نمایشگاه صدقات

یا أَیُّها الَّذِینَ آمَنُوا لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِکُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذی کَالَّذِی یُنْفِقُ مالَهُ رِئاءَ النَّاسِ وَ لا یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ …

یا أَیُّها الَّذِینَ آمَنُوا لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِکُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذی کَالَّذِی یُنْفِقُ مالَهُ رِئاءَ النَّاسِ وَ لا یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ صَفْوانٍ عَلَیْهِ تُراب فَأَصابَهُ وابِل فَتَرَکَهُ صَلْداً لا یَقْدِرُونَ عَلی شَیْءٍ مِمَّا کَسَبُوا وَ اللَّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرِینَ

ای کسانی که ایمان آورده اید، صدقه های خود را با منت و آزار، باطل مکنید، مانند کسی که مالش را برای خودنمایی به مردم، انفاق می کند و به خدا و روز بازپسین ایمان ندارد. پس مَثَلِ او همچون مَثَلِ سنگ خارایی است که بر روی آن، خاکی [نشسته] است، و رگباری به آن رسیده و آن [سنگ] را سخت و صاف بر جای نهاده است. آنان [ریاکاران] نیز از آنچه به دست آورده اند، بهره ای نمی برند و خداوند، گروه کافران را هدایت نمی کند.

سوره بقره‎/ آیه ۲۶۴

پرده اول:

بر روی سنگ خارای صاف، قدری خاک ریخته اند. گمان می کنی سطحی صاف و حاصلخیز است و جان می دهد برای کشاورزی.

بارانی سخت شروع به باریدن می کند. لایه فریبنده خاک را می شوید و چیزی باقی نمی ماند جز سختی و صافی سنگ.

وَ مَثَلُ الَّذِینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ تَثْبِیتاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ کَمَثَلِ جَنَّهٍٔ بِرَبْوَهٍٔ أَصابَها وابِل فَآتَتْ أُکُلَها ضِعْفَیْنِ فَإِنْ لَمْ یُصِبْها وابِل فَطَلّ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِیر

و مَثَل [صدقات] کسانی که اموال خویش را برای طلب خشنودی خدا و استواری روحشان انفاق می کنند، همچون مَثَلِ باغی است که بر فراز پشته ای قرار دارد [که اگر] رگباری بر آن برسد، دو چندان محصول برآورد، و اگر رگباری هم بر آن نرسد، باران ریزی [برای آن بس است]، و خداوند به آنچه انجام می دهید بیناست.

سوره بقره‎/آیه ۲۶۵

پرده دوم:

باغی است سرسبز و حاصلخیز بر فراز تپه. نور آفتاب به خوبی بر آن می تابد و از هر جهت مناسب کشاورزیست. کافی است نمی باران ببارد تا زیبایی و محصول باغ سرمستت کند.

ابر ها در آسمان پدیدار می شوند. باران خوبی می گیرد و درختان میوه حسابی سیراب می شوند. کم کم باران بند می آید. فضای باغ بسیار دلپذیر گشته و صدای زیبای پرندگان است که به گوش می رسد. باغبان خوشحال است.

ـ دو آیه یاد شده به زیبایی حقیقت و درون دو گروه از انفاق کنندگان را به تصویر می کشد. گویا هم اکنون ایستاده ای و تماشا می کنی!

ـ صدقه ای که برای خودنمایی و جلب توجه دیگران داده می شود، سنگ سختی است که تنها ظاهرش زیباست. چشم دیگران را پر می کند و تحسین ها را بر می انگیزد؛ درست همچون لایه ای خاک بر روی سنگ سخت، چشم ها را از دیدن قلب های خالی از ایمان می پوشاند. کافی است پرده ها کنار رود و چهره انفاق کننده آشکار شود. آنگاه معلوم خواهد شد که صدقات چنین کسی ثمری نداشته و جاویدان نخواهد بود. آنان که پس از صدقه دادن و کمک به دیگران، گرفتار منت و آزار می شوند نیز چنینند. اگر بارانی ببارد تمام کاشته هایشان را آب می برد و از هرگونه پاداشی بی نصیب خواهند ماند.

ـ قلب مؤمن مانند زمین آماده و مستعد است و صدقه بارانی است که آن را آباد می کند؛ چه کم باشد و چه زیاد. مهم دل اوست که آماده است. البته هر چه بیشتر صدقه می دهد و کار خیر می کند میوه اش نیز بیشتر می شود.

ـ پرده های نمایش حالات همچنان بازند تا چشمان مردمان، حقیقتی را ببینند و به خاطر بسپارند.

ـ خدا نیز پیش و بیش از همه به حقیقت آگاه است. او همواره نظاره گر کارهای بندگان است و کسی را یارای آن نیست که حقیقت را از او پوشیده دارد: «و خدا به آن چه انجام می دهید آگاه است».

مهدی ملک محمدی