موش هایی که به انبار فوتبال زدند

سال گذشته سال خوک بود. سال خوک برای فوتبال ما ابداً سال خوبی نبود. نه در سال ۸۶ روزگار خوبی را سپری کردیم نه در سال های خوک گذشته مثل سال ۷۴، ۶۲ ، ۵۰ ، ۳۸ ، ۲۶ ، ۱۴ و... اما خوشبختانه، سال موش برای فوتبال ما همیشه سالیان خوبی بوده است. سال های موش گذشته را در فوتبال ایران با یکدیگر مرور می کنیم تا معلوم شود فوتبال ایران با موش هایش چقدر خوشبخت بوده است.

▪ از روزگار بسیار دور شروع کنیم و به امروز برسیم. در سال ۱۳۰۳ فوتبال ایران، روزگار دل انگیزی داشت. تدین رئیس وقت مجلس برای اولین بار حاضر شد به فوتبالیست های ایرانی یک زمین اختصاصی بدهد. زمین دولت بر این اساس زمین رسمی فوتبال ایران شد. از همان سال اول، فوتبال ایران با روزگاری خوب روبه رو بود.

▪ به سال ۱۳۱۵ می رویم؛ سالی که فوتبال ایران برای اولین بار یک تورنمنت معظم باشگاهی را تجربه کرد. تیم های باشگاهی داخلی در تهران، قدرت مضاعف یافتند. تهران، کوهستانی، اسپورت ارامنه، شعاع و... حیات یافتند. حسین صدقیانی به ایران بازگشت و...

▪ سال ۱۳۲۷ هم برای فوتبال ایران سال بسیار خوبی بود. در سال ۲۷ دان گیبل برای کمک به حسین صدقیانی سرمربی تیم ملی فوتبال کشورمان به ایران آمد. با او تیم ملی آنقدر قدرتمند شد که چندماه بعد توانست برای اولین بار آن هم با نتیجه ۴ بر صفر تیم ملی فوتبال افغانستان را با شکست مواجه سازد. تیم ملی فوتبال کشورمان، در حالی افغانستان را ۴ بر صفر شکست داد که قبلاً با این حریف به تساوی بدون گل رسیده بود.

▪ سال ۱۳۳۹ فوتبال ایران، روزگار خوشی را سپری کرد. در این سال برای اولین بار لیگ را در ایران تجربه کردیم. مرحوم مصطفی مکری رئیس وقت فدراسیون فوتبال، پایه های اولین لیگ فوتبال را در ایران بنیان گذاشت. در سال ۱۳۳۹ البته فوتبال ملی ایران، بازی نداشت و از حیث ملی، فوتبال حرکت ساکنی داشت.

▪ به سال ۱۳۵۱ می رسیم. یکی از سال های بزرگ فوتبال ملی ایران در این سال سپری شد. در سال ۱۳۵۱ فوتبال ملی ما به بازی های جام ملت های ۱۹۷۲ آسیا رفت و در این مسابقات عنوان قهرمانی را به دست آورد، ضمن اینکه در سال ۱۳۵۱ به مسابقات المپیک ۱۹۷۲ مونیخ صعود کردیم و نام خود را در تاریخ فوتبال ماندگار کردیم. برای اولین بار در تاریخ فوتبال ایران دو رویداد خوب و ممتاز در یک سال برایمان واقع می شد؛ در سال ۱۳۵۱ فوتبال ایران حضور در مسابقات جام جهانی کوچک و حضور در مسابقات المپیک ۱۹۷۲ مونیخ را نیز تجربه کرد.

▪ حالا در سال ۱۳۶۳ هستیم. یک سال خوب دیگر برای فوتبال ما، در این سال قهرمان جام ملت ها نشدیم اما فوتبال مرده و افت کرده کشورمان زنده شد. در سال ۱۳۶۳ تیم ملی فوتبال ایران با درخششی بی نظیر به مرحله نهایی مسابقات جام ملت های ۱۹۸۴ آسیا صعود کرد و بدون حتی یک باخت از دور رقابت ها کنار رفت. دو برد برابر سوریه، دو برد برابر چین و... از نتایج خوب فوتبال ایران در سال ۱۳۶۳ به شمار می رفت. سال ۶۳ موش در فوتبال ما اوج گرفته بود.

▪ اما به سال ۱۳۷۵ می رویم. فوتبال نابود شده ایران که در جام ملت های ۱۹۹۲ در سال ۷۱ کاملاً نابود شده بود، فوتبالی که در بازی های آسیایی ۱۹۹۴ هیروشیما، حذف شده بود، فوتبالی که از حضور در مسابقات جام جهانی ۱۹۹۴ محروم و ناکام شده بود، در این سال بیدار شد، به مرحله نهایی جام ملت ها رفت و عالی کار کرد. تیم ملی فوتبال ما موفق شد تیم ملی فوتبال کره جنوبی را با نتیجه ۶ بر ۲ شکست دهد. کره جنوبی یکی از تیم های قدرتمندی بود که توانسته بود در جام جهانی با تیم ملی اسپانیا به تساوی ۲- ۲ برسد ولی این بار حکایت کاملاً متفاوت بود و کره جنوبی برابر ایران مغلوب شد. در این رقابت ها عربستان را هم ۳ بر صفر بردیم.

● اما معروف ترین موش های فوتبال

در بین موش های معروفی که در فوتبال ما حضور داشته اند نام این نفرات را با یکدیگر مرور می کنیم. توجه کنید؛

۱) محمود خوردبین و بیژن ذوالفقارنسب معروف ترین موش های متولد سال ۱۳۲۷ هستند. این دو در تیم فوتبال پرسپولیس سال های ۵۴ ، ۵۵ ، ۵۶، ۵۷ و ۵۸ با یکدیگر همبازی بوده اند.

۲) شاهرخ بیانی و مرتضی یکه معروف ترین موش های متولد سال ۱۳۳۹ هستند. این دو در تیم استقلال سال های ۶۸ و ۶۹ در کنار یکدیگر بازی کرده و در تیم ملی نیز همبازی یکدیگر بوده اند.

۳) رضا شاهرودی، معروف ترین موش متولد سال ۱۳۵۱ است که طی سال های ۱۳۷۳ تا ۱۳۷۷ حضور در تیم ملی را تجربه کرد اما متاسفانه بعدها نتوانست از حق خود در فوتبال ایران دفاع کند و خیلی زود از سطح اول فوتبال کنار رفت.

۴) مسعود شجاعی، شیث رضایی و عادل کلاه کج؛ اما در بین متولدان سال ۶۳، این سه نفر جزء مردان معروف هستند؛ مردانی که در سال جدید ۲۴ ساله خواهند شد. باید دید سال موش برای مردان متولد سال موش، سال خوبی خواهد بود یا خیر.