گذر از جاده ابریشم

ارگ گوگد بنایی است در روستای گوگد, نرسیده به گلپایگان با قدمت تقریبی ۳۰۰ سال این ارگ كه پیشتر كاروانسرایی در مسیر جاده ابریشم بوده حالا به هتل تبدیل شده است

●گلپایگان و ارگ گوگد

ارگ گوگد بنایی است در روستای گوگد، نرسیده به گلپایگان با قدمت تقریبی ۳۰۰ سال. این ارگ كه پیشتر كاروانسرایی در مسیر جاده ابریشم بوده حالا به هتل تبدیل شده است. این ارگ در زمان صلح به عنوان كاروانسرا استفاده می شده و محل استراحت تجار سرشناس و حاكمان و والی های سایر ایالات و استان های ایران بوده است.

عده ای معتقدند آغامحمدخان قاجار در لشكركشی های خود در این محل استراحت می كرده است. قدمت ارگ گوگد به چهار قرن پیش می رسد. اما تنها سند مكتوبی كه از این بنا موجود است متعلق به ۱۳۰ سال پیش است و نشان می دهد نصف بنا توسط شخصی به نام علیخان به عنوان مهریه به همسرش واگذار شده و از آن پس، ارگ علیخانی نامیده شده است. ارگ گوگد مربعی شكل است. ضخامت پایه دیوار برج ها دو متر و ۶۰ سانتی متر،ارتفاع دیوارهای آن بیش از ۱۱ متر و قطر هر برج حدود ۹ متر است.

روی دیوارهای مرتفع ارگ، سوراخ هایی وجود دارد كه در آن زمان سیستم امنیتی هشداردهنده به شمار می رفته است. یعنی كبوترهایی را در این سوراخ ها جای می دادند و اگر شبی، مهاجمان به وسیله قلاب یا نردبان قصد ورود به ارگ را داشتند، این كبوترها با سروصدای زیاد همه را خبر می كردند. در واقع ارگ گوگد در زمان جنگ دژ نظامی به شمار می رفته است.

وجود طبقات پایین و بالا در ارگ گوگد از معماری منطبق بر نظام طبقاتی در اجتماع آن زمان حكایت دارد. مثلاً استر و استربانان در طبقه پایین و در كنار هم و بازرگانان و افراد شاخص در طبقات بالا ساكن می شدند. ارگ گوگد پناهگاه مردم گلپایگان نیز به شمار می آمده. هنگام هجوم دشمن مردم به داخل قلعه پناه می برده اند و حوض پشت بام قلعه را پر آب می كرده اند تا در صورت به آتش كشیده شدن قلعه بتوانند آتش را خاموش كنند. این حوض و لوله سفالی كه آب را به بالای در ورودی قلعه می رسانده همچنان باقی است.

نشانه دیگری كه از زمان سلاجقه در گلپایگان باقی مانده، مناری است با ارتفاع ۱۸ متر كه نور آن شب ها راهنمای كاروانیان بوده و به همین علت به فانوس صحرا شهرت دارد. فانوس صحرا هم اكنون در بافت شهری گلپایگان قرار گرفته است. شهر گلپایگان مركز بخش مركزی شهرستان گلپایگان است. مسجد جامع این شهر متعلق به دوره سلجوقیان است. مسجد حاجی و هفده تن از محله های قدیمی و تاریخی این شهرند.

● خوانسار

خوانسار شهری است در غرب استان اصفهان و در منطقه كوهستانی واقع شده است. این شهرستان در دره ای واقع در حوزه آبخیز رودخانه قم و زاینده رود قرار دارد. آب و هوای خوانسار نوعی آب و هوای كوهستانی و نیمه صحرایی است كه وجود چشمه ساران و رودخانه ها و باغ ها به كیفیت آن افزوده است.

مرتفع بودن آن هوایی معتدل به آن داده است. در تابستان ها بسیار مطبوع و دل پسند و ییلاقی است. گلستان كوه خوانسار یكی از معروف ترین تفرجگاه های اصفهان است. حدود هزار هكتار آن محل رویش گل های مختلف از جمله گل سرنگون اشك مریم است. این دشت كه در نزدیكی قلعه بابامحمد واقع شده در اردیبهشت پر از لاله است.

صرف نظر از اراضی و باغات و اراضی سنگلاخی و فاقد پوشش حدود ۷۰ درصد سطح شهرستان را مراتع تشكیل می دهد. انواع گونه های درمنه دشتی، درمنه كوهی، انواع گون، جاز، قیاق و جو وحشی گونه های گیاهی این منطقه را تشكیل می دهند. خانه ابهری ها معروف ترین اثر باستانی خوانسار است. شهریورماه با برنامه ریزی سفری دوروزه می توان به دیدن این دو منطقه خوش آب و هوا رفت.