با فرزند بی‌اشتها کنار بیایید

درمورد فرزندان، اکثر والدین با مشکلاتی یکسان از لحظه تولد تا بزرگسالی آنها روبه‌رو می‌شوند. یکی از شایع‌ترین این مشکلات، به ویژه در سنین قبل از دبستان، بی‌اشتهایی است. عوامل …

درمورد فرزندان، اکثر والدین با مشکلاتی یکسان از لحظه تولد تا بزرگسالی آنها روبه‌رو می‌شوند. یکی از شایع‌ترین این مشکلات، به ویژه در سنین قبل از دبستان، بی‌اشتهایی است. عوامل بسیاری می‌تواند در روش غذایی و اشتهای کودک تاثیر بگذارد و ما فقط در صورتی می‌توانیم به او کمک کنیم که دلیل واقعی مشکل او را دریابیم و آن را بر طرف کنیم.

قبل از هر چیز بهتر است تعریفی از اشتها ارایه کنیم؛ اشتها یعنی میل خاص دستگاه‌های بدن که فرد را به سوی انتخاب غذای مورد نیاز و لازم هدایت می‌کند. اشتها حالتی شبیه سایر برنامه‌های بدن انسان بوده، بی‌اختیار و غیرارادی است. بدیهی است که تمایل نداشتن کودکان به غذا والدین را نگران می‌کند، اما باید به میل آنها احترام گذاشته و در ضمن به حل مساله پرداخته شود، در ضمن لازم نیست اوقات غذا خوردن به ساعت جدال و درگیری تبدیل شود. غذا نخوردن کودکان را به بدخلقی آنها نسبت ندهید. نباید بچه‌ها را عادت داد که فقط در ساعات غذا خوردن، چیزی بخورند.

پس در هنگام بروز این مشکل چه باید کرد؟ شاید قبل از هر چیز لازم باشد که فرزند خود را نزد پزشک ببرید، زیرا بی‌میلی به غذا ممکن است با پیدایش هر نوع بیماری، هر چند خفیف و جزیی، ایجاد شود و پزشک با معاینات دقیق فرزندتان این موضوع را روشن خواهد کرد. گاهی اوقات والدین تصور می‌کنند که فرزندشان بی‌اشتهاست، در حالی که بیش از ظرفیت، به او غذا می‌دهند و وقتی که او نمی‌خورد، تصور می‌کنند مشکلی در اشتهای وی ایجاد شده است. اگر وضعیت رشد فرزند شما در نمودار قد و وزن مطلوب است و رشد طبیعی را نشان می‌دهد، پس دلیلی برای نگرانی وجود ندارد. غالبا تغییر رژیم غذایی نیز بی‌تاثیر در اشتهای کودک نیست. غذاهایی که چرب باشند، اشتیاق کودک را نسبت به غذا خوردن کمتر می‌کنند برای مثال اکثر بچه‌ها شیر را دوست دارند، اما بچه‌های بی‌اشتها شیر بدون سرشیر و شیر کم‌چرب را بهتر می‌خورند. گوشت، سبزیجات و میوه نیز از منابع غذایی خوب برای کودکان به شمار می‌رود.

سه وعده یا بیشتر؟

سوال بسیاری از والدین این است که خوراکی‌های میان وعده‌های اصلی غذا برای کودکان مناسب است یا خیر؟ در پاسخ به این سوال باید گفت که می‌توان برای این کار از مواد غذایی مفید مانند سیب، هویج، آب میوه یا میوه استفاده کرد تا علاوه بر اینکه مواد طبیعی را به بدن کودک رساند موجب بی‌اشتهایی او نیز نشود. گاهی اوقات وقتی با فرزندتان بیرون می‌روید و او تقاضای شیرینی یا شکلات می‌کند با او مخالفت نکنید، زیرا گاهی اوقات این خوراکی بیشتر غذای روح کودک به حساب می‌آید تا غذای جسم او. البته بهتر است این‌گونه خوراکی‌ها بعدازظهر یا عصر به کودک داده شود تا مانع خوردن غذای اصلی نشود. یکی از کارهایی که والدین می‌توانند انجام دهند این است که یک رژیم غذایی کامل و متنوع را برای کودک در نظر بگیرند، اما به او اجازه دهند که مسوولیت انتخاب غذای خود را به عهده گیرد. نکته قابل توجه دیگر این است که اشتها متغیر است. حتی مقدار شام و ناهار افراد با یکدیگر فرق می‌کند، سن کودک و میزان نیاز او به انرژی، همچنین احساسات او، همه در مقدار و نوع غذای مصرفی تاثیر دارند. کودکان، معمولا در سال‌های دوم و سوم زندگی کمتر از سال اول غذا می‌خورند و در این دوران سرعت رشد هم نسبت به سال اول کندتر می‌شود، بنابراین آنها به انرژی کمتری نیز احتیاج دارند و غذای زیادی نمی‌خواهند، که همه این موارد طبیعی است و نباید آنها را وادار به غذا خوردن کرد.

از دیگر عوامل موثر بر اشتهای کودکان، جو حاکم بر زمان صرف غذاست. بهتر است کودکان غذا را با شادی بخورند. اگر هنگام صرف غذا همه خوشحال و راضی باشند و از غذاخوردن لذت ببرند، بهتر می‌توانند آهسته غذاخوردن و زمین ریختن غذای کودک را تحمل کنند و با آرامش بیشتری با او کنار بیایند. در ضمن افرادی که برای کودک عزیز و مهم هستند در احساسات کودک نقش بسزایی داشته و حالت آنها در حین غذاخوردن برای بچه الگو می‌شود. نگرانی و ترس بیش از هر چیز موجب بی‌اشتهایی کودکان می‌شود. توجه داشته باشید نگرانی و استرس والدین، بیش از آنچه تصور کنید بر فرزندان تاثیر دارد و از آنجایی که فرزندان تجربه کافی در زندگی ندارند ممکن است با احساس ناراحتی والدین بترسند که نکند والدین به دلیل مشکلاتی که دارند فرزندشان را ترک کرده یا دیگر او را دوست نداشته باشند و همین مساله عاملی برای نگرانی و ترس آنها شده، اشتهای آنان را به‌شدت کاهش می‌دهد.