان از رابطه ای که با اعضای خانواده خود دارد نکات زیادی می آموزد.

● تغییر نقش والدین

رابطه والدین با نوجوان حائز اهمیت زیادی است هرچند باید با توجه به نیازهای او انعطاف پذیر باشند. در واقع دراین زمان باید به میزان تعادل دوطرف افزوده شود.

والدین باید این حقیقت را بپذیرند که فرزند آنها بزرگ شده و به دنبال استقلال می باشد.

البته ممکن است آنها از بی توجهی فرزند خود ناراحت شوند. امکان دارد نوجوان نسبت به آینده ای که والدین او ترسیم می کند علاقه ای نشان ندهد. دراین مواقع والدین باید دست از رویاپردازی برای فرزند خود بردارند و به او مسئولیت های بیشتری واگذار کنند.

● مرزها

مرزبندی برای نوجوانان فواید زیادی دارد هرچند والدین نباید انتظار داشته باشند وی «اطاعت محض» را در سرلوحه کار خود قرار دهد.

دراین میان مذاکره فیمابین و انعطاف پذیری برای یافتن راه حل مناسب حائز اهمیت زیادی است.

یادتان باشد تأثیر مثبت، صمیمیت و درک متقابل بسیار بیشتر از امر و نهی می باشد. نظارت والدین و در دسترس بودن آنها برای حمایت از نوجوان، در سلامت روانی او اهمیت زیادی دارد.

در ضمن والدین باید سن فرزند خود را درنظر داشته باشند.

اعضای یک خانواده الگوهای ارزشمندی برای شکل گیری رفتار نوجوانان از جمله برقراری ارتباط سازنده و کسب مهارت های اجتماعی هستند.

نوجوان باتوجه به شرایط حاکم بر خانواده خود نحوه برخورد با مسائل جامعه را می آموزد. مرزبندی ها به نوجوان یاد می دهد که چه کاری درست است و چه کاری نادرست. او در ضمن یاد می گیرد علی رغم رابطه خوبی که با دیگران دارد، عقاید مخالف خود را بیان کند.

● محیط ناامن

ایجاد رابطه ای مناسب میان نوجوان و خانواده اهمیت زیادی دارد. به نظر می رسد برخی از خانواده ها با احساس هویت، استقلال و تصمیم گیری نوجوان خود مخالف هستند ولی آنها باید واقع بین باشند و نگاه خود را نسبت به نوجوان تغییر دهند.

● عقیده شما درمورد تأثیر دوستان بر نوجوانان چیست؟

بیشتر مردم فکر می کنند این تأثیر همیشه منفی است و براین باورند که دوستان در بزهکاری نوجوانان تأثیر زیادی دارند ولی تحقیقات نشان می دهد دوستان هم می توانند تأثیرات منفی بر یکدیگر بگذارند و هم تأثیرات مثبت.

آیا می توان گفت دوستان در بزهکاری نوجوانان نقش اصلی را ایفا می کنند؟

به دو دلیل می توان این نظریه را زیر سؤال برد:

۱) نوجوانان غالباً دوستان شان را بیشتر از آنچه واقعاً هست شبیه خود تصور می کنند.

۲) بیشتر مردم دوست دارند دوستانی شبیه خود پیدا کنند.

در واقع دوستان به چهار طریق می توانند از یکدیگر حمایت کنند:

۱) حمایت اطلاعاتی؛ راهنمایی در حل مشکلات شخصی مثل رابطه با والدین، سایر دوستان، آموزگار و...

۲) حمایت های متفرقه؛ دوستان می توانند در انجام تکالیف مدرسه، وظایف خانه، قرض دادن پول و... به یکدیگر کمک کنند.

۳) حمایت همراهی؛ دوستان می توانند در انجام فعالیت های اجتماعی به کمک یکدیگر بشتابند.

۴) حمایت معنوی؛ دوستان باید در غم و شادی در کنار یکدیگر باشند و از مصادیق این مسأله تبریک گفتن به خاطر موفقیت ها و ابراز همدردی در ناکامی هاست.

ترجمه از آذرشایان