لوبیا سبز

● لوبیا سبز
لوبیا سبز گیاهیست یک ساله . محل اصلی و اولیه آن روشن نیست.
ولی عده ای معتقدند که از نواحی گرمسیر آمریکا ، به سایر نقاط انتقال یافته است و کاشت آن از زمان های دور در آنجا …

لوبیا سبز

لوبیا سبز گیاهیست یک ساله . محل اصلی و اولیه آن روشن نیست.

ولی عده ای معتقدند که از نواحی گرمسیر آمریکا ، به سایر نقاط انتقال یافته است و کاشت آن از زمان های دور در آنجا متداول بوده است .

ساقه این گیاه ناصاف و خشن و بند بند و در نوع پابلند آن پیچنده میباشد. در نوع پاکوتاه ساقه ها ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر رشد می کنند .

برگ لوبیا سبز ، مرکب بوده و از چند برگچه خشن که دارای کُرک های سخت می باشند تشکیل می یابد .

گل لوبیا سبز ، به رنگ های : سفید ، صورتی و بنفش کم رنگ دیده میشود که تعدادی از ۲ تا ۸ گل بصورت خوشه به هر شاخه چسبیده اند .

دانه های این گیاه در داخل غلاف کشیده و شمشیری شکل به حالت آویزان به ساقه قرار دارند .

در انواع مختلف لوبیا سبز ، رنگ و اندازه آنها متفاوت می باشد .

بعضی از انواع لوبیا سبز، غلاف نرم و گوشتی قابل خوردن دارند و در بعضی دیگر غلاف ها سخت بوده قابل خوردن نیستند .

بذر لوبیا سبز ، بشکل قلوه ای ( کلیه انسان یا دام ) می باشد و در مواردی به صورت کُروی و یا بیضوی شکل دیده می شود .

مصرف لوبیا سبز ، در غذاها بسیار متداول است و چون دارای مواد غذائی فراوان می باشد یکی از مهمترین سبزیهای مورد مصرف غذائی تلقی می شود .

انواع لوبیا سبز :

این گیاه انواع بسیار زیادی دارد .

ولی در ایران فقط انواع زیر مورد مصرف عموم است :

۱) لوبیا سفید .

۲) لوبیا قرمز .

۳) لوبیا مَرمَری .

۴) لوبیا چشم بلبلی.

۵) لوبیا چیتی .

۶) لوبیا قلمدانی .

آب و هوا و خاک :

مناسب ترین محل برای کاشت لوبیا سبز ، زمین های بکر و تازه میباشد که قبلا کشت دیگری در آن نشده باشد .

لوبیا ، در زمین های مرطوب و چسبنده محصول خوب نمی دهد .

این گیاه احتیاج به مواد غذائی و کود حیوانی دارد .

بوته های لوبیا به سرما حساسیت دارند و در حرارت کم سبز نمی شوند . به همین علت برلای نوبرکاری ابتداء بذر را در خزانه یا در شاسی و یا در زیر نایلون می کارند .