تیم ملی خوب اما بدون آینده نگری

بازی را از شبکه الجزیره دیدم تایلند هیچ حرفی برای گفتن نداشت تیم شرقی با توجه به اینکه در خانه اش مقابل ایران به میدان می رفت انتظار می رفت بتواند روی دروازه تیم ملی خطراتی ایجاد کند اما خوشبختانه بازیکنان تیم ملی به خوبی بازی را در دست گرفتند و به آنها اجازه خودنمایی ندادند تا ایران بعد از مدت ها بدون اما و اگرهای همیشگی به صعود به مرحله نهایی جام ملت ها امیدوار شود

بازی را از شبکه الجزیره دیدم. تایلند هیچ حرفی برای گفتن نداشت. تیم شرقی با توجه به اینکه در خانه‌اش مقابل ایران به میدان می‌رفت انتظار می‌رفت بتواند روی دروازه تیم ملی خطراتی ایجاد کند اما خوشبختانه بازیکنان تیم ملی به خوبی بازی را در دست گرفتند و به آنها اجازه خودنمایی ندادند تا ایران بعد از مدت‌ها بدون اما و اگرهای همیشگی به صعود به مرحله نهایی جام ملت‌ها امیدوار شود. تایلند به هیچ عنوان حریف ایران نبود و حرفی برای گفتن نداشت.

نتیجه از قبل قابل پیش‌بینی بود، اما باید از سرمربی تیم ملی انتظار داشت که نگاه بهتری به بازیکنان داخل ایران داشته باشد. کارلوس کی‌روش به بازیکنان خارج از ایران فرصت داد تا در این بازی هم به تیم ملی کمک کنند اما باید توجه کرد که این مساله نمی‌تواند سیگنال خوبی باشد. این نشان‌دهنده این است که لیگ ایران همچنان پویا نیست و نتوانسته لقمه‌یی مطابق میل و ذائقه سرمربی تیم ملی درست کند. در توانایی‌های دورگه‌های تیم ملی شکی نیست و همانطور که دیدیم در این بازی هم کیفیت بالای خودشان را نشان دادند و در گلزنی هم موفق عمل کردند اما باید نگاه ویژه‌یی به لیگ داخل داشت. نکته بعدی درباره تیم ملی به شرایط سنی آن مرتبط است. تیم ملی پیر است؛ این برای تیمی که می‌خواهد در جام جهانی حاضر شود و مقابل قدرت‌های بزرگ قرار بگیرد کمی نگران‌کننده است.

کی‌روش از هم‌اکنون باید به فکر جایگزینی مناسب برای نفرات حاضر باشد. چندین سال است که تیم ملی با همین نفرات به میدان می‌رود و هیچگونه آینده‌نگری هم در کار نیست. متاسفانه لیگ هم نتوانسته بازیکن پدیده و قابل اعتنایی به تیم ملی معرفی کند و باید در این مورد هم برنامه‌ریزی خوبی صورت بگیرد. در جناح راست تیم ملی در حال حاضر شاهد نفرات خوبی مانند خسرو حیدری، حسین ماهینی و بیت آشور هستیم. درست برعکس جناح چپ تیم ملی که از کیفیت پایین‌تری برخوردار است. این جناح نشان داده که می‌تواند نیمی از بار تاکتیکی و تکنیکی تیم ملی را به دوش بکشد. در خط دروازه دانیال داوری هیچ واکنشی نداشت اما به هر حال گلری که در یکی از لیگ‌های معتبر دنیا بازی می‌کند مطمئنا از کیفیت خوبی برخوردار است و در نهایت قوچان‌نژاد یکی از بهترین بازیکنان تیم ملی بود که با جاگیری‌های خود توانست مانند بازی‌های قبلی یکی از گل‌ها را به نام خود کند. اما همچنان ضعف بزرگ او در ضربات سر است.

با توجه به تاکتیک تیم ملی که استفاده از جناحین و سانتر است نیاز به یک بازیکن سرزن در پیشانی خط حمله کاملا مشهود است اما نیمی از ارسال‌های بازیکنان به هدر می‌رود. خط دفاعی تیم ملی با اضافه شدن نکونام و تیموریان عملکرد خوبی در بازی‌های گذشته داشته اما مشکل اینجاست که این خط دفاعی هنوز مقابل حریفان سرسخت قرار نگرفته است. امروز (روز گذشته) کره جنوبی مقابل سویس و ژاپن به مصاف هلند رفت اما برای تیم ملی که اکنون جهانی شده هیچ حریف تدارکاتی قابل اعتنایی در نظر گرفته نشده است. ما هنوز تفکر جهانی نداریم و این می‌تواند در جام جهانی برای‌مان دردسرساز شود. وقتی در جام جهانی موفق می‌شویم که خوب باشیم و کاملا تدارک حضور در این تورنمنت را دیده باشیم. اما چیزی که در مسوولان فدراسیون دیده می‌شود عدم استقبال از این مساله است.

افشین پیروانی

کارشناس فوتبال