اشرار فوتبال

آش آنقدر شور شد كه خان هم فهمید, آش سربار این ورزش كه دیگ فوتبالش بزرگ تر از بقیه دیگ ها است و كاسه به دستانش بسیار

برای بعضی ها اصلاً و ابداً مهم نیست كه توپ فوتبال چگونه قرار است بچرخد و فردا میدانش كجا است و در و دروازه چه حریفانی را باید باز كند.مهم فعلاً دهان هایی است كه باید باز و بسته شوند و مهم كلامی است كه باید برای تفرقه افكنی میان این و آن بیرون بریزد، مهم گیر دادن به این است و درگیر كردن آن. مهم امروزه حرف است كه باید تحریف شود و تیتر توطئه است كه باید زده و ستون شر است كه باید برپا شود.«قدمی» هنوز نیامده فهمید كه «باج» چیست و باج گیر و باخ خواه كیست!هنوز نیامده فهمید كه بر سر گذر این فوتبال چه كسانی نسق گیرند و چه كسانی راه بر اهل خدمتش می بندند.جناب معاون فهمید كه امروزه آسیاب بعضی اشرار فوتبال با باد نمی چرخد، باید توفان برپا كنند تا بگردد!معاون عزیز نیامده فهمید كه نان بعضی ها بی مایه فطیر است و قلم شان بی درگیری گیر دارد.جناب معاون نیامده آمد رودست بخورد، آگاهانه دستش را كشید و جاخالی داد، چنان هشیارانه عمل كرد كه روسیاهی به زغال ماند و جیب هایی هم این میان خالی!

•مرد سال های خدمت

«تیم ملی» برای بعضی ها محل گذر است، از گمنامی تا خوشنامی، گذر از جیب خالی است تا رسیدن به پز عالی، بیش نه خدمت در پوشیدن پیراهنش كه خدمت به كسب و كار است و رسیدن به مال و منال!علیرضا منصوریان مرد سال ها خدمت است، رنگ تیم ملی بسیار دیده، چه پررنگ در اوج، چه كم رنگ در حضیض.كیسه ندوخته آمده و كیسه پر نكرده رفته.استقلال كه تیم منصوریان باشد امروزه به همان اندازه كه گل می زند گل هم می خورد، مهاجمانش توپ را از دروازه حریفان در می آورند و مدافعانش از دروازه خود!همین استقلال میانه میدانش حكایتی دگر دارد، استقلال هرگاه از حریفان ضربه می خورد از همین میانه میدان است و هر آینه ضربه می زند از همین جاست.منصوریان هرگاه به همه جا سر بكشد و حریف را پا به پا بپاید و جابه جا، جا بگذارد گویی استقلال نفس می كشد و حریف نفس بریده است.منصوریان كه كم در گذشته رنگ تیم ملی را ندیده و كم رخت تیم ملی به تن كرده اگر این كه میان مردان كمپ نشین تیم ملی حضور ندارد این بی حضوری هرگز از ارزش او در نزد اهالی فوتبال كم نمی كند. آنچه امروزه به طول سال ها خدمت به فوتبال كارنامه علیرضا را پربار كرده اخلاق و متانت و نجابت در كامیابی ها و ناكامی ها در میدان هاست.

•سیاه جامگان آبرومند

مشهد رفته بودیم به پا بوس امام رضا(ع) عید غدیر بود و جشن و سرور و زیارت. اهل فوتبال جمع در «مجمع» بودند و قسمت شد به دیدن سیاه جامگان خراسان برویم برای دیدن سردار ملاحی و میثاقیان به باشگاه ابومسلم در كنار دادكان.ابومسلمیان را نو نوار دیدیم، ساختمانی جدید با بنایی شیك در حد و منزلت فوتبال خراسان.دری و دیواری و سقفی برپا دیدیم و خانه مردان مشهدی لیگ برتر را آبادان. خانه ای كه پی اش را ملاحی كنده و خشت روی خشتش گذاشته تا امروز درش بازتر و چراغش روشن تر گردد، خانه ای در خور بزرگان.سیاه جامگان چه در گذشته های دور كه به همت آقا فكری ها و كاظمی ها سری میان سرها درآوردند و چه اینك كه در لیگ حرفه ای جایگاهی ویژه دارند همیشه نماد و نمونه فوتبال خراسان بوده اند.فوتبالی ریشه دار در دیاری پربركت كه خدادادها و نیكبخت ها و عنایتی ها را پرورش داده تا فوتبال تهران و به تبع آن فوتبال ملی از توانمندی هایشان بهره مند شود. فوتبالی آبرومند كه اینك با سردار ملاحی و میثاقیان و جوانان غیورش آبرومندانه دارد گام برمی دارد.