مطالبات اصلی شهیدان از ما

انقلاب شکوهمند اسلامی ایران که سر منشأ نجات مردم مسلمان این مرز و بوم از بند ظلمت طاغوت و باعث تلألو آفتاب بیداری اسلامی بر ملّت های مظلوم دیگر شد, وامدار مجاهدات بی نظیر امام راحل ره و خونهای پاک شهیدان شاهد است

انقلاب شکوهمند اسلامی ایران که سر منشأ نجات مردم مسلمان این مرز و بوم از بند ظلمت طاغوت و باعث تلألو آفتاب بیداری اسلامی بر ملّت های مظلوم دیگر شد، وامدار مجاهدات بی نظیر امام راحل (ره) و خونهای پاک شهیدان شاهد است؛ شهیدانی که با بذل نفس نفیس و نثار جاودانه خود ضامن حیات ملّتی شدند که دنیای متوهّم امروز در حیرت عزّت، پیشرفت و افتخارات آنان مانده اند.

این مجاهدان شاهد از رهروان خود مطالباتی دارند که همان حرکت حول محور پر عزّتی است که در سایه تعالیم حیات بخش اسلام به مبارزه بی امان با دشمنان متکبّر و خون آشام پرداخته و از امتداد خط سرخ شهادت آنان دریغ نورزند.

عالم آگاه و فقیه زمان شناس، حضرت آیت الله جوادی آملی (مدظلّه العالی) که همواره به عنوان معلّمی مبارز با نصایح حکیمانه و انقلابی شان چراغ پر فروغی در جمع دوستداران خط امام (ره) و حامیان ولایت معظّمه فقیه بودند در مطلب پیش رو به تحلیل مطالبات شهیدان بر محور فرهنگ قرآن کریم پرداخته اند که به مناسبت دهه مبارک فجر تقدیم خوانندگان عزیز می شود.

● امنیّت و استقلال جامعه اسلامی، مطالبات فرعی شهیدان

شهید از ما پرورش نیروهای انسانی می خواهد. مسأله استقلال، امنیّت، آزادی، اینها رهاورد ب العرض است. آنچه را که شهید اوّلاً و بالأصاله می طلبد و به اصطلاح جزء مطالبات شهداء است؛ چه روحانی، چه غیر روحانی، آنها استقلال و امنیّت و آزادی و اینها را می خواهند، حفظ منافع موجود و منابع را می خواهند، انرژی هسته ای را می خواهند؛ امّا همه اینها جزء مطالبات درجه دو شهداء است، مطالبات درجه یک شهدا باید ببینیم چیست ! چون همه ما واقعاً مسئولیم، چه اینکه ما در کنار سفره این بزرگان نشسته ایم.

اگر امنیتی هست، اگر استقلالی هست، اگر ایران یک جزیره امنی هست به لطف الهی؛ یک کمر بند نا امنی در دور ایران هست، آن شرق ما افغانستان است، اینچنین است؛ این غرب ما عراق است که اینچنین است، این شمال ما که ترکیه است، هنوز گرفتار آن لائیک بودن آتاتورک است، این جنوب ما که خلیج فارس است که شیوخ وابسته به غربند؛ اینکه اینجا به لطف الهی برکت هست، به خاطر این است که ما واقعاً در کنار سفره امام و شهداء نشسته ایم و هر خدمتی که مسئولان محترم ما می کنند، اوّلین ثواب در نامه عمل امام و شهداء نوشته می شود، بعد درباره اینها !

ما باید بدانیم این ولی نعمتان ما از ما چه می خواهند. ما که دسترسی به اینها نداریم که مطالبات اینها را بشنویم. وصیتنامه اینها گویا هست، امّا ۱۰ درصد، ۲۰ درصد؛ اینها مادامی که در جمع ما بودند، مثل ما فکر می کردند این چیزها را نوشتند. کی باید ما را با خبر کند که آنجا رفتند، مطالباتشان چیست ؟ غیر از خدائی که هم آنجاست، هم اینجاست؛ معنا، معهم؛ معکم اینما کنتم (۱).

مطالبات شهداء را باید از فرهنگ قرآن گرفت که شهید چه می خواهد ! در اینکه امنیّت و استقلال و حفظ منافع مملکت را شهید می طلبید، این حرفی درآن نیست؛ امّا اینها جزء مطالبات درجه اوّل شهداء است یا مطالبات درجه دوّم ! شهید در وصیتنامه خیلی چیز نوشت، امّا مادامی که مثل ما بود و فکر می کرد و اینجایی بود و قبل از رحلت و قبل از سفر بود، آن وصیتنامه را تنظیم کرد؛ امّا وقتی آن طرف آب رفت، چه می خواهد ؟ آنجا هم همین ها را می خواهند ؟

● بازگویی مطالبات اصلی شهیدان در قرآن کریم

ذات أقدس له که هم از آن طرف خبر دارد، هم از این طرف خبر دارد؛ هم از احیاء با خبر است، هم از اموات با خبر است؛ مطالبات شهداء را برای ما بیان کرده. فرمود: آن منافع و استقلال، اینها همه اش درست است؛ اینها مطالبات درجه دوّم شهداء است. مطالبات اوّل و درجه اوّل شهداء دراین آیه معروف آمده: لا تحسبنّ الّذ ین قت لوا ف ی سبیل الله...که فرموداین شهداء: یستبش رون ب الّذ ین لم یلحقوا ب ه م (۲)؛ این باید معنا بشود یعنی چه.

اینها خیلی خوشحالند و مرتب با خدای خود گفتگو و مناجات دارند و مطالبات آنها از خدا این است که: خدایا ! به ما مژده بدهید. ا ستبشار کردن یعنی مژده خواستن. اینها از کی مژده می خواهند و چه مژده می خواهند ؟ از خدا مژده می خواهند، می گویند: تو با خبری، هیچ کسی با خبر نیست! تو با خبری که ما برای تو و در راه رضای تو و فرمان امامان و معصومین خون دادیم. گفتی خون بدهید، گفتیم چشم؛ فقط برای تو بود، تو به ما مژده بده ! الآن یک جوانی که در کنکور شرکت کرده، منتظر مژده است؛ مژده اش چیست ؟ قبولی است. حالا اگر به او بگویند که مثلاً تو در فلان جایزه چند تا کالا بردی، برای او مهم نیست. تمام بشارت طلبی او، مژده خواهی او این است که ببیند در کنکور قبول شد یا نشد.

● بشارت طلبی شهداء درباره پیروان خویش در دنیا

ذات أقدس له فرمود: شهداء زنده اند، منتظرند و از من مژده می خواهند که من به آنها مژده بدهم. مژده بدهم که کالا ارزان شد، مژده بدهم که نفت و گاز فراوان شد، قیمت نفت رفت بالا، اینها را مژده بدهم؛ چه مژده بدهم ؟ و یستبش رون بالّذ ین لم یلحقوا ب ه م. اینها می گویند: خدایا ! ما با خیلی ها بودیم، در لشکر بودیم، عدّه زیادی هم در جبهه بودند؛ ما یک هدف داشتیم، یک راه داشتیم، یک امام داشتیم، یک ا مام داشتیم؛ اینها چه شدند ؟ اینها که با هم آمدیم، اینها که با هم حرکت کردیم، اینها که الّذ ین لم یلحقوا؛ این الّذ ین لم یلحقوا عدم ملکه است. الّذ ین لم یلحقوا مثل یک گروهی که مسافرند، همه می خواهند با هم مکه بروند، یک کاروانند، تمام سعیشان این است که این الّذ ین لم یلحقوا را بفهمند در چه حالت است.

افراد دو قسمند؛ یا در خانه هایشان، در پارکینگ هایشان، آنجا به سر می برند؛ اینها را نمی گویند هنوز نرسیدند ! این الّذ ین لم یلحقوا، یعنی هنوز نرسیدند. این لم یلحقوا عدم ملکه است؛ به کسانی می گویند لم یلحقوا که راه افتادند، در راهند، ولی هنوز نرسیدند. امّا آن کسی که در خانه گرفته خوابیده، ماشینش در پارکینگ است، توقف کرده؛ به او نمی گویند هنوز نرسید، می گویند هنوز راه نیفتاد ! شهداء با آنها کار ندارند، شهداء با راهیان راه کار دارند. به خدا می گویند: خدایا ! ما یک کاروان فراوانی بودیم، یک لشکر زیادی بودیم، ما زودتر آمدیم؛ اینها که راه افتادند، اینها در چه حالتند ؟ اگر خدای ناکرده برای شما مشکلی پیش بیاید، آنها واقعاً مشکل دارند !! این را قبول کنید. اگر یک حادثه ای برای شما پیش بیاید، آنها در زحمتند؛ چون آنها با افراد عادی کار ندارند!

اگر یک گروهی بنا بود بروند مکه؛ اینها مرتب از مدیر گروه، روحانی کاروان سئوال می کنند: اینهائی که مدینه بعد بودند چه، اینها یک عدّه مدینه بعد بودند، در چه حالتند ؟ رسیدند، نرسیدند، در کجایند ؟ آیا مشکلی در هواپیما پیدا کردند ؟ تمام تلاش شهداء به الّذین لم یلحقوا ب ه م است، نه الّذین لم یتحرّکوا، الّذین لم یمیلوا ! اینها با آنها کار ندارند. به خدا عرض می کنند: خدایا ! ما با هم بودیم، با هم حرکت کردیم؛ ما زودتر آمدیم، اینها پشت سر ما هستند؛ اینها در چه حالتند ؟ خدایا ! به ما مژده بده که اینها در چه حالتند، خون ما را حفظ کردند یا نه، می خواهند بیایند یا نه، راه ما را ادامه می دهند یا نه، ما را فراموش کردند یا نه، به یاد ما هستند یا نه ؟

● وصول مؤمنان به مقصد، مطالبه اصلی شهیدان

پس تمام تلاش و کوشش شهداء این است که انسانها به مقصد برسند. امنیّت، آزادی و رفاه، مسکن، همه اینها درست است؛ امّا اینها مطالبات درجه دو شهداء است، مطالبات درجه اوّل این است واین از هر وصیتنامه ای مقدّم تر هست، برای اینکه بیان ذات أقدس له است که از آن طرف آب هم خبر دارد. آن را که خبر شد، خبری باز نیآمد مال این رفته ها هستند، امّا خدای سبحان که هم از آن طرف خبر دارد، هم از این طرف با خبر است به ما اطلاع داده که آنها پیامشان این است: و یستبش رون ب الّذ ین لم یلحقوا ب ه م و اگر ما به نام آنها و به یاد آنها حرکت بکنیم، دعای آنها هم شامل حال ما می شود و همه ما هم در معرض رفتنیم؛ حالا یا زود یا دیر. چیزی ما را غافل نکند، چون هیچ چیز به اندازه ابد نمی ارزد که ما آن را بگیریم و ابد را از دست بدهیم.

● ظهور اسلام و ریشه کنی باطل قدیم و جدید

آیه ای در قرآن کریم است که تقریباً نزدیک یک خط است ودرآن به پیامبر أعظم (ص) فرمود: قل جآء الحق و ما یبد ئ الباط ل و ما یعید(۳)؛ فرمود: با آمدن اسلام وقرآن نه جائی برای جاهلیّت کهن است، نه جایی برای جاهلیّت جدید! یعنی وقتی انقلاب اسلامی شد، نظام اسلامی شد، سخن از قرآن و عترت است؛ نه جا برای آن حرف های دوران رژیم گذشته است که آنها بر گردند، نه کارهای شبیه آنها ! جا برای آنها نیست. شما هر از گاهی می بینید یک اشتباهاتی، یک لغزش هائی هست؛ ولی اگر انسان نتواند جلوی خیلی ها را بگیرد، لاأقل با عمل خود می تواند برای خیلی ها الگو باشد.

شما می شنوید در۳۳ روز حزب الله لبنان مقاومت کرد، مردم لبنان مقاومت کردند و مسلمانهای آن منطقه بالأخره گفتند تا آخرین گلوله و آخرین نفس؛ امّا اینها از محصولات انقلاب اسلامی است، جزء صدور انقلاب است! همین انقلاب اسلامی ایران یک آبرویی شد برای خاورمیانه. آنهائی که به فکر خاورمیانه بزرگ و خاورمیانه جدید بودند، ناکام شدند؛ اینها برکات خون شهداء است، اینها معنایش صدور انقلاب است؛ آنها از همین جاها گرفتند. شهداء هم به الّذین لم یلحقوا ب ه م خوشحالند و لو از حزب الله لبنان باشد؛ چون آنها هم دنبال همین راه افتادند! آن وقت جا برای باطل نیست؛ نه باطل کهن، نه باطل جدید.

دربحبوحه تمهید مقدّمات برای حمله به لبنان همه ما دیدیم بازی فوتبال جام جهانی ۲۰۰۶ شروع شد. همه سر گرم نگاه کردن این ۵ ـ ۶ شبکه بودند. دیگر خبر نداشتند که صهیونیست دارد مردم را جمع می کند، سر گرم می کند و خودش قصد حمله دارد ! مگر حمله به یک کشور، یک حمله ۱ روز و ۲ روز، یا ۱ هفته، ۲ هفته است !!در آن بحبوحه،جهان را سر گرم کردند، بعد همین که این تمام شد، حمله شروع شد. اگر کسی بخواهد به یک جایی،به یک کشوری حمله بکند، ۱ هفته ای تصمیم نمی گیرد؛ اینها این جورند !

● توصیه امیر مؤمنان (ع) به شناسائی پایگاه اصلی دشمن

شما عزیزان همیشه به لطف الهی آگاه بودید، ولی بیان نورانی حضرت امیر (ع) همه ما را باید آگاهتر بکند. وجود مبارک حضرت امیر به پسرش ابن حنفیه فرمود: تو که داری می جنگی؛ آن روز چون جنگ تن به تن بود و جنگ هوائی و دریائی و اینها نبود،به پسرش فرمود: تو نگاه نکن که لشکر دشمن چقدر است، چون آنها همه برای تو نیآمدند! تو با این سرباز روبه رو مواجهی؛ این یک نفر در جنگ توست، تو هم با او در جنگی؛ تو وحشت نکن، این یک کار. امّا ا رم ب بصر ک اقصی القوم (۴). یک دید تیز و تند و عمیق داشته باش، ببین اتاق فرمان جنگ کجاست ! ا رم ب بصر ک اقصی القوم، آن اتاق جنگ شام را ببین. پس، از نظر جنگ کردن، تو با یک سرباز روبه رو در نبردی، ولی از نظر فکر سیاسی بفهم که دراتاق جنگ شام چه خبر است !

در همین جریان کربلا هم همین طور بود، این سرجون مسیحی در اتاق جنگ شام چه کار می کرد ! آنجا نقشه می کشیدند، دستور می دادند؛ ابن زیاد در کوفه فرمان را می گرفت و عمر سعد در کربلا پیاده می کرد.چون عمر سعد یک کمی صبغه مذهبی داشت، او را به کربلا فرستادند و ابن زیاد چون هیچ صبغه مذهبی نداشت، در کوفه بود؛ آن سرجون مسیحی هم در اتاق جنگ در شام نشسته بود.

● درنده خوئی دشمنان اسلام و لزوم آمادگی مستمر مسلمانان

وقتی این رزمایش پیامبر أعظم (ص)۲ شروع شد، واقعاً هم ما شکر کردیم، هم تشکر کردیم، هم آن روز دعا کردیم. برای اینکه این بیگانگان ودشمنان اسلام واقعاً گرگهائی اند که فقط دارند حرف می زنند!! قرآن می دانید کتاب ادب است، صدر و ساقه این کتاب،ادب و احترام است. جلوی فحش را گرفته، جلوی بدگوئی را گرفته، جلوی بد دهنی را گرفته. فرمود: امّا اینها ا ن هم لا کالانعام بل هم اضل (۵). اینها تحقیر نیست، تحقیق است. اگر شما به گرگ گفتید حیوان، فحش ندادید! فرمود: یا حرف من را قبول کنید که خالقم یا دو روز صبر کنید، ببینید اینها به چه صورت در می آیند؛ ما فحش نمی دهیم به کسی ! یا چشم ملکوتی باز کنید، ببینید اینها چه هستند؛ یا حرف ما را قبول کنید یا دو روز صبر کنید؛ ۳ تا راه دارد!

اینها بین أرض و سماء نزدیک ۳۰۰ نفر را جزغاله کردند (اشاره به سرنگونی هواپیمای مسافری ایران توسط ناو آمریکائی)، بعدها گفتند ما اشتباه کردیم، عذر خواهی هم نکردند. اگر خدای ناکرده این رزمایش ۲ نبود، آنها یک قدری جلوتر آمده بودند و این نیروگاه هسته ای و اینها هم آسیب می دید !وبعد با یک عذر خواهی، با یک اشتباه خواندن کار خودشان، اگر می گفتند، مسئله را حل می کردند ! این است که همیشه همه، مخصوصاً شما عزیزان باید آماده باشید؛ دشمن این است! دشمن، یعنی این گرگ خون آشام به هیچ چیز معتقد نیست ! و گرنه بین آسمان و زمین، نزدیک ۳۰۰ نفر را سوزاندن، با کدام منطقی جور در می آید ؟! اینها اینجورند. این رزمایش است، یعنی بستن تنگه هرمز، یعنی بستن تمام این کارها! این کار لازم است: و اع دّوا لهم ما استطعتم م ن قوّه (۶). پس مطالبات شهداء دردرجه اوّل پرورش نیروهای الهی است.

● انگیزه احیای انسان ها از سوی امامان معصوم (ع)

در پایان این جمله را از سخنان نورانی سیّد الشهداء (ع) که همه این آوازه ها از آن حضرت است عرض کنم؛ وجود مبارک حضرت در بین راه کوفه و کربلا، نزدیک کربلا یک خیمه ای دید، فرمود: این خیمه کیست ؟ گفتند: خیمه عبید الله بن حرّ جعفی است. حضرت پیام داد که بیا، ما را یاری کن، برای اینکه حق با ماست، ما را دعوت کردند و حکومت اموی حکومت باطل است؛ عبید الله بن حرّ جعفی در جواب حضرت گفت: کوفه در آستانه یک تحوّل تاریخی عجیب است، من هم محافظه کارم؛ فکر کردم اگر با شما بجنگم که آخرتم در خطر است، با آنها بجنگم که دنیای من در خطر است؛ لذا از کوفه به در آمدم، در این گوشه یک چادری زدم که اینجا باشم واو جواب ( نه ) به امام زمانش گفت !

وجود مبارک سیّد الشهداء احتیاجی به او نداشت؛ امابرای احیای یک انسان دوباره شخصاً خودش با تجهیزات حرکت کرد، بچه ها هم همراه او بودند. عبید الله هم منقلب شد، برای اینکه آن منظره را دید. حضرت به خیمه او تشریف بردند و او هم استقبال کرد و ادب کرد و حضرت همین مطالب را فرمود و او عرض کرد: من از آمدن معذورم، ولی شمشیر می دهم، اسب می دهم، همه کمک می کنم. حضرت فرمود: من تو را می خواهم نجات بدهم، شمشیر برای چیست ؟! (۷) این روحیه است ! منتها حسین بن علی (ع) قبل از اینکه شهید بشود همین یستبش رون بالّذین لم یلحقوا ب ه م را خواست پیاده کند، آن شهدای ما هم همین حرف را می زنند. فرمود: من شمشیر می خواهم چه کنم ؟ من تو را می خواهم در یابم ! از این شمشیرها فراوان است در عالم، ما کمک مالی نمی خواهیم ! تو هم بیایی، شهید می شوی؛ این طور نیست که تو بیایی، جلوی شهادت ما را می گیری ! من می خواهم تو را دریابم.

بنابراین مطالبات اوّلیه شهداء (ره) اصلاح ماست. اگر دولتمردان و شهروندان ما پیام شهداء را رعایت کردند؛ این کشور می شود کشور ولی عصر ! بقیّه جزء مطالبات درجه دوّم است که یقیناً قابل حل است،در این هیچ تردیدی نیست ! چون آدم پاک دستش را آلوده نخواهد کرد، اینها شرط است.

بیانات معظم له در جلسه درس اخلاق در دیدار با جمعی از طلاب، دانشجویان و اقشار مختلف مردم؛ قم ـ دی ۱۳۸۵

آیت الله جوادی آملی

(۱) حدید/ ۴

(۲) آل عمران/ ۱۷۰

(۳) سبأ/ ۴۹

(۴) نهج البلاغه/ خ ۱۱

(۵) اعراف/ ۱۷۹

(۶) انفال/ ۶۰

(۷) ر. ک:مقتل الحسین ل لمقرّم/ ۱۸۹ ـ ۱۹۰ ؛ مقتل الحسین ل لخوارزمی/ ۱/ ۲۲۷