مساعدت های ویژه به تیم ملی

پیش از بازی های المپیک پکن, کوچکترین توصیه و تذکری می توانست مخالفت تلقی شود و اسباب تضعیف روحیه ورزشکاران را فراهم آورد

پیش از بازی‌های المپیک پکن، کوچکترین توصیه و تذکری می‌توانست مخالفت تلقی شود و اسباب تضعیف روحیه ورزشکاران را فراهم آورد.

پس از المپیک هم که به عبارتی، آب از سر گذشته و هرچه به در و دیوار بکوبیم اثر و فایده‌ای ندارد. اما امروز وضعیت تیم ملی فوتبال را باید دریابید تا مثل این روزها در حسرت کول‌انداز حریف روسی بر روی معصومی نباشیم و از باخت سوریان افسوس نخوریم. علی دایی خوب می‌گوید که: او در این روزها نیاز به کمک و مساعدت دیگران دارد.

تیمی که باید روز هفدهم همین ماه یعنی کمتر از یک هفته دیگر به مصاف عربستان برود، حریفی که درباره بازی‌های تدارکاتی‌اش حرف‌های تازه‌ای می‌شنویم. دایی در حالی تقاضای کمک می‌کند که تیم خود را به اردوی کیش برده و برای رعایت اصل تطابق در جزیره مرطوب کیش به سر می‌برد.

این‌که، دایی و دستیارانش چگونه به این نتیجه رسیده‌اند که تطابق آب و هوایی در کیش باید صورت بگیرد، می‌تواند در ردیف همان کمک‌هایی باشد که او حتما انتظارش را دارد.

کمک و مساعدت به تیم ملی، یعنی تیم میلیون‌ها عاشق و طرفداری که دوست دارند ما در نزدیک‌ترین میدان یعنی در ریاض و متعاقب آن در سئول و امارات و... پیروز شویم، می‌تواند در تمام بخش‌ها باشد.

گویا روی سخن‌ دایی بیشتر با مطبوعات است و ما اطمینان داریم که حمایت‌های رسانه‌ای، به دلیل توجه ویژه مخاطبان به فوتبال و تیم ملی قطعی است. چاپ عکس و مطالب بسیار پیرامون تیم ملی و حتی پرداختن به واکنش‌های سرمربی و دستیارانش همه و همه می‌تواند در راستای همین توجهات ویژه باشد. اما گمان می‌رود در بقیه بخش‌ها و زمینه‌ها تیم ملی فقط به دایی و همکاران جوانش سپرده شده و حضرات برای دور بودن از اشتر و ندیدن خواب آشفته، خود را ملزم به هیچ‌گونه اظهارنظری نمی‌دانند.

معنی روشن و صریح این نکته آن است که پس از بازی با عربستان و بقیه بازی‌ها قطعا، تمام مسوولان ما باید در نتایج به دست آمده خود را شریک و همراه تیم ملی و تیم جانبی‌اش بدانند. باید بکوشیم تا این روزهای تلخ برای ورزش ما و بویژه فوتبال دیگر تکرار نشود.

اگر ما و همه دوستداران فوتبال دلواپس تیم ملی هستیم، باید مسوولان با واکنش‌های بجا و به موقع این نگرانی‌ها را رفع کنند. فدراسیونی که تابعی از یک متغییر است، قادر نیست تکیه‌گاهی برای تیم ملی و هواداران بی‌شمارش بسازد، چرا که اساسا در فدراسیون فوتبال، تفویض اختیار، تعاریف و تعابیر تازه‌ای یافته و فدراسیون حتی نمی‌تواند، نگران یا خشنود از وقایع و اتفاق‌های تازه در تیم ملی باشد.

شاید به‌زعم خیلی‌ها این بی‌تفاوتی می‌تواند بزرگ‌ترین حمایت از تیم ملی باشد، اما واقعیت آن است که سند تیم ملی را نباید به نام کسی زد و باید همواره رفتارهای تیم ملی را زیرنظر داشت و اگر این تیم بنا به هر دلیلی، در مسیر حرکتی‌اش با وقفه‌‌ای مواجه شد، با تمام قوا به کمک آن شتافت، چرا که بخش رسانه‌ای و مطبوعاتی تیم ملی در الویت‌ بعدی قرار می‌گیرد.