زیکو برزیل

زیکو ابتدا در ۱۳ سالگی به علت مهارت فوق العاده اش در فوتبال سالنی, ورزشی که آن روزها در ریو دوژانیرو رواج بسیاری داشت, صاحب اعتبار شد پزشک تیم فلامینگو که سخت تحت تأثیر مهارت زیکو قرار گرفته بود, مدیران باشگاه را متقاعد به بستن قرارداد با وی کرد

▪ سوم مارس ۱۹۵۳ تولد:

▪ ریودوژانیرو - برزیل محل تولد:

▪ فلامینگو، اودینزه (ایتالیا)، کاشیما انتلرز (ژاپن) باشگاهها:

▪ مقام سوم جهانی ۱۹۷۸، قهرمان جام باشگاههای آمریکای جنوبی ۱۹۸۱، قهرمان جام باشگاههای جهان ۱۹۸۱، مرد سال فوتبال آمریکای جنوبی ۱۹۷۷، ۱۹۸۱ و ۱۹۸۲، مرد سال فوتبال جهان ۱۹۸۳، قهرمان جام ملتهای آسیا ۲۰۰۴ (به عنوان سرمربی ژاپن) مهمترین افتخارات:

▪ ۷۱ بازی، ۴۸ گل تیم ملی برزیل:

زیکو ابتدا در ۱۳ سالگی به علت مهارت فوق العاده‌اش در فوتبال سالنی، ورزشی که آن روزها در ریو دوژانیرو رواج بسیاری داشت، صاحب اعتبار شد. پزشک تیم فلامینگو که سخت تحت تأثیر مهارت زیکو قرار گرفته بود، مدیران باشگاه را متقاعد به بستن قرارداد با وی کرد. هرچند زیکو از نظر بدنی نوجوانی بسیار ضعیف بود ولی با یک برنامه وزنه برداری و تزریق داروهای مقوی اندامی متناسب و قوی پیدا نمود. زیکو استاد ضربه های آزاد، جادوگر بازی با توپ و منبع تمام ناشدنی‌ پاس‌های دقیقی بود که هر دفاعی را بر هم می ریخت.

اما مصدومیتهای پیاپی بطور تأسف‌باری در دوران فوتبال او اثر نامطلوب گذاشت. با اینکه او در جام جهانی ۱۹۸۲ در اسپانیا بطور اعجاب انگیزی خوش درخشید ولی جام جهانی قبل از این در آرژانتین بطور عمیقی برایش ناامید کننده نشان داد و بدتر از همه درگیری او با مدیر تیم ملی برزیل بود. مصدومیت‌های شدید حضور او در جام جهانی ۱۹۸۶ را به تأخیر انداخت و ناکامی بزرگ او در به ثمر رساندن ضربه پنالتی، که به محض ورود به زمین به عنوان بازیکن جانشین در برابر فرانسه به او محول شد، تقریباً به قیمت حذف برزیل و عدم راهیابی به مرحله نیمه نهایی جام جهانی تمام گردید.

زیکو ۲۰ سال داشت که در تیم اصلی فلامینگو صاحب مکانی دائمی شد. تمرین های بی وقفه او سرانجام تکنیکی بی نظیر برای او به ارمغان آورد. در ۱۹۷۶ او در ۷۰ مسابقه ۶۳ بار برای فلامینگو گلزنی کرد. سال بعد نیز در ۵۶ مسابقه ۴۸ گل به ثمر رساند. او در سال ۱۹۸۳ به طور غیرمنتظره‌ای تصمیم به ترک برزیل گرفت و با قراردادی چشمگیر به تیم اودینزه پیوست (تیمی که مشخصاً از باشگاههای پایین ایتالیا بود). سرمایه‌گذاری اودینزه بازدهی وسیعی داشت.

حضور زیکو و بازی درخشان او در فصل ۸۴-۱۹۸۳ باعث شد که مسابقه به مسابقه تماشاگر بیشتری به ورزشگاه این تیم رو آورد و در این فصل حتی یارگیری شدید فوتبال سری A ایتالیا هم نتوانست او را از به ثمر رساندن ۱۹ گل در ۲۴ مسابقه باز دارد. با این وجود، فصل بعد مصدومیت و مشکلات موجود با قوانین مالیات کشور ایتالیا او را وادار به بازگشت به برزیل و پیوستن دوباره به فلامینگو کرد. چندی بعد در جریان دیدار فلامینگو با رقیب دیرینه‌اش فلومینس او هفتصدمین گل دوران حرفه‌ای‌اش را به ثمر رساند. در اوایل دهه نود زیکو به ژاپن رفت و مدتی در لیگ حرفه‌ای این کشور بازی کرد، سپس به مربیگری روی آورد و با هدایت او ژاپن در سال ۲۰۰۴ قهرمان جام ملتهای آسیا شد و در سال بعد به جام جهانی راه یافت.