ضرورت تدوین استانداردهای طبی برای کفش

درحالی که تولید یا واردات ۹۰ درصد کفش های موجود دربازار ایران, تحت هیچ نظارت و استانداردی قرار ندارد, کارشناسان از ضرورت تدوین استاندارد برای تولیدکنندگان کفش, بخصوص برای کودکان, دانش آموزان و مشاغل سرپایی اجباری سخن می گویند

درحالی‌که تولید یا واردات ۹۰ درصد کفش‌های موجود دربازار ایران، تحت هیچ نظارت و استانداردی قرار ندارد، کارشناسان از ضرورت تدوین استاندارد برای تولیدکنندگان کفش، بخصوص برای کودکان، دانش آموزان و مشاغل سرپایی اجباری سخن می‌گویند.

به گفته سمسارها، کارشناس مسئول نساجی و چرم موسسه استاندارد، در حال حاضر فقط استاندارد کفش‌های طبی و صنعتی اجباری است و کفش‌های معمولی مشمول استاندارد اجباری نیستند و به همین دلیل موسسه استاندارد بر این نوع کفش‌ها نظارتی ندارد.

وی در گفتگو با همشهری، با بیان این که تاکنون درخواستی مبنی بر اجباری شدن استاندارد کفش‌های معمولی به موسسه استاندارد ارائه نشده است، می‌گوید: باتوجه به مرتبط بودن کفش با سلامت وایمنی بدن، اجباری شدن استاندارد این محصول ضروری به نظر می رسد.

● کفش‌های نامناسب و ناهنجاری‌های استخوانی

متخصصان ارتوپدی معتقدند پوشیدن کفش‌های نامناسب که امروزه شکل‌های فانتزی آن بسیار رایج شده است، در کودکی باعث بروز مشکل «صافی کف پا» و متعاقبا پادرد و کمر درد می‌شود؛ چراکه کودکان، به‌دلیل نرمی‌و انعطاف مفاصل و استخوان‌ها درصورت درست انتخاب نکردن کفش، به راحتی دچار تغییر ساختار در مچ و کف پا می‌شوند.

دکتر قرقی، متخصص جراحی مفاصل، با بیان این‌که کفش کودک باید از حداقل پاشنه، بند و دیواره‌های محکم که پا را محکم نگه دارد، برخوردار باشد، می‌گوید: والدین باید از خرید کفش‌های پلاستیکی که باعث بروز حساسیت پوستی می‌شود نیز خود داری کنند.

او می‌افزاید: یک کفش استاندارد ۳ مشخصه بارز دارد که جنس خوب، پاشنه، قالب و پنجه استاندارد است و از نظر قالب‌بندی، فضای پنجه کفش باید طوری باشد که به انگشت‌های پا فشار وارد نکند.

او با بیان ‌این که کفش‌هایی که پنجه آنها تیز است، باعث می‌شوند انگشت‌های پا روی هم بیفتند، می‌گوید: این مساله در خانم‌ها شایع تر است، به طوری که انحراف شست پا در خانم‌ها۹ برابر آقایان است.

در مورد سایر استانداردهای تولید کفش، کارشناسان می‌گویند تنه کفش نیز که در واقع چارچوب روی کفش است و دور پا را در بر می‌گیرد، باید به راحتی در برابر فشارهای وارده مقاومت کند و شرایط آناتومیکی پا را حفظ کند. علاوه بر فاکتورهای استاندارد مربوط به جنس و ساختمان کفش، فاکتورهای دیگری نیز به هنگام خرید کفش به همان اندازه اهمیت دارند.

در مورد پاشنه کفش نیز به گفته کارشناسان، کفش‌های پاشنه تخت، چون حالت ضربه گیری در پاشنه ندارد، هنگام راه رفتن باعث درد پاشنه می‌شوند.

زنان ‪چند‬برابر مردان بیشتر از درد پا شکایت دارند و دلیل آن نیز پوشیدن کفش‌هایی با پاشنه بسیار بلند با پنجه تیز است که به انگشتان پا فشار می‌آورند.

عوارضی مانند انحراف انگشت شست پا، میخچه، تاول و خمیدگی‌انگشتان درهای مزمن کمر، دردهای مفاصل و زانو و پاشنه و خستگی‌های زودرس، پیامد مستقیم استفاده از چنین کفش‌هایی است.

● اصلاح راه رفتن با کفی‌های طبی

دکتر سخنگویی، متخصص فیزیوتراپی، با بیان این‌که وظیفه هر کفی کفش باید این باشد که انواع ناهنجاری‌های بدن و یا الگوهای غلط راه رفتن را اصلاح کند، می‌افزاید: هر شخصی با مقدار مشخصی از یک لایه نرم در کف پای خود متولد می‌شود که این لایه بالشتکی به صورت طبیعی امواج ضربه ای را که به کف پا وارد می‌شوند، ملایم تر کرده و به شیوه‌ای مناسب به کل پا اعمال می‌کند.

وی اضافه می‌کند: متاسفانه با افزایش سن افراد این لایه طبیعی در طول زمان اثر خود را از دست داده و تحلیل می‌رود و استفاده از کفی باعث می‌شود که توزیع وزن در پا به صورت متعادل دربیاید و انتقال وزن به زمین تا حد امکان به وضعیت طبیعی نزدیکتر شود.

این فیزیوتراپ با بیان این‌که استفاده از کفی طبی در کودکان نسبت به افرادی که تغییر شکل آنها به صورت ثابت در آمده است، مفید است، ادامه می‌دهد: در کودکان با استفاده از کفی طبی می‌توان صافی کف پا، پای طاقدیسی، انحراف پاشنه و انحراف زانوها به طرفین را اصلاح کرد و در سنین بالاتر نیز کفی اثر نگهداری دارد که اگر این کفی‌ها برای کودکان در سنین ۷ تا ۱۲ سال که کف پای آنها در حال شکل گیری است، مورد استفاده قرار گیرد، حاصل آن برخورداری از کف پایی استاندارد تا آخر عمر است.

به گفته وی، این کفی‌ها درباره زنان باردار که در یک دوره ۶ماهه با اضافه وزن تحمیلی روبه رو هستند، توصیه می‌شود و اگر به علت شغل خود باید مدت طولانی ایستاده باشیم، مثل کارگران، معلمان، پلیس، پرستاران و...، استفاده از کفی‌های طبی (بخصوص نوع مواج آن) برای برخورداری از انرژی بیشتر و افزایش کارایی روزانه توصیه می‌شوند.

دکتر سخنگویی با بیان این‌که طول کفش باید با طول پای فرد همخوانی داشته باشد و چند میلی متر بزرگتر از پای فرد باشد، می‌گوید: پهنای کفش در قسمت جلو به اندازه پهنای قوس عرض باشد تا پا بتواند به‌راحتی در داخل آن قرار گیرد؛ همچنین کفش بچه‌ها باید فاقد پاشنه باشد و کفش بزرگ ترها حتما پاشنه داشته باشد و در نهایت ارتفاع پاشنه از ۵/۳ سانتی متر برای آقایان و ۵/۴ سانتی متر برای خانمها بلندتر نباشد.