امروز با سعدی ـ شنبه ۲۹ مرداد

کس ندیدست به شیرینی و لطف و نازش
کس نبیند که نخواهد که بیند بازش
مطرب ما را دردی است که خوش می‌نالد
مرغ عاشق طرب‌انگیز بود آوازش
بارها در دلم آمد که بپوشم غم عشق
آبگینه نتواند …

کس ندیدست به شیرینی و لطف و نازش

کس نبیند که نخواهد که بیند بازش

مطرب ما را دردی است که خوش می‌نالد

مرغ عاشق طرب‌انگیز بود آوازش

بارها در دلم آمد که بپوشم غم عشق

آبگینه نتواند که بپوشد رازش

مرغ پرّنده اگر در قفسی پیر شود

همچنان طبع فرامش نکند پروازش

تا چه کردیم دگرباره که شیرین لب دوست

به سخن باز نمی‌باشد و چشم از نازش

من دعا گویم، اگر تو همه دشنام دهی

بنده خدمت بکند، ور نکنند اعزازش

غرق دریای غمت را رمقی بیش نماند

آخر اکنون که بکُشتی، به کنار اندازش

خون سعدی کم از آن است که دست آلایی

ملخ آن قدر ندارد که بگیرد بازش