ناپالم NAPLM

در جریان جنگ جهانی دوم ارتش ایالات متحده آمریکا می‌خواست یک سوخت مؤثرتر از بنزین مایع برای شعله‌افکن‌ها فراهم کند. در ۱۹۴۲ یک گروه از محققان شیمیدان در دانشگاه هاروارد به …

در جریان جنگ جهانی دوم ارتش ایالات متحده آمریکا می‌خواست یک سوخت مؤثرتر از بنزین مایع برای شعله‌افکن‌ها فراهم کند. در ۱۹۴۲ یک گروه از محققان شیمیدان در دانشگاه هاروارد به رهبری لوئیس ب. فیزر FIESER برای توسعه یک ماده سوختی قوی از اسید نفت خام یک قطران نفتی و یک اسید هیدرولیز، از روغن نخل ترکیب جدید ناپالم که مخلوطی از بنزین برای ساختن یک ماده قوی‌تر و یک سوخت دیر آتش‌گیرنده‌تر که بتواند پروژه دورتر و دقیق‌تر را به انجام رساند، فراهم کرد. این ماده یک ماده شیمیائی بود که به‌طرز شگفتی‌آور و ترسناکی آتش می‌گیرد.

ناپالم به زودی برای مقاصد دیگر مخصوصاً برای آتش کردن بمب‌ها به‌کار رفت. نیروهای هوائی متفقین برای نخستین‌بار از بمب‌های ناپالم ضد هدف‌های صنعتی در ژاپن و در گوآدالکانال استفاده کردند. در هنگام جنگ کره نیز در مناطق معدنی به‌کار رفت و از ناپالم در جنگ‌های ویتنام در مناطق گسترده‌ای استفاده شد و بر خاک ویتنام شمالی بمب‌های ناپالم با هواپیما فرو ریخته شد. ناپالم ضد مردم عادی و غیرنظامی به‌کار برده شد و ازین جنایات جنگی تصاویر فراوانی که نشانه‌ای از بی‌رحمی جنگاوران آمریکائی است در دسترس می‌باشد. در آن مناطق ویتنام که بمب‌های ناپالم فرو ریخته شد، سخت آسیب دید. مواد اولیه ناپالم، یک پلی‌استرین نیرومند، بنزن، بنزین بود ناپالم ب از نوع و اسلحه آتشزا مخرب‌تر و ترسناک‌تر است که ایالات متحده آمریکا به مقدار ۶۸۰۴ کیلوگرم از این بمب بر سرزمین ویتنام فرو ریخت. یک ناپالم شبیه ماده‌ای است که در جنگ خلیج‌فارس برای از بین بردن منطقه از وجود هلی‌کوپترها به‌کار رفت.