داستان زندگی حضرت مریم و عیسی مسیح در قرآن

آن چه می خوانید ترجمه سوره مریم در قرآن است

این نمونه‌ای است از رحمت پروردگار تو نسبت به بنده‌اش زکریا... (آیه۲)

در آن هنگام که زکریا پروردگارش را در حال عبادت و راز و نیاز خواند...( آیه ۳)

گفت: «پروردگارا! استخوانم سست شده؛ گرد پیری بر سرم نشسته اما تا به حال هرگز از اجابت تو محروم نبوده‌ام!( آیه ۴)

می‌ترسم که بعد از من بستگانم حق پاسداری از آیین تو را نگاه ندارند! از طرفی همسرم نازا و عقیم است؛ تو از طرف خود جانشینی به من ببخش...( آیه ۵)

که وارث من و دودمان یعقوب باشد و او را مورد لطف و رحمتت قرار ده!»( آیه ۶)

ای زکریا! ما تو را به فرزندی بشارت می‌دهیم که نامش «یحیی» است؛ و پیش از این، همنامی برای او قرار نداده‌ایم!( آیه ۷)

گفت: «پرورگارا! من چگونه می‌توانم صاحب فرزند شوم؟! در حالی که همسرم نازا و عقیم است، و من نیز از شدت پیری افتاده شده‌ام!»( آیه ۸)

فرمود: «پروردگارت این‌گونه خواسته این کار برای من آسان است؛ پیش از این نیز آدم را آفریدم!»( آیه ۹)

عرض کرد: «پروردگارا! نشانه‌ای به من بده» فرمود: «نشانه تو این است که سه‌ شبانه روز با مردم قدرت تکلم نخواهی داشت؛ در حالی که زبانت سالم است!»( آیه ۱۰)

او از محراب عبادتش به سوی مردم بیرون آمد و با اشاره به آنها گفت: به شکرانه این موهبت، صبح و شام خدا را تسبیح گویید!»( آیه ۱۱)

ای یحیی! کتاب خدا را در دست بگیر!؛ و ما در کودکی به او قدرت پیامبری و عقل سالم دادیم (آیه ۱۲)

و رحمت، محبت و پاکی دل و جان به او بخشیدیم او نیز پرهیزگار بود!( آیه ۱۳)

نسبت به پدر و مادرش نیکوکار بود؛ و هرگز جبار و عصیانگر نبود!( آیه ۱۴)

سلام بر او، آن روز که متولد شد، و آن روز که می‌میرد، و آن روز که زنده برانگیخته می‌شود!( آیه ۱۵)

در این کتاب آسمانی، مریم را یاد کن، آن هنگام که از خانواده‌اش جدا شد و در شرق بیت‌المقدس سکنی گزید.( آیه ۱۶)

سپس میان خود و دیگران حجابی افکند تا خلوتگاهش از هر نظر برای عبادت آماده باشد در این هنگام، ما روح الهی خود را به سوی او فرستادیم؛ و آن روح در شکل انسانی بی‌عیب و نقص، بر مریم ظاهر شد!( آیه ۱۷)

مریم در حالی که سخت ترسیده بود گفت: «من از شر تو، به خدای رحمان پناه می‌برم!( آیه ۱۸)

روح گفت: «من فرستاده پرودگار توام؛ آمده‌ام تا پسر پاکیزه‌ای به تو ببخشم!( آیه ۱۹)

گفت: چگونه می‌توانم صاحب فرزندی شوم؟! در حالی که تاکنون هیچ‌کس با من تماس نداشته، و زن آلوده‌ای هم نبوده‌ام!»( آیه ۲۰)

گفت: موضوع همین است! پروردگارت فرموده: این کار برای من آسان است! ما او را می‌آفرینیم، تا قدرت خویش را آشکار سازیم؛ و او را برای مردم نشانه‌ای قرار دهیم؛ این امری است پایان یافته و جای بحث ندارد»!( آیه ۲۱)

سرانجام مریم باردار شد؛ و به نقطه دوردستی رفت و خلوت گزید!( آیه ۲۲)

هنگام زایمان از شدت درد به کنار تنه درخت خرمایی رفت؛ و در حالی که بسیار شرمگین بود گفت: «ای کاش پیش از این مرده بودم، و به کلی فراموش می‌شدم!»( آیه ۲۳)

ناگهان صدایی به گوش رسید که «غمگین مباش! پروردگارت زیر پای تو چشمه آبی گوارا قرار داده است!( آیه ۲۴)

و این تنه نخل را تکان ده برای تو خرمای تازه فرو می‌ریزد!( آیه ۲۵)

از این غذای لذیذ بخور؛ و از آن آب گوارا بنوش؛ و چشمت را به این مولود جدید روشن دار! و هر کس را دیدی به او بگو: من روزه‌ای نذر کرده‌ام؛ بنابراین امروز با هیچ کس حرفی نمی‌زنم مطمئن باش که این نوزاد، خودش از تو دفاع خواهد کرد!»( آیه ۲۶)

مریم در حالی که کودکش را در آغوش گرفته بود، او را نزد قومش آورد؛ گفتند: «ای مریم! کار بسیار عجیب و ناپسندی انجام دادی!( آیه ۲۷)

ای خواهر هارون! نه پدرت مرد بدی بود و نه مادرت زن بدکاره‌ای!!»( آیه ۲۸)

مریم به نوزادش اشاره کرد: که از او بپرسید؛ گفتند: «چگونه با کودکی که در گهواره است حرف بزنیم؟!»( آیه ۲۹)

ناگهان عیسی زبان به سخن گشود و گفت: «من بنده خدایم؛ او کتاب آسمانی به من داده؛ و مرا پیامبر قرار داده است!( آیه ۳۰)

مرا – هر جا که باشم – وجودی پربرکت قرار داده؛ و تا زمانی که زنده‌ام، مرا به نماز و زکات توصیه کرده است! (آیه ۳۱)

و مرا نسبت به مادرم نیکوکار قرار داده نه جبار و شقی! (آیه ۳۲)

سلام خدا بر من، در آن روز که متولد شدم، و در آن روز که می‌میرم و آن روز که زنده برانگیخته خواهم شد!»( آیه ۳۳)

این است سخن عیسی پسر مریم؛ گفتار حقی که برخی در آن تردید می‌کنند!( آیه ۳۴)

هرگز برای خدا شایسته نبود که فرزندی اختیار کند! او منزه است و هرگاه چیزی را فرمان دهد، می‌گوید:«باش!» پس همان دم موجود می‌شود!( آیه ۳۵)

خداوند، پروردگار من و شماست! او را پرستش کنید؛ این است راه راست!( آیه ۳۶)

ولی گروه‌هایی از میان پیروانش دچار اختلاف و دودستگی شدند وای به حال کافران در روز بزرگ رستاخیر!( آیه ۳۷)

در آن روز که نزد ما می‌آیند، گوش‌هایشان شنوا و چشم‌هایشان بینا می‌شود در حالی این ستمگران امروز در گمراهی آشکارند!( آیه ۳۸)

ای پیامبر آنان را از روز حسرت و روز رستاخیز که برای همه مایه تاسف است، بترسان، در آن هنگام که همه‌چیز پایان می‌یابد! اگرچه آنها اکنون در غفلتند و ایمان نمی‌آورند!( آیه ۳۹)

زمین و تمام کسانی که روی آن هستند از آن ماست از طریق این کتاب آسمانی ابراهیم پیامبر را یاد کن، که بسیار راستگو، بود!( آیه ۴۱)

هنگامی که به پدرش گفت: «ای پدر! چرا چیزی را می‌پرستی که نه می‌شنود و نه می‌بیند، و نه هیچ مشکلی را از تو حل می‌کند؟!( آیه ۴۲)

ای پدر! من علمی دارم که تو نداری بنابراین از من پیروی کن تا تو را به راه راست هدایت کنم!( آیه ۴۳)

ای پدر! شیطان را پرستش مکن که شیطان نسبت به خداوند رحمان، عصیانگر بود!( آیه ۴۴)

ای پدر! من از این می‌ترسم که از سوی خداوند رحمان عذابی به تو رسد و از دوستان شیطان شوی»( آیه ۴۵)

گفت: «ای ابراهیم! آیا تو از معبودهای من رویگردانی؟! اگر حرفت را پس نگیری و از عقیده‌ات دست برنداری تو را سنگسار می‌کنم بهتر است برای مدتی طولانی از من دور شوی!»( آیه ۴۶)

(ابراهیم) گفت: «سلام بر تو! از پروردگارم برایت تقاضای عفو می‌کنم؛ چرا که همواره نسبت به من مهربان بوده است!( آیه ۴۷)

از شما و آنچه را که غیر از خدا می‌خوانید، کناره‌گیری می‌کنم، پروردگارم را می‌خوانم؛ و امیدوارم در طلب کردن از پروردگارم بی‌اجابت نمانم!»( آیه ۴۸)

هنگامی که از آنان و آنچه غیر از خدا می‌پرستیدند دوری کرد، اسحاق و یعقوب را به او بخشیدیم و هر یک را پیامبری بزرگ قرار دادیم!(۴۹)

از رحمت خود به آنان عطا کردیم و به آنها نام نیک و مقام برجسته‌ای عطا کردیم.(۵۰)

در این کتاب آسمانی از موسی یاد کن که او مخلص بود، و رسول و پیامبری والا مقام!( آیه ۵۱)

ما او را که در طرف راست کوه طور بود فراخواندیم؛ و نجواکنان او را به خود نزدیک ساختیم(آیه ۵۲)

و از رحمت خود، برادرش هارون را که پیامبر بود به او بخشیدیم(آیه ۵۳)

در این کتاب آسمانی از اسماعیل نیز یاد کن که او در وعده‌هایش صادق و رسول و پیامبری بزرگ بود!( آیه ۵۴)

او همواره خانواده‌اش را به نماز و زکات فرمان می‌داد و همواره مورد رضایت پروردگارش بود.( آیه ۵۵)

در این کتاب، از ادریس یاد کن چرا که او بسیار راستگو و پیامبری بزرگ بود.( آیه ۵۶)

و ما او را به مقام والایی رساندیم.( آیه ۵۷)

آنها پیامبرانی بودند که خداوند آنها را مشمول نعمت خود قرار داده بود، از فرزندان آدم و کسانی را که با نوح بر کشتی سوار کردیم و از دودمان ابراهیم و یعقوب و از کسانی که هدایت کردیم و برگزیدیم یاد کن آنها کسانی بودند که وقتی آیات خداوند رحمان بر آنان خوانده می‌شد به خاک می‌افتادند و در حالی که سجده می‌کردند گریان بودند.( آیه ۵۸)

اما پس از آنان، فرزندان ناخلفی روی کار آمدند که نماز را تباه کردند و از شهوات پیروی کردند. آنان کسانی هستند که به‌‌زودی مجازات گمراهی خود را خواهند دید!( آیه ۵۹)

مگر آنان که توبه کنند ایمان بیاورند و کار شایسته‌ای انجام دهند؛ چنین کسانی داخل بهشت می‌شوند و کمترین ستمی به آنان نخواهد شد.( آیه ۶۰)

وارد باغ‌هایی جاودانی می‌شوند که خداوند رحمان بندگانش را به آن وعده داده است؛ هر چند آن را ندیده‌اند؛ اما وعده خدا تحقق یافتنی است!( آیه ۶۱)

در آن‌جا هرگز گفتار لغو و بیهوده‌ای نمی‌شنوند جز سلام در آن‌‌جا سخنی نیست؛ و هر صبح و شام، روزی آنان در بهشت مقرر است.( آیه ۶۲)

این همان بهشتی است که به بندگان پرهیزگار خود، عطا می‌کنیم.( آیه ۶۳)

(پس از تاخیر وحی، جبرئیل به پیامبر عرض کرد) ما جز به فرمان پروردگار تو، نازل نمی‌شویم؛ آنچه پیش روی ما و پشت سر ما و آنچه میان این دو می‌باشد، همه از آن اوست؛ پروردگارت هرگز فراموشکار نبوده و نیست!( آیه ۶۴)

پروردگار آسمان‌ها و زمین، را پرستش کن و در راه عبادتش شکیبا باش! آیا مثل و مانندی برای او می‌یابی؟!( آیه ۶۵)

انسان (باتکبر) می‌گوید: «آیا پس از مرگ، از قبر زنده بیرون می‌آییم؟!( آیه ۶۶)

آیا انسان به‌خاطر نمی‌آورد که ما پیش از این او را آفریدیم در حالی که چیزی نبود؟!( آیه ۶۷)

سوگند به پروردگارت که همه آنها را همراه با شیاطین در قیامت جمع می‌کنیم؛ سپس همه را در حالی که به زانو در آمده‌آند گرداگرد جهنم حاضر می‌کنیم.( آیه ۶۸)

سپس از هر گروه و جمعیتی، کسانی را که در برابر خداوند رحمان از همه سرکش‌تر بوده‌اند، جدا می‌کنیم.( آیه ۶۹)

ما به‌خوبی کسانی را که برای سوختن در آتش سزاوارترند، می‌شناسیم!( آیه ۷۰)

همه آنها بدون استثنا وارد جهنم می‌شوند؛ این امری است حتمی و قطعی بر پروردگارت!( آیه ۷۱)

اما آنهایی را که تقوا پیشه کردند از آن رهایی می‌بخشیم؛ و ظالمان را در حالی که از ضعف و ذلت به زانو در آمده‌اند در آن رها می‌سازیم.( آیه ۷۲)

هنگامی که آیات روشن ما بر آنان خوانده می‌شود، کافران به مومنان می‌‌گویند: «کدام یک از ما و شما جایگاهش بهتر و جلسات انس و الفتش بیشتر است؟!»( آیه ۷۳)

چه بسیار اقوام را پیش از آنان نابود کردیم که هم مال و ثروتشان از آنها بهتر بود و هم ظاهرشان آراسته‌تر!( آیه ۷۴)

«کسی که در گمراهی است، باید خداوند به او مهلت دهد تا وعده الهی را با چشم خود ببیند.یا عذاب این دنیا را خواهد دید یا عذاب قیامت را! آن روز خواهد دانست چه کسی جایگاهش بدتر، و لشکرش ناتوان‌تر است!»( آیه ۷۵)

اما کسانی که در راه هدایت گام نهادند، خداوند بر هدایتشان می‌افزاید و آثار شایسته‌ای که از انسان باقی می‌ماند، ثوابش در پیشگاه پروردگار و عاقبتش نیکوتر است!( آیه ۷۶)

آیا دیدی کسی را که به آیات ما کافر شد و گفت: «ثروت و فرزندان فراوانی به من داده خواهد شد»؟!( آیه ۷۷)

آیا او از غیب آگاه گشته، یا نزد خدا عهد و پیمانی گرفته است؟!( آیه ۷۸)

هرگز چنین نیست! ما به‌زودی آنچه را که می‌گوید می‌نویسیم و عذاب را بر او مستمر خواهیم داشت!( آیه ۷۹)

آنچه را که او می‌گوید (از اموال و فرزندان)، از او می‌گیریم، و او تنها نزد ما خواهد آمد!( آیه ۸۰)

آنان کسانی هستند که غیر از خدا، معبودانی را برای خود برگزیدند تا مایه عزتشان باشد!(چه پندار خامی!)( آیه ۸۱)

هرگز چنین نیست! به زودی همه آن معبودها منکر عبادت آنان خواهد شد؛ حتی بر ضدشان قیام می‌کنند!( آیه ۸۲)

آیا ندیدی که ما شیاطین را به سوی کافران فرستادیم تا آنان را شدیدا تحریک کنند؟!( آیه ۸۳)

پس درباره آنان با شتاب قضاوت مکن؛ ما آنها و اعمالشان را به دقت حساب می‌کنیم!( آیه ۸۴)

در آن روز که پرهیزگاران را دسته‌جمعی به سوی خداوند رحمان محشور می‌کنیم...( آیه ۸۵)

و مجرمان را همچون شتران تشنه کامی که به سوی آبگاه می‌روند به جهنم می‌رانیم...( آیه ۸۶)

آنان هرگز شایسته شفاعت نیستند؛ مگر کسی که نزد خداوند رحمان، عهد و پیمانی دارد.( آیه ۸۷)

همانهایی که گفتند: «خداوند رحمان فرزندی برای خود برگزیده است».( آیه ۸۸)

به راستی که ادعای زشت و زننده‌ای است.( آیه ۸۹)

نزدیک است به‌خاطر این سخن آسمان‌ها از هم متلاشی شود زمین شکافته شود و کوه‌ها به شدت فرو ریزند...( آیه ۹۰)

زیرا برای خداوند رحمان فرزندی قائل شدند!( آیه ۹۱)

در حالی که هرگز برای خداوند رحمان سزاوار نیست که فرزندی برگزیند!( آیه ۹۲)

تمام کسانی که در آسمان‌ها و زمین هستند، بنده اویند!( آیه ۹۳)

خداوند همه آنها را احصا کرده و به دقت شمرده است!( آیه ۹۴)

و همگی روز رستاخیز، تک و تنها نزد او حاضر می‌شوند!( آیه ۹۵)

مسلما کسانی که ایمان آورده‌ و کارهای شایسته انجام داده‌اند، خداوند رحمان محبتی برای آنان در دل‌ها قرار می‌دهد!( آیه ۹۶)

ای پیامبر ما فقط قرآن را بر زبان تو آسان ساختیم تا پرهیزگاران را به وسیله آن بشارت دهی و دشمنان سرسخت را با آنان انذار کنی.( آیه ۹۷)

چه بسیار اقوام بی‌ایمان و گنهکاری را که پیش از آنان هلاک کردیم؛ آیا کمترین صدایی از آنان می‌شنوی؟!( آیه ۹۸)