به غریبه ها اعتماد نکنید

برای اینکه بتوانید به تنهایی در خیابان رفت و آمد کنید فقط بالاتر رفتن سن یا بلد بودن راه خانه تا مدرسه و شیوه صحیح عبور کردن از عرض خیابان کافی نیست, بلکه باید بدانید با بقیه مردم یا به قول پدر و مادرها «غریبه ها» چطور برخورد کنید تا خطری شما را تهدید نکند

برای اینکه بتوانید به تنهایی در خیابان رفت و آمد کنید فقط بالاتر رفتن سن یا بلد بودن راه خانه تا مدرسه و شیوه صحیح عبور کردن از عرض خیابان کافی نیست، بلکه باید بدانید با بقیه مردم یا به قول پدر و مادرها «غریبه‌ها» چطور برخورد کنید تا خطری شما را تهدید نکند. دانستن نکات ایمنی و رعایت کردن آنها موجب می‌شود چه در اتوبوس باشید یا در زمین بازی یا در حال دوچرخه‌سواری در محله‌تان، امنیت داشته باشید.

شناخت آدم‌های مختلف و تشخیص آدم‌های خوب و آدم‌های بد، کار بسیار سخت و پیچیده‌ای است زیرا برعکس خیلی از فیلم‌ها یا کارتون‌ها، آدم‌های بد قیافه عجیب و غریب و صدای ترسناک ندارند، حتی ممکن است خیلی هم مهربان و مؤدب به نظر بیایند.

البته بیشتر افراد غریبه آدم‌های خطرناکی نیستند و قصد صدمه زدن به بچه‌ها را ندارند، اما متأسفانه بعضی از آنها واقعاً می‌خواهند بچه‌ها را گول بزنند و به آنها آسیب برسانند، پس بهتر است نکات ایمنی را در برخورد با همه افراد غریبه به کار ببندید.

هرگز بدون اطلاع بزرگترها از خانه بیرون نروید، آنها باید در هر زمان بدانند که شما تقریباً کجا هستید و چه زمانی قرار است به خانه برگردید.

دو نفر بهتر از یک نفر، سه نفر بهتر از دو نفر و... است. این جمله بدین معنی است که بهتر است برای مواقعی که تنها بیرون از خانه هستید همراه یکی از دوستانتان باشید. مثلاً با یکی از بچه‌ها که با شما هم مسیر است قرار بگذارید که هر روز با همدیگر مسیر خانه تا کلاسی که می روید را طی کنید.

بهتر است در اطراف مسیرتان نقاط امن را شناسایی کنید. نقاط امن جاهایی هستند که در صورت بروز خطر می‌توانید به آنجا بروید و کمک بخواهید. به عنوان مثال خانه اقوام و دوستان، پاسگاه پلیس، ایستگاه آتش‌نشانی، مغازه‌ها، رستوران‌ها و... از جمله این مکان‌ها هستند. سعی کنید از مکان‌های خلوت مثل خیابان‌های تنگ و تاریک یا پارک‌های جنگلی عبور و مرور نکنید.

شاید شما بارها درباره ثواب کمک کردن به دیگران شنیده باشید. اما این نکته را خوب به خاطر داشته باشید: اگر یک غریبه واقعاً کمک بخواهد درخواستش را با یک فرد بزرگسال مطرح می‌کند، نه یک کودک.

بنابراین اگر یک فرد غریبه از شما آدرس خواست یا خواست که دنبال کیف پول گمشده‌اش بگردید یا کیسه‌های خریدش را تا مسافتی برایش حمل کنید، نه تنها به او کمک نکنید بلکه جوابش را هم ندهید و بدون هیچ حرفی به راه خود ادامه دهید. اگر نزدیک یکی ازنقاط امن هستید، می‌توانید چند دقیقه‌ای را به آنجا بروید.

اگر فرد غریبه سوار ماشین بود، سعی کنید از ماشین او فاصله بگیرید. اگر آن فرد به شما پیشنهاد کرد که تا مسیری شما را برساند یا از شما خواست به داخل ماشین یا صندوق عقب نگاه کنید یا دست‌تان را دراز کنید و از او چیزی بگیرید، هرگز گول نخورید. حتی اگر او خواست به شما خوراکی یا اسباب‌بازی‌ای که مدت‌ها در آرزوی داشتن‌اش بودید را بدهد، هرگز از او چیزی نگیرید و به راه خود ادامه دهید.

اگر زمان تعطیل شدن مدرسه یا کلاس فوق برنامه یا یک مسابقه ورزشی فرد ناشناسی ادعا کرد که پدر و مادرتان از او خواستند که دنبال شما بیاید، حرف او را باور نکنید. اگر واقعاً این‌طور بود، پدر و مادرتان از قبل به شما خبر می‌دادند. حتی اگر آن فرد گفت اتفاق خاصی افتاده و پدر و مادرتان مجبور شده‌اند بدون هماهنگی با شما آن فرد را دنبال شما بفرستند باز هم باور نکنید زیرا حتی در این صورت هم والدین‌تان کسی را انتخاب می‌کردند که شما او را خوب بشناسید.

حتی اگر فرد غریبه اسم شما را می‌دانست، باز هم نباید گول بخورید. راه‌های زیادی برای فهمیدن اسم افراد وجود دارد. شاید چندلحظه پیش یکی از دوستان‌تان شما را با صدای بلند صدا کرده باشد.

شاید پدر و مادرتان بارها از شما خواسته باشند که سر و صدا نکنید و آرام باشید اما اگر زمانی احساس کردید فرد غریبه شما را تعقیب می‌کند بهترین زمان است که تا می‌توانید جیغ بزنید! با ایجاد سر و صدا سایر افراد را متوجه خود می‌کنید و سپس آنها به شما کمک خواهند کرد. در بسیاری از مواقع، زمانی که در موقعیت خطرناکی قرار می‌گیریم، حس ششم‌مان به کار می‌افتد و یک ندای درونی به ما می‌گوید که در خطر هستیم. پس بهتر است به جای نادیده گرفتن احساسات درونی و غریزه‌تان به آن ندای درونی گوش دهید.