و سرانجام فراری به پرواز درآ مد

هیچ كس جمله‌های توام با خواهش و التماس چند هفته قبل را فراموش نكرده بود: «فراری عزیز، به من فرصت بده تا نشان دهم هنوز هم می‌توانم پیروز باشم»

وكیمی رایكونن سرحرفش باقی ماند. راننده بدخلق فنلاندی از خواب طولانی و عمیقی كه همیلتون و آلونسو را به ستاره‌های بی‌همتای فرمول یك جهان مبدل ساخته بود، بیدار شد و برای دومین بار در جریان رقابت‌های فصل ۲۰۰۸-۲۰۰۷ به مقام قهرمانی رسید.

اگرچه این پیروزی سه ماه بعد از گرندپری ملبورن و پس از ماه‌ها تحمل انتقادها و حرف و حدیث‌هایی كه او را حتی در حد راننده نخست فراری هم نمی‌دانستند، حاصل شد. با این حال رایكونن در«مانی‌كور» فرانسه رویایی ر اتحقق بخشید كه این اواخر برای هواداران «قرمزها» رنگ یك آرزوی محال و غیرممكن را به خود گرفته بود.

و از همه مهمتر اینكه همچون همیشه در نهایت آرامش و سكوت و با حركت انفجاری باورنكردنی كه همیلتون متواضع ولی سختكوش را پشت سر گذاشت و تا انتهای مسابقه در تعقیب ماسا (كه نفر نخست خط شروع به شمار می‌رفت) حركت كرد، به این مهم دست یافت.

تمامی توقف‌ها برای سوخت‌گیری و تعویض لاستیك با موفقیت همراه شدند و ترافیك شلوغ پیست فرانسوی، كیمی را به مراتب كمتر از فلیپه آزار داد و سپس آن دور مرگبار پیش از دومین توقف كه سبب شد دو ثانیه از هم‌تیمی‌اش جلو بیفتد. رایكونن به این شكل تك و تنها در آخرین دورهای گرند‌پری «مانی‌كور» جلوتر از دیگر رانندگان قرارگرفت و یگانه پیشاهنگ گرندپری هشتم شد.

پیروزی او در عین شایستگی به‌دست آمد، توقف دوم او در «PitStop» سریعتر از هم‌تیمی‌ برزیلی‌اش بود و رایكونن كاملا نحوه مسابقه دادن در پیست فرانسوی را از همان روز نخست زمان‌گیری مطالعه و مورد بررسی قرار داده بود و درنهایت طوری برنامه‌هایش را پیش‌ برد كه با ذخیره كافی بنزین از خط پایان عبور كند. ایده‌ای كه البته موجب شد رایكونن چند ثانیه دیگر از ماسا جلو بیفتد و قهرمانی خود را مسجل شده ببیند.

و بدین ترتیب اولین «دوگانه» فراری بعد از پایان عصر شوماخر به این شكل به دست آمد تا هر یك از رانندگان تیم ایتالیایی دو بار در رقابت‌های این فصل بر سكوی نخست بایستند و درعین حال همچون همیلتون و آلونسو رقابت هم‌تیمی‌ها را هم در جدول رده‌بندی به اوج رسانند.

با این پیروزی مجموع امتیازات رایكونن به عدد ۴۲ رسید و این درحالی است كه راننده برزیلی كماكان ۵ امتیاز از او جلوتر است و با آلونسو كه در «مانی‌كور» در جایگاه هفتم ایستاده نیز ۸ امتیاز فاصله دارد. و الان فراری چاره‌ای ندارد جزاینكه آنگونه كه هیچ‌گاه حتی در عصر شوماخر نیاندیشیده بود، تفكر كند.

به عبارت دیگر امروز دیگر وقت آن رسیده كه «قرمز‌ها» باور كنند می‌توان با دو راننده هم‌سطح در مسابقات فرمول یك شركت یافت و تنها زمانی كه رقابت به بالاترین حد ممكن می‌رسد یكی از‌آنها را قربانی دیگری كرد. به خصوص اینكه بعید به نظر می‌رسد رایكونن و ماسا بر سر تقسیم مقام قهرمانی رقابت‌ها درانتهای فصل با یكدیگر تعارف كنند. حداقل آنچه در پیست فرانسه به چشم خورد خلاف این امر را اثبات كرد.

كیمی و فلیپه در حالی كه از سوی تمامی كادر فنی محاصره شده بودند به یكدیگر لبخند مصنوعی می‌زدند و نكته جالب این بود كه ماسا و همیلتون صمیمی‌تر از دو راننده فراری به نظر می‌رسیدند. ضمن اینكه بگو مگوی ماسا و رایكونن درجریان كنفرانس مطبوعاتی چندان برای هواداران فراری امیدبخش نبود

راننده دلخور برزیلی گفت: «اگربه خاطر ترافیكی كه روی پیست ایجاد شد، نبود، حتما مسابقه را می‌بردم ولی باختم...» و رایكونن اینگونه به او پاسخ می‌دهد: «مشكل ترافیك مال همه است. من قبل از توقف اول با آن روبه‌رو شدم. خیلی وقت‌ها این مساله به نفع راننده‌ها هم تمام می‌شود.»

صرفنظرازهمه این ماجراها، آنچه مسلم است گرندپری فرانسه فرصت مناسبی برای ظهور مجدد فراری بود كه از همان ابتدای مسابقه هم به چشم آمد. ماسا جلوتر از همه حركت كرد و همیلتون سرجایش میخكوب ماند و حتی نتوانست از هجوم ناگهانی رایكونن در امان بماند.

مرد فنلاندی از او سبقت گرفت تا فراری‌ها در فرانسه یكه‌تازی كنند. مك‌لارن این بارآن غول خوفناك مونرئال و ایندیاناپلیس نبود و نتیجه آن شد كه همیلتون به ناچار و درتمام طول این رقابت در سایه فراری‌های مدل ۲۰۰۷ به حركت خود ادامه داد.

استراتژی‌های اتخاذ شده از سوی رانندگان فراری نقش تعیین كننده‌ای در این قهرمانی داشتند. ماسا اولین توقف خود را دور نوزدهم انجام داد و رایكونن تا دور بیست و دوم در پیست باقی ماند. ولی سوخت گیری و تعویض لاستیك‌ها هم شرایط مك‌لارن را تغییر ندادند.

ماسا همچنان پیشتازی می‌كرد و رایكونن چند امتیاز عقب تر بود. برتری او در پایان نه به دنبال یورش راننده نخست تیم فراری بلكه به دلیل اتفاقاتی كه در جریان توقف‌های بعدی ایجاد شدند، رقم خورد.

در فاصله ۲۷ دور مانده به پایان مسابقه ماسا لاستیك‌های نرم را برای فراری‌اش انتخاب كرد و دقایقی بعد نوبت رایكونن بود تا از فرصت به دست آمده نهایت استفاده را ببرد ونقشه اجرای سبقت تعیین كننده‌اش را عملی سازد. در این لحظه امیدهای او برای دومین قهرمانی در رقابت‌های امسال واقعی‌تر جلوه می‌كردند.

رایكونن نترسید و پیروز شد. ماسا درجشن قهرمانی او شركت یافت ولی چهره‌اش بیانگر تمامی حالات درونی‌اش بود. او هیچ‌جای این مسابقه مرتكب اشتباه نشد و در نهایت فقط دو امتیاز بیشتر از همیلتون كسب كرد. راننده‌ای كه هفته دیگر در سیلورستون به دنبال یك قهرمانی شیرین خانگی است.

دل‌آرام عظیمی