صدای ما را از کنار مرده‌ها می‌شنوید!

پلاستینه کردن، تکنیکی است که در آناتومی برای حفظ بخش‌های مختلف بدن مورد استفاده قرار می‌گیرد....
در این روش، آب و چربی بافت‌ها با پلاستیک‌های مخصوصی جایگزین می‌شود و به این …

پلاستینه کردن، تکنیکی است که در آناتومی برای حفظ بخش‌های مختلف بدن مورد استفاده قرار می‌گیرد....

در این روش، آب و چربی بافت‌ها با پلاستیک‌های مخصوصی جایگزین می‌شود و به این ترتیب، بافت‌ها قابل لمس می‌شوند؛ بو نمی‌گیرند و متلاشی نمی‌شوند و حتی می‌توانند اغلب خواص نمونه اصلی را نیز حفظ ‌کنند. در یک روند استاندارد پلاستینه کردن، چهار اقدام زیر صورت می‌گیرد:

مرحله اول، فیکس کردن:

این کار با استفاده از غوطه‌ور کردن بدن در محلول فرمالدیید انجام می‌شود تا مانع متلاشی شدن بدن شود.

مرحله دوم، حمام استون:

بعد از انجام برش‌های لازم، نمونه در حمام استون قرار می‌گیرد و تحت شرایط انجماد، استون، آب بافت‌ها را می‌‌کشد و جایگزین آن درون سلول‌ها می‌شود.

مرحله سوم، حمام سیلیکون:

حالا نمونه در یک حمام پلیمری (مانند سیلیکون، پلی استر یا رزین اپوکسی) قرار داده می‌شود. بعد با ایجاد خلا، استون در درجه حرارت پایین به جوش می‌آید. در حالی که استون بخار می‌شود و سلول‌ها را ترک می‌کند، مایع پلیمر را پشت سر خود می‌کشد و سلول را با پلاستیک مایع پر می‌کند.

مرحله چهارم، سفت‌سازی:

بعد پلاستیک باید با گاز، گرما،یا نور فرابنفش تحت تاثیر قرار ‌گیرد تا سفت شود.

نمونه‌ای که این شیوه روی آن اجرا می‌شود، ممکن است از یک بدن کامل انسان تا یک قطعه کوچک اندام حیوان متفاوت باشد و به آن «پلاستینیت» می‌گویند. بافت‌ها یا بدنِ پلاستینه شده را می‌توان دستکاری کرد و در وضعیت دلخواه قرار داد.

در نوامبر سال ۱۹۷۹ میلادی، گونتر فون هاگن، آناتومیست آلمانی، تقاضای ثبت اختراعی در این کشور داد که ایده حفظ دایمی بافت‌های گیاهی و جانوری را با استفاده از اشباع بافت‌ها با رزین مصنوعی ارایه می‌کرد. بعدها او در آمریکا نیز حق ثبت کار روی حفظ بافت‌های زیستی با پلیمرها را به دست آورد. فون هاگن در سال ۱۹۹۳ به انستیتو پلاستینیشن در هایدلبرگ آلمان پیوست. این انستیتو با همکاری فون هاگن، اولین نمایشگاه بدن‌های پلاستینه‌ شده را در سال ۱۹۹۵ در ژاپن برگزار کرد و بیش از ۳ میلیون بازدیدکننده را به سوی خود جلب کرد. پس از آن، نمایشگاه‌های مشابه متعددی در سراسر جهان برگزار شد.

پلاستینه ‌کردن به جز بالابردن آگاهی عمومی در مورد بدن انسان، به عنوان مدل و ابزار آموزش آناتومی نیز مورد استفاده بوده و اکنون در بیش از چند دانشکده پزشکی و دندانپزشکی در جهان به عنوان مکملی برای تشریح اجساد مورد استفاده قرار می‌گیرد.روش پلاستینه کردن اندامفشار در محفظه خلا کاهش می یابداستونی که وارد بافت‌ها شده بود می‌جوشدمایع پلاستیکی پلیمر وارد بافت می‌شود.

دکتر علی ملائکه