سیمای مرد و زن در جامعه پویا

در جامعه پویا، در مسائل سیاسی، اجتماعی و یا امنیّتی مرد از زن جدا نیست. به عبارت دیگر جامعه اسلامی پویا جامعه‏ای نیست که زن از مرد جدا باشد و هر یک راه خود را برود، بلکه چنین جامعه‏ای، …

در جامعه پویا، در مسائل سیاسی، اجتماعی و یا امنیّتی مرد از زن جدا نیست. به عبارت دیگر جامعه اسلامی پویا جامعه‏ای نیست که زن از مرد جدا باشد و هر یک راه خود را برود، بلکه چنین جامعه‏ای، در حقیقت جامعه همکاری متقابل مرد و زن است: «وَ الْمُؤْمِنوُنَ وَ الْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیاءُ بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ ...» (توبه/ ۷۱)

«مردان و زنان مؤمن، دوستان یکدیگرند، به نیکی فرا می‏خوانند و از بدی باز می‏دارند.»

بنابراین ما دوستان یکدیگریم و مردان مؤمن با یکدیگر برابرند. مراد از دوستی در این آیه شریفه، چیزی نیست جز همکاری، همیاری و مشورت با یکدیگر. مقصود، تلاش برای نیل به هدف، که همانا امر به معروف و نهی از منکر است می‏باشد. خداوند در این آیه نفرمود مردان مؤمن ـ به تنهایی ـ باید امر به معروف و یا نهی از منکر کنند و یا زنان مؤمن به تنهایی این رسالت را به دوش کشند. بلکه فرمود: آنان دوست و یاور یکدیگرند و در سایه جامعه واحدی زندگی می‏کنند، راه واحدی می‏پیمایند، همه به یک سو نظر دارند و بر این اساس برای برپایی امر به معروف و نهی از منکر، تلاش می‏کنند.

هیچ ارزشی را در اسلام نمی‏توان یافت که قرآن به آن اشاره کرده باشد و تمامی مردم را در بر نگیرد، هر چند به صورت جمع مذکر به کار رفته باشد.