روابط اجتماعی

تمام موجودات کره زمین اعم از حیوانات از هر نوع, از جمله «انسان» با یکدیگر رابطه زیستی دارند و هیچ موجودی در عالم بدون «روابط» با یکدیگر نمی توانند زندگی کنند و این «روابط» موجودات عالم هستی به ویژه انسان از آغاز خلقت بوده و هست و تا آخر کار کارخانه «هستی» ساز خواهد بود

تمام موجودات کره زمین اعم از حیوانات از هر نوع، از جمله «انسان» با یکدیگر رابطه زیستی دارند و هیچ موجودی در عالم بدون «روابط» با یکدیگر نمی‌توانند زندگی کنند و این «روابط» موجودات عالم هستی به ویژه انسان از آغاز خلقت بوده و هست و تا آخر کار کارخانه «هستی» ساز خواهد بود! برترطلبی و زیاده‌خواهی که در ذات انسان است و از اول خلقت این «زیاده‌خواهی» انسان با آمدن یکصد و بیست و چهار هزار پیغمبر و انذار کردن موعظه و نصایح انبیا الهی با کتاب و بی‌کتاب هنوز تا به امروز نتوانسته به این معضل «برتر طلبی و منیت و فردگرائی» بشریت فایق آید و این درد دیرینه بشریت را درمان کند.

روابط اجتماعی فعلی ما عبارتند از روابط در درون خانواده که هسته اصلی جامعه است و جامعه از تجمیع خانواده‌ها تشکیل می‌شود، بر مبنای «پول» و « ثروت» یعنی «مادیات» است «رندان» معرکه گردان، به قدری کار خود را که خالی کردن «مغز» اکثریت مردم جامعه از «معنویات» است عالی انجام داده‌اند که یک «مومن» رمیده از حوزه ایمان خود هم متحیر است که چگونه در دام حرص و آز و مادیات و ثروت نامشروع اسیر شده است. «معنویات» که عبارت از اعتقاد به «حشر» و یوم «حساب» است که طبق آئین مسلمانی در آن روز از حلال و حرام پرسیده می‌شود و هر کسی در گرو اعمال خویش است.

سوگمندانه دیگر امروز مساله حلال و حرام و اعتقاد جدی به یوم حشر و ترازوی اخروی در ظرف باور برخی از مردم نمی‌گنجد و علت این که باور مردم به مسایل دینی از این قبیل بسیار کمرنگ‌تر شده «مادیات» تعیین کننده و گرداننده یگانه زندگی شده است. چرا ما هنوز نمی‌پذیریم که «روابط اجتماعی» ما اغلب برمحور«مادیات» می‌چرخد و متمرکز است و«معنویات» جز دخالت شعارگونه و تشریفاتی هیچ دخالت موثری در زندگی امروزی مردم جامعه در رفتار و کردارهای «عملی» ندارد؟ در جامعه‌ای که فرضا یک «دلال» کاملا بی‌سواد در میادین تجاری وابسته به مراکز قدرت مادی رسمی، اتومبیل هفتادمیلیونی را صاحب است اما همسایه دیوار به دیوار فوق‌لیسانس این دلال به جهت رعایت کردن اصول دین و «حلال و حرام» ماشین که هیچ بلکه در منزل استیجاری با زن و فرزندانش منتظر چهل و چندمین روز نوبت اعلان «یارانه» است که اجاره بهای کاملا ظالمانه و تحمیلی یا پول پانصد درصد گران شده گاز و آب و برق را بپردازد که نمی‌تواند و در گرداب گرانی و بی‌عدالتی اجتماعی در حال خفه شدن است. این نمونه کوچکی از واقعیت عریان روابط اجتماعی ماست. یکی از بدترین و همچنین زشت‌ترین طبعا نشانه‌ای از فاصله شدید طبقاتی ،خشونت و «بداخلاقی» است که در تمام شبانه روز اغلب مردم با این بداخلاقی و بدرفتاری‌های اجتماعی درگیرند.

افرادی که به تنگی معاش گرفتاراند. شب بیش از دو سه ساعت خواب ندارند و صبح‌ها هم که از خواب برمی‌خیزند یک دفعه «پنیر شش‌هزار تومانی را هر کیلوئی ده هزار تومانی می‌یابند و گوشت چهارده تومانی را بیست و پنج هزار تومانی، یا این که اجاره نشین وبی خانمان‌ها جهت تعویض اجباری محل سکونتشان به برخی بنگاه‌های «خشن» معاملات ملکی مراجعه می‌کنند که بنگاه‌دار می‌گوید: امسال همه چیز همه قیمت ها آتش گرفته و بسیار گران شده در جنوبی‌ترین منطقه تهران چهل میلیون تومان پول جهت اجاره کردن یک آپارتمان پنجاه متری مثلاً رهن کامل است و مستاجری که چهار و پنج میلیون بیشتر پول ندارد اصلاً خانه‌ای به وی اجاره نمی‌دهند، در ذهن خود به همه اخلاق‌ها و آرمان‌ها و عقاید و مهر و محبت و ادبیات خط «بطلان» می‌کشد. و شما این واقعیت تلخ را «باور» کنید.مساله«یارانه» هم یک پدیده عجیب غریب اجتماعی است که نه مبلغش با این «گرانی‌«‌های روزافزون می‌خواند و برابری می‌کند و نه تاریخ پرداخت مشخص و معینی دارد! مثلاً «اعلان مبلغ افزوده بیست و هشت هزار تومان و عدم پرداخت و برداشت آن به وسیله مردم» بازی کردن با اعصاب و احساسات و اخلاق و حتی اعتبار و حیثیت مردم است که مردم خود را «حقیر» و وابسته و درمانده و بی اعتبار می‌بینند و اعتراض، دست کم به سعدی علیه‌الرحمه می‌کنند که فرموده: بنی آدم اعضای یک پیکرند!

نویسنده : احمدعلی فولادپور «راد»