روابط اجتماعی را در قالب بازی به کودک بیاموزید

ما به‌عنوان پدر و مادر همیشه به دنبال این هستیم که سوالات کودکانمان را پاسخ دهیم. اگر پاسخی نداشته باشیم هرگز به نادیده گرفتن پاسخ فرزندمان فکر نمی‌کنیم. ما روابط اجتماعی نادرست را برای فرزندانمان نمی‌پسندیم اما آگاه نیستیم که ابتدا باید روابط خودمان را اصلاح کنیم...

ما به‌عنوان پدر و مادر همیشه به دنبال این هستیم که سوالات کودکانمان را پاسخ دهیم. اگر پاسخی نداشته باشیم هرگز به نادیده گرفتن پاسخ فرزندمان فکر نمی‌کنیم. ما روابط اجتماعی نادرست را برای فرزندانمان نمی‌پسندیم اما آگاه نیستیم که ابتدا باید روابط خودمان را اصلاح کنیم...

چرا که ما آینه روابط فرزندانمان هستیم. پس برای ایجاد محیط مناسب برای روابط اجتماعی کودک باید ابتدا از خودمان شروع کنیم. تصور کنید جیسون که ۵ ساله است از مهدکودک همراه پدرش به خانه می‌رود. آهنگ مورد علاقه‌اش موسیقی کارتون شرک است که در حال پخش شدن از ضبط ماشین است و او هم در حال زمزمه کردن. در همین حال پدر می‌گوید: «وقتی به خانه رسیدیم تمام اسباب‌بازی‌هایی که در اتاقت ریخته‌ای جمع کن.» جیسون جواب نمی‌دهد. پدر تصور می‌کند این کار موردعلاقه او نیست به همین دلیل حرفش را تکرار می‌کند، اما پاسخی نمی‌شنود. وقتی به نزدیک خانه می‌رسند، پدر که می‌بیند هنوز به گفته‌اش پاسخی داده نشده این بار با فریاد و البته دستور از جیسون می‌خواهد وقتی به خانه رسیدند اتاقش را مرتب کند نتیجه وقتی جیسون به خانه می‌رسد به اتاقش می‌رود و تا زمان شام هیچ ارتباطی برقرار نمی‌کند. اتفاق بین جیسون و پدرش را در علم روان‌شناسی موافقتی غیرلفظی (Unspoken agreement) می‌نامند. پدر و مادر او محیطی را به وجود آورده‌اند که در آن پاسخ ندادن‌های جیسون را تحمل کرده‌اند و جیسون آموخته که این رفتار پذیرفته?شده‌ای است و به یکی از گونه‌های اجتماعی او در آینده تبدیل می‌شود. و این وظیفه پدر و مادر است که الگوهای صحیح ارتباطی را به فرزندشان بیاموزند و مثلا در این مورد پدر به فرزندش بیاموزد که بی‌توجهی در روابط اجتماعی پاسخ درستی نیست.

راه‌حل‌های زیر را امتحان کنید:

۱. با کودکتان صحبت کنید. با زبانی که متوجه می‌شود توضیح دهید که این راه صحیح ارتباط برقرار کردن نیست.

۲. ارتباط‌ها را به صورت بازی درآورید. دنیای کودکان دنیای بازی است پس روابط اجتماعی را در دل یک بازی خوشایند بگنجانید.

۳. روابط خودتان را با کودکتان پایدار حفظ کنید و مدام خود را تغییر ندهید.

۴. اشتباه‌های او را بپذیرید. او کودک است و حواس‌پرت. این شمایید که باید در شناخت رفتار او ماهر باشید. از مهارت‌های ارتباطی موثر استفاده کنید.

منبع: Brainy child.com

ترجمه:مریم امیدی