پیش از آنكه حسرت این روزها را بخوریم

در تمام دنیا, كشورهای مدعی را با عناوین قهرمانی رنگارنگشان می شناسند هیچ اهمیتی ندارد كه مسابقات جام ملت ها در كار باشد یا مقدماتی جام جهانی و یا تورنمنت های دوستانه, انتظاری كه مادر ذهن خود از برزیل, آلمان, انگلستان, فرانسه و دیگر تیم های برتر فوتبال چه در رده ملی و چه در رده باشگاهی داریم, قهرمانی است

سومین مقام قهرمانی در مسابقات غرب آسیا، اتفاق كوچكی نبود كه با بی مهری رسانه های جمعی مواجه شود. شاید تورنمنت غرب آسیا آنچنان مهم نباشد، یا با حریفان چندان قدرتمندی مواجه نشده باشیم اما در ارزشگذاری این قهرمانی نباید از دو سوی پشت بام پایین افتاد.نه این تورنمنت،بی اعتبار، تشریفاتی و بدون ارزش است كه كسب مقام قهرمانی در آن، با بی اعتنایی مواجه شود و نه اینكه قهرمانی در این تورنمنت، سقف فوتبال ایران است. پیش از آنكه به نقد این عنوان بپردازیم و در باب این مقام تكراری،قلم فرسایی كنیم، بهتر است در مورد ضرورت كسب چنین عناوینی توضیح دهیم.

در تمام دنیا، كشورهای مدعی را با عناوین قهرمانی رنگارنگشان می شناسند. هیچ اهمیتی ندارد كه مسابقات جام ملت ها در كار باشد یا مقدماتی جام جهانی و یا تورنمنت های دوستانه، انتظاری كه مادر ذهن خود از برزیل، آلمان، انگلستان، فرانسه و دیگر تیم های برتر فوتبال - چه در رده ملی و چه در رده باشگاهی- داریم، قهرمانی است.

ایران در آسیا، از نظر عناوین و مقام های بین المللی، چنین وضعیتی دارد. غیر از مسابقات المپیك كه سال ها است در آن به هیچ توفیقی نرسیده ایم، همیشه در دیگر رقابت های بین المللی در زمره تیم هایی بوده ایم كه همواره انتظارات دیگران را برانگیخته ایم.شاید كسی انتظار نداشته باشد كه ایران در جام جهانی به مقام خوبی دست پیدا كند اما تقریباً از منظر تمام كارشناسان وقتی از سهمیه های احتمالی آسیا در این مسابقات صحبت می شود نام ایران همواره بر زبان می آید. به عبارت دیگر از ما انتظار می رود كه هر ۴ سال یك باردر رقابت های مقدماتی جام جهانی شركت كنیم و با كسب مقام در گروه، به این مسابقات صعود نماییم.

۲ دوره حضور مستقیم و یك دوره ناكامی در مرحله پلی آف، كارنامه ایران در ۳ دوره قبلی جام جهانی در سال های ۱۹۹۸ ۲۰۰۲، و ۲۰۰۶ می باشد كه مهر تأییدی استبر این ادعا كه ایران همواره در مسابقات مقدماتی یا از تیم های صعودكننده بوده و یا در آخرین مراحل از صعود باز مانده است.در جامملت های آسیا نیز كشور ما شاید بیش از ۳۰ سال از كسب مقام قهرمانی دور مانده باشد اما همواره در جمع تیم های حاضر در مراحل پایانی قرار داشته و اكثراً در مراحل حذفی از دور رقابت ها كنار رفته است.

در ۳ دوره اخیر در سال ۱۹۹۶ امارات در نیمه نهایی مغلوب عربستان شدیم و از راهیابی به فینال بازماندیم تا درنهایت سوم شویم. در ۲۰۰۰ لبنان درمرحله یك چهارم نهایی مغلوب گل طلایی كره جنوبی شدیم و در۲۰۰۴ چین نیز درمرحله نیمه نهایی در پنالتی به چین میزبان باختیم تا بازهم سوم شویم.به این ترتیب از دیدگاه یك ناظر اروپایی یا آسیایی بی طرف نتایج ایران در مسابقات مقدمهاتی جام جهانی و جام ملت های آسیا نشان دهنده این امر است كه ایران فوتبالی دارد كه همواره در زمره برترین ها است و اگر بخت و اقبال به این تیم روی خوش نشان دهد، كسب موفقیت دور از دسترس نیست.

قهرمانی در تورنمنت هایی مثل رقابت های غرب آسیا، كفه ترازوی افتخارات فوتبال ما را از دید بین الملل سنگین می كند وقتی عنوان قهرمان بین قاره ای آسیا - استرالیا به ما تعلق پیدا می كند، كسی نمی گویدكه این عنوان در پی قهرمانی ایران در مسابقات آسیایی پوسان و با شكست دادن تیم ضعیف نیوزیلند كسب شده است.

از نگاه یك ناظر بین المللی، همین كه این عنوان در كارنامه ایران ذكر شده و در كارنامه تیم دیگری نیست، خود نشان دهنده كیفیت بالای فوتبال كشور ما است.و حالا سومین قهرمانی ما در مجموع ۴ دوره از رقابت های مسابقات غرب آسیا، به ما تعلق گرفته است.

تقدیر از كسانی كه این عنوان را برای ما به ارمغان آورده اند و برنامه ریزی برای تكرار این عنوان اولین اقدامی است كه باید انجام شود.اگر به یاد داشته باشید قهرمانی های پی در پی در فوتسال آسیا، روزگاری برای ما تكراری شده بود اما به محض آنكه ژاپن این عنوان را از چنگ ما درآورد، تازه فهمیدیم كه چه عنوان مهمی را از دست داده بودیم.پس بهتر است پیش از آنكه دیر شود قهرمانی در غرب آسیا را جدی بگیریم و برای تكرار این عنوان از امروز برنامه ریزی كنیم.

هومن جعفری