تدبیر بنزین طلسم تحریم های اقتصادی را شکست

مدیران موسسه بررسی امنیت جهانی كه در مقاله خود طرح های گوناگونی را برای به زانو درآوردن ایران مورد بررسی قرار می دهند, تاكید دارند كه در صورت اجرایی شدن طرح احمدی نژاد در بخش انرژی, پرونده فرصت ها برای صدمه به اقتصاد ایران برای همیشه بسته خواهد شد

موسسه «بررسی امنیت جهانی» موفقیت دولت احمدی‌نژاد را در سهمیه بندی بنزین موجب شکست ناپذیری ایران در برابر تحریم‌های آمریکا دانست.

این روزها در حالی كه چیزی كمتر از دو ماه از اجرای طرح سهمیه‌بندی بنزین می‌گذرد، همچنان شاهد اظهارنظرهای ضد و نقیض كارشناسی، غیركارشناسی و عمدتا سیاسی در مورد تبعات و حتی اصل و ماهیت طرح عرضه سهمیه‌بندی بنزین هستیم.

اكنون پس از گذشت این مدت، نتایج چشمگیر اجرای موفقیت‌آمیز طرح تحت تاثیر فضاسازی‌های كاذب برخی رسانه‌ها كم‌رنگ شده، در حالی كه بررسی‌ها و آمارهای دقیق نشان می‌دهد موفقیت طرح در صرفه‌جویی مصرف بنزین قریب به دو برابر پیش‌بینی اولیه بوده است البته نمی‌توان برخی ضعف‌ها و خلأهای طبیعی را كه می باید برای رفع آن راه حلی پیدا كرد، نادیده گرفت اما متاسفانه سهم‌طلبی های سیاسی احزاب و رسانه ها به سمت تهدید این فرصت ملی و راهبردی پیش می‌رود.

در این میان، گذشته از نقدها و نظرهای داخلی، بسیاری از موسسات علمی و پژوهشی معتبر و حتی برخی نهادهای وابسته به استكبار جهانی در غرب نیز با آگاهی از حساسیت و عمق اثربخشی این تصمیم راهبردی و شجاعانه، به مطالعه دقیق و تشریح نتایج احتمالی این طرح پرداخته‌اند.

هر چند این گزارشات نیز در شائبه‌ای از برخورد و سانسور سیاسی رسانه های مختلف داخلی فرصت انتشار پیدا نكردند، اما سایت اقتصاد پنهان بدون هرگونه حاشیه ای متن كامل یكی از این گزارشات كه در موسسه بررسی امنیت جهانی تهیه شده را جهت اطلاع خوانندگان عزیز منتشر می‌نماید.

موسسه بررسی امنیت جهانی یك سازمان آموزشی عمومی غیر انتفاعی است كه فعالیت‌های متمركزی در زمینه امنیت انرژی انجام می‌دهد و به دنبال افزایش آگاهی عمومی در مورد تاثیر شگرف وابستگی انرژی بر اقتصاد، امنیت و هزاران راه حل در زمینه‌ تكنولوژی و سیاست در آمریكا است.

در این راستا، مدیران موسسه بررسی امنیت جهانی كه در مقاله خود طرح های گوناگونی را برای به زانو درآوردن ایران مورد بررسی قرار می دهند، تاكید دارند كه در صورت اجرایی شدن طرح احمدی نژاد در بخش انرژی، پرونده فرصت ها برای صدمه به اقتصاد ایران برای همیشه بسته خواهد شد.

متن كامل مقاله موسسه بررسی امنیت جهانی تقدیم می گردد:

● تبدیل آسیب ملی به فرصت ملی

در حالی که ایران در راستای تحقق اهداف خود مبتنی بر تبدیل شدن به یک قدرت هسته‌ای در جهان بر تداوم روند فعالیت‌های غنی‌سازی اورانیوم اصرار می‌ورزد، تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه تهران به بالاترین حد خود رسیده است. طراحان، محورهای تحریمی علیه ایران را در بخش‌هایی همچون کمبود ظرفیت پالایشگاهی برای رویارویی با حوایج مورد نیاز بنزین و دیگر تولیدات نفتی پالایشگاهی متمرکز ساخته‌اند که این موارد را می‌توان نقاط آسیب‌پذیری ایران دانست.

افزایش جمعیت ایران از ۴۰ میلیون نفر در سال ۱۹۸۰ به ۶۸ میلیون نفر در سال ۲۰۰۶ میلادی میزان مصرف بنزین ایران را به طرز چشمگیری افزایش داده، به نحوی که طی ۵ سال اخیر میزان مصرف بازار داخلی بنزین در ایران سالانه به طور متوسط با ۱۳ درصد افزایش همراه بوده است، در نتیجه میزان مصرف بنزین از ظرفیت و توان تولید پالایشگاه‌های این کشور به شدت فراتر رفته است.

طبق آمار روزانه ۵/۱۰ میلیون گالن بنزین در پالایشگاه‌های ایران تولید می شود و این در حالی است که تقاضای مصرف روزانه بنزین در بازار داخلی این کشور برابر با ۵/۱۸ میلیون گالن ارزیابی شده است.

ایران به طور متوسط ۴۳ درصد بنزین مورد نیاز خود را از طریق واردات تامین می‌کند و به لحاظ واردات بنزین در جایگاه دوم جهان قرار دارد، بنابراین ممنوعیت همه جانبه صادرات بنزین به ایران می‌تواند اقتصاد این كشور را به شدت فلج کند.

بدون واردات سوخت مورد نیاز برای حمل و نقل، ایران كه یكی از غنی‌ترین كشورها به لحاظ منابع نفتی و دومین کشور بزرگ صادرکننده نفت در کارتل نفتی اوپک است، قادر نخواهد بود ناوگان حمل و نقل خود را به لحاظ سوختی تامین کند و این فضای ناآرام اجتماعی ناشی از كمبود سوخت می‌تواند ریشه های بنیادین نظام جمهوری اسلامی را بخشکاند.

محمود احمدی‌نژاد رئیس جمهوری ایران به خوبی از نقاط ضعف کشور خود مطلع است و تمام تلاش خود را برای کاهش سطح وابستگی‌ها به واردات بنزین از سه طریق احتمالی ذیل به کار گرفته است:

۱) توسعه ظرفیت پالایش ایران: در حالی که طی یک دهه اخیر هیچ پالایشگاهی در ایالات متحده آمریکا احداث نشده و میزان نیاز مازاد داخلی این کشور به واردات بنزین از پالایشگاه های خارجی از ۱۰۰ درصد طی ۱۰۰ سال اخیر به حدود ۳۰۰ درصد افزایش یافته، زیرساخت‌های پالایشگاهی ایران رشد و توسعه بسیار چشمگیری در مدت مشابه داشته که ازجمله می‌توان به احداث دو پالایشگاه یكی در بندر چابهار با ظرفیت ۲۲۰۰ هزار بشکه در روز و دیگری پالایشگاهی در جزیره قشم با ظرفیت و توان تولید ۱۱۵ هزار بشکه نفت در روز اشاره کرد.

۲) تضمین امنیت روند واردات بنزین از کشورهای دوست: ایران امیدوار است تداوم روند واردات تولیدات پالایشی خود را از ونزوئلا تضمین کند که این موضوع در سفر اخیر هوگو چاوز رئیس جمهوری ونزوئلا به تهران در ماه جولای مورد بحث و بررسی قرار گرفت.

۳) کاهش مصرف بنزین: این امر از طریق سهمیه بندی بنزین، کنترل قیمت و تغییر نوع سوخت به تولیدات غیرنفتی محقق خواهد شد.

احمدی نژاد اخیراً در مصاحبه‌ای با یک کانال خبری ایرانی، از طرح خود برای کاهش سطح وابستگی به منابع خارجی انرژی پرده برداشته است. وی گفت که ایران با طرح‌ریزی یک برنامه زمان‌مند در نظر دارد با گازسوز کردن خودروها به جای استفاده از سوخت بنزین، کشور را به نحوی از واردات بنزین برهاند.

ایران پس از روسیه دومین کشور بزرگ دارنده ذخایر گاز طبیعی در جهان است. ۲/۲۸ تریلیون متر مکعب (معادل بیش از ۹۰۰ تریلیون فوت مکعب) ذخایر گازی این کشور کشف شده که این رقم ۱۶ درصد کل ذخایر گازی در جهان است و هنوز هم ذخایر گازی کشف نشده بسیاری در ایران وجود دارد که می تواند تامین سوخت کم هزینه در بخش حمل و نقل در ایران را تا چندین دهه آینده تضمین کند.

در این راستا کمیته‌ای ازسوی دولت ایران تاسیس شد که هدف اصلی آن اجرای یک برنامه چهارمنظوره است:

۱) تغییر سیستم مصرف سوخت خودروهای کنونی از بنزین به گاز طبیعی طی ۵ سال آینده با نرخ سالانه به طور متوسط ۲/۱ میلیون دستگاه خودرو که این برنامه باید با تبدیل سوخت ۶۰۰ هزار دستگاه خودروی عمومی و دولتی به NGV آغازشود.

۲) طرح از رده خارج کردن خودروهای فرسوده تا سال ۲۰۱۰ با نرخ متوسط ۲/۱ میلیون خودروی فرسوده در سال به مرحله اجرا درآید.

۳) از ماه ژوئن سال جاری دوگانه سوز بودن خودروهای تازه ساز در ایران اجباری شد.

۴) تبدیل اغلب پایگاه‌های سوخت‌رسانی ایران که حدودا ۱۰ هزار پایگاه هستند به پایگاههای تامین سوخت گاز طبیعی مبدل شوند.

دولت جمهوری اسلامی ایران در نظر دارد طرح گازسوز کردن بیشترخودروهای بنزین سوز را تا سال ۲۰۱۵ میلادی عملی سازد.

● جدیت ایران در جایگزینی گاز طبیعی بجای بنزین

۱) تبدیل نوع سوخت:

چندین روش برای استفاده از سوخت گاز در سیستم حمل و نقلی وجود دارد. گاز طبیعی می‌تواند به تنهایی و یا همراه یک سوخت جایگزین دیگر به عنوان یک منبع سوخت در خودروها بکار رود. یك خودروی تک سوز و یا دوگانه سوز به طور معمول دارای دو مخزن سوختی مجزا خواهد بود و قادر است با سوخت بنزین، سوخت دیزلی و یا گاز حرکت کند.

در حقیقت دو مدل اصلی برای خودروهای گازسوز وجود دارد. گونه‌ای که از گاز LPG استفاده می‌كند و نوعی دیگر که با سوخت گاز CNG کار می کند. بررسی ها نشان می دهد از ۶۰۰ میلیون دستگاه خودرویی که در جاده‌های اقصی نقاط جهان تردد می‌کنند ۴ میلیون دستگاه دوگانه سوز هستند که از این تعداد ۱۵۰ هزار دستگاه تنها در جاده های ایران تردد دارند.

تبدیل نوع سوخت خودروها از بنزین به سیستم دوگانه‌سوز روشی آسان است به خصوص در کشوری که نرخ بیکاری در آن از ۱۰ درصد فراتر رفته و نیروی کار ارزان قیمت به وفور یافت می‌شود.

تمام آنچه که در این روند مورد نیاز است یک انطباق موتوری کوچک است که شمع‌ها، لوله‌ها ، عوامل شتاب‌ دهنده و سنسورهای فشار را شامل می‌شود. این روش همچنین به نصب یک سیلندر گاز در بدنه خودرو نیز نیازمند است.

به منظور تسریع روند دوگانه سوز کردن خودروها تاکنون بیش از ۱۰۷ کارگاه تبدیل از هر سه نوع شامل کارگاه‌های مخصوص تبدیل موتورهای دیزلی، کارگاه‌های مخصوص تبدیل مینی‌بوس‌ها و کارگاه‌های تبدیل خودروها و کامیون‌ها در ۳۷ شهر این کشور احداث شده است. تاکنون در مجموع در این ۳۷ کارگاه بیش از ۱۱۴ هزار دستگاه خودرو دوگانه سوز شده‌اند.

شرکت‌های خودروسازی داخل نیز شبکه‌های خدمات پس از فروش خود را در حوزه خدمت رسانی به خودروهای دارای سوخت گاز طبیعی توسعه داده‌اند. به منظور تشویق مردم ایران به تبدیل نوع سوخت خودروهای خود، دولت بیش از ۸۵ درصد هزینه این تبدیل ها را عهده دار شده است.

هزینه تبدیل نوع سوخت خودروها در ایران برای هر خودرو در حدود ۵۵ دلار اعلام شده كه دولت ایران به شدت خریداران خودرو را به خرید خودروهایی با سوخت گاز طبیعی ترغیب می‌کند و در این حین میزان بنزین در بازار را کاهش می‌دهد. بنابراین به رغم پایین بودن هزینه بنزین در این کشور در مقایسه با دیگر کشورهای جهان، این نوع سوخت در ایران ۳ تا ۴ برابر گران‌تر از گاز طبیعی عرضه می‌شود.

۲) تولید خودروهای ‍CNG جدید

ایران بزرگترین قطب خودروساز در منطقه خاورمیانه است. طی سال ۲۰۰۵ میلادی شرکت‌های خودروسازی ایرانی بیش از یک میلیون دستگاه خودرو ازجمله ۸۸۴ هزار دستگاه خودروی مسافری، ۱۰۴ هزار دستگاه خودروی سنگین با ارزش در مجموع ۶/۱۱ میلیارد دلار تولید کرده است.

دو شرکت ایران خودرو و سایپا بزرگ‌ترین شرکت‌های خودروسازی ایران طی سال ۲۰۰۵ به ترتیب ۵۵۳ و ۴۱۳ هزار دستگاه خودرو تولید کرده‌اند و دیگر شرکت‌های کوچک خودروسازی الباقی این تولیدات را عهده‌دار بوده‌اند. به صورت سنتی از قدیم الایام دولت ایران سعی در منزوی ساختن روند واردات خودروهای خارجی به منظور کاهش خروج ارز بوده دارد و با تعیین مالیات‌های مابین۱۰۰ تا ۳۰۰ درصد برای واردات خودروهای خارجی این روند ر ا به شدت کاهش داده، به گونه‌ای که طی سال ۲۰۰۵ تنها ۱۰ هزار دستگاه خودروی خارجی به داخل ایران وارد شده است.

این گونه مداخله‌های دولتی، ایران را در تاثیرگذاری بر روی الگوهای عرضه و تقاضا به نفع خودروهای دارای سوخت گاز طبیعی تا حد چشمگیری یاری رسانده است. تدریجاً تمامی خودروهای تازه ساز عمومی و دولتی با گاز CNG حرکت خواهند کرد. در حال حاضر، پنج شركت خودروسازی در حال ساخت و تولید خودروهای دارای گاز طبیعی هستند و تاکنون بیش از ۳۳ هزار دستگاه خودرو CNG در داخل ایران تولید شده است.

۳) قطعات CNG :

بر اساس اطلاعات بدست آمده از سازمان بین‌المللی خودروهای گازسوز، احداث یک کارخانه تولید سیلندرهای CNG با ظرفیت‌ تولید ۱۲۰ هزار سیلندر در سال به اتمام رسیده و هم اکنون سهم عمده سیلندرهای مورد نیاز بازار داخل را تامین می‌کند. یک کارخانه تولید سیلندر CNG با ظرفیت تولید ۲۰۰ هزار سیلندر در سال در استان اصفهان در حال ساخت است.

کارخانه‌های دیگر تولید سیلندر نیز در این کشور در حال ساخت هستند. کارخانجات کمپرسور داخلی نیز در حال تولید قطعات تجهیزات اصلی پایگاه‌های CNG تحت همکاری با شرکت‌های خارجی هستند. دولت امیدوار است به اهداف خود مبتنی بر تولید سالانه ۳ میلیون مخزن گازی طی ۵ سال آینده دست پیدا کند.

۴) زیرساخت‌های سوخت گیری:‌

تا ماه سپتامبر سال ۲۰۰۶ میلادی تعداد ۳۲۶ پایگاه سوخت گیری CNG در ایران ساخته شده و مورد بهره برداری قرار گرفته است. تعداد ۴۳۲ پایگاه دیگر نیز در حال حاضر از سوی دولت و دیگر بخش‌های خصوصی در حال ساخت هستند.

کل ظرفیت این پایگاه‌های خدماتی بیش از ۱۰ میلیون متر مکعب گاز در روز است. قرارداد احداث ۴۱۸ پایگاه سوخت‌گیری دیگر نیز امضاء شده که قرار است طی سالهای آتی به مرحله اجرا درآید. در حال حاضر حدود ۵۶۰ شهر و ۳ هزار و ۲۲۶ روستا در ایران دارای پایگاه‌های سوخت گیری CNG هستند. دولت در نظر دارد تمامی ۱۰ هزار ایستگاه سوخت رسانی کشور را به تجهیزات ارائه سوخت گاز طبیعی علاوه بر بنزین مجهز کند كه پیش بینی می شود اگر این روال به همین صورت ادامه یابد تا سال ۲۰۱۰ میلادی در حدود ۱۲۰۰ جایگاه سوخت CNG در ایران احداث خواهد شد.

۵) آموزش همگانی:

به منظور تضمین روند سریع سازگاری مردم با سوخت گاز طبیعی با عنوان یک سوخت جایگزین، دولت ایران ارگانی با عنوان سازمان صرفه‌جویی بر مصرف سوخت ایران (IFCO) تاسیس کرده که تحت همکاری با شرکت ملی نفت ایران ((NIOC، این سازمان برای ارتقاء سطح اطلاعات و آگاهی‌های عمومی از سوخت گاز طبیعی یک گروه آموزش عمومی چند رسانه‌ای راه‌اندازی کرده است.

● مزایای اقتصادی روی آوردن به گاز طبیعی

روی آوردن به سوخت گاز طبیعی می‌تواند مزایای اقتصادی بسیار ارزنده‌ای برای ایران به ارمغان آورد. هر چقدر که روند تغییر نوع سوخت ناوگان حمل و نقل و جایگزینی بیش از ۵/۲ میلیون دستگاه خودروی بنزین و دیزل سوز سریع‌تر انجام شود و نوع سوخت ناوگان حمل و نقل از بنزین به گاز تغییر کند، ایران نفت بیشتری برای صادرات خواهد داشت و در نتیجه نیاز کمتری به واردات بنزین پیدا خواهد کرد.

طی سال ۲۰۰۴ میلادی میزان مصرف بنزین ایران روزانه ۱۶ میلیون گالن برآورد می‌شد که این رقم در آمریکا ۳۸۳ میلیون گالن در روز اعلام شده بود. طی این سال در حدود ۴۳ درصد بنزین مورد نیاز ایران از خارج از کشور تامین شده است.

تبدیل سوخت بنزین به گاز طبیعی نه تنها سالانه بیش از ۳ تا ۴ میلیارد دلار در هزینه‌های ایران در بخش واردات بنزین و ۳ میلیارد دلار در بخش دیگر تولیدات بنزین صرفه جویی می کند بلکه باعث می شود نفت بیشتری برای ایران به منظور صادرات باقی بماند. صرفه جویی ۹ میلیون گالن بنزین در روز موجبات افزایش روزانه ۴۵۰ هزار بشکه نفت به ذخایر نفتی ایران در بخش صادرات می شود که چنانچه به طور متوسط قیمت نفت ۶۰ دلار در هر بشکه در نظر گرفته شود، سالانه ۹ میلیارد دلار درآمد نصیب ایران خواهد گردید.

● درماندگی آمریکا در برابر ایران

ریشه و اساس این طرح برای ایران اصولا استراتژیک است. چنانچه اغلب خودروهای ایرانی با گاز طبیعی تردد کنند پالایشگاه‌های ایران فرصت می‌یابند تا در شرایط تحریم، آزادانه حجم بیشتری از تولیدات نفتی غیربنزینی همچون سوخت جت که مورد استفاده برای نیروهای هوایی ارتش و شرکت‌های هواپیمایی است و همچنین سوخت دیزلی که مورد استفاده در نیروهای ارتش، نیروی دریایی و کارخانجات ایران است را تولید کنند.

ایران تحت یک رشته تلاش‌های هم راستا با اهداف خود مبتنی بر کاهش وابستگی به منابع بنزین خارجی، به شدت در تلاش است تا توان تولید پالایشگاهی خود را نیز افزایش دهد. چنانچه گفته شد ایران به لحاظ احداث و توسعه زیرساخت های پالایشگاهی از رشدی بسیار سریع در میان کشورهای جهان برخوردار است که از جمله می‌توان به احداث پالایشگاهی در چابهار با ظرفیت ۲۲۵ هزار بشکه در روز اشاره کرد.

ایران همچنین به تضمین روند واردات بنزین خود از ونزوئلا به عنوان یک گزینه مطمئن و مورد اعتماد امیدوار است و این موردی بود که در ملاقات اخیر رئیس جمهوری ونزوئلا با مقامات ایرانی در ماه جولای مورد بررسی قرارگرفت.

چنانچه طرح احمدی نژاد برای استقلال بخش انرژی با موفقیت به مرحله اجرا در آید طی ۵ سال آینده، ایران در مقابل تمامی تحریم‌های بین المللی مصونیت پیدا خواهد کرد.

این روش نشان می‌دهد باورهای راسخ احمدی‌نژاد بر این اساس است که منازعه با غرب بر سر بلندپروازی‌های هسته‌ای اجتناب ناپذیر است و نجات حكومت او تنها در سایه توانایی‌اش برای آماده سازی ملت ایران به منظور رویارویی با دوره‌ای از زندگی تحت تحریم‌های سخت بین‌المللی امکان پذیر خواهد بود.

انقلاب بنزینی احمدی‌نژاد نشانه آشکاری از آماده سازی ایران برای رویارویی با جنگ احتمالی است و این کشور در حال توسعه یک استراتژی جنگ اقتصادی منسجم برای تامین قوای نظامی و پیشقدمان دیپلماتیک است. این استراتژی که قویا از سوی غرب مورد بی‌توجهی قرار گرفته بود نه تنها شامل تاکتیک‌های دفاعی همچون تبدیل شدن به یک کشور متکی به خود به لحاظ انرژی است بلکه شامل تاکتیک‌های آسیب زننده نیز می‌شود که از جمله می‌توان به اقدام اخیر ایران مبنی بر انجام تبادلات و تجارت نفتی با یورو به جای دلار آمریکا به منظور تضعیف این واحد پولی اشاره کرد.

● گزینه های باقی مانده برای آمریکا :

۱) ناکارآمدی تحریم های اقتصادی

در حالی‌که تحریم از دید کلی بدون شک تاثیرات زیادی بر روی اقتصاد ایران به خصوص در بخش ماشین آلات خواهد داشت به نظر نمی‌رسد که چنین تحریم‌هایی در رفتارهای بین‌المللی و یا حداقل در نوع رژیم ایران تغییری ایجاد کند. با افزایش ارزش سطح نیاز بازار انرژی در جهان، ارزش نفت و گاز ایران به شدت افزایش می‌یابد و به نظر می‌رسد حتی ایران این قدرت را به دست آورد که نظام تحریم اقتصادی را دور بزند و تولیدات خود را هرچه بیشتر به بازار جهانی وارد کند و حتی اگر به دلیل صدمات ناشی از تحریم اقتصادی سطح تولیدات نفتی و گازی ایران کاهش پیدا کند این صدمات وارد شده به بدنه اقتصاد ایران با افزایش قیمت نفت خام در بازار جهانی جبران می‌شود. بنابراین وقتی که به تولیدات پالایش بنزین می‌رسیم این نتیجه‌گیری حاصل می‌شود که پرونده فرصت‌ها برای صدمه به اقتصاد ایران برای همیشه بسته است.

سیاست‌گذارانی که از تحریم‌های اقتصادی حمایت می‌کنند باید بدانند که این گزینه به تدریج تضعیف شده و هر سال که می‌گذرد ایران در مقابل تحریم‌ها قوی‌تر می‌شود.

در سایه مصونیت رو به رشد ایران در مقابل تحریم‌ها، ایالات متحده آمریکا باید کارایی و امکان پذیری این مکانیسم را دوباره ارزیابی کند، چنانچه پس از همه این تفصیلات تصمیم بر این است که این گزینه دنبال شود زمان اجرای آن باید به شدت کوتاه گردد.

۲) کند کردن روند تغییر نوع انرژی سوختی ایران

از طریق یک سری اقدامات دقیق و هوشمندانه، ایالات متحده آمریکا با متحدانش می‌تواند پروسه تغییر سوخت مصرفی داخل ایران از بنزین و گاز طبیعی را کند کرده و از این طریق زمان بیشتری برای تحقق اهداف خود با اجرای برنامه‌های تحریم اقتصادی به دست آورد. چندین مانع بر سر طرح‌های ایران قرار دارد. اجرای این طرح در سطح وسیع نیازمند تامین سالانه ۵/۱ میلیون مخزن گاز است. مخزن CNG از فولاد و دیگر مواد ترکیبی ساخته می شود و نیازمند انجام یک پروسه تولیدی تخصصی است.

ایالات متحده آمریکا می‌تواند با انجام یک عملیات کارشکنی و خرابکاری مخفیانه در این نقاط حساس زیرساخت‌های گاز طبیعی ایران در این پروسه اختلال ایجاد کرده و روند آن را کُند کند. در کارخانجات تولید مخزن‌های CNG و کارگاههای تبدیل نوع سوخت و همچنین بکارگیری روش‌های تنبیهی برای شرکت های اروپایی همچون شرکت اتریشی TUV و شرکت AFS که طرح های انرژی ایران را برای تامین قطعات حساس تجهیز می‌کنند و خدمات بسیار ضروری و حساس در قبال این طرح‌ها عهده‌دار می‌شوند می‌تواند تاثیرات عمده‌ای بر روند اجرای برنامه‌های ایران داشته باشد. روش‌های اینچنینی بی شک و قطعا برنامه‌های ایران را متوقف نخواهد ساخت اما در بهترین حالت ممکن است روند اجرای این برنامه‌ها را تا حدی کُند کند.

۳) طراحی یک استراتژی متقابل در جنگ اقتصادی

ایالات متحده آمریکا باید جواب استراتژی‌های جنگ اقتصادی ایران را با یک استراتژی از جانب خود آغاز كند. در حالیکه ۵ سال از آغاز جنگ جهانی برضد تروریست می‌گذرد هنوز ایالات متحده هیچگونه استراتژی جنگ اقتصادی منسجمی برای رویارویی با کشورهای دارای منابع غنی نفتی ندارد.

یک استراتژی جنگ اقتصادی موثر می‌تواند از فوائد تحریم کارآمدتر باشد که این شامل استفاده از سیاست ابداعی انرژی در سطح بین‌‌المللی و داخلی، ابزارهای مالی، اهرم‌های تجاری و فناوری‌های پیشرفته است که چنانچه در سایه اتحاد اجرا شود این استراتژی‌ها می‌تواند ستون اقتصادی کشورهای متجاوز را خرد کند.

یکی از جوانب این استراتژیها باید در کاهش سطح وابستگی آمریکا به منابع نفتی خارجی متمرکز باشد، در حالی که ایران گام‌های موثری برای پایین آوردن سطح نقاط ضعف خود انجام داده است.

آمریکا زمانی که به مقوله امنیت منابع انرژی می‌رسد، دقیقا اقدام عکس را انجام می‌دهد. این كشور حدود ۶۰ درصد منابع نفتی خود را از کشورهای خارجی تامین می‌کند درحالیكه بخش وسیعی از این میزان از طریق كشورهای مخالف واشنگتن و و سیاست هایش، بدست می آید.