هواداران همیشگی تاریخ رئال مادرید

وقتی از فوتبال اسپانیا سخن گفته می شود، باید از نگاه خاص آنها هم گفت که باعث می شود تا برای هواداران رئال مادرید قبرستان خاصی تهیه شود. باران ملایمی در حال باریدن است، مه غلیظ قبرستان سانتا خوزه، مجال مشاهده آن را تا انتها نمی دهد. مادرید بسیار آرام و بی صدا است اما اینجا هیجان خاصی فضا را پر کرده است. هرچند مردم شهر آنقدر در مشغولیت های روزانه خود غرق شده اند که فردا را از یاد برده اند اما اهالی این قبرستان، بی صبرانه در انتظار طلوع خورشید و روز بعد هستند.

سانتیاگو برنابئو میزبان ستارگان رئال مایورکا است تا آخرین دیدار از هفته ۳۸ یا به عبارت بهتر، هفته پایانی لالیگا را مقابل قوهای سپید مادرید برگزار کنند. این دیدار برای اهالی فوتبال در اسپانیا بسیار اهمیت دارد چرا که پیروزی مادرید در این میدان دشوار، مساوی با سی امین قهرمانی آنها در لالیگا است اما رقیب دیرینه آنها، با سرعت و سایه به سایه مادریدی ها، می تازد.

رئال چاره ای غیر از پیروزی ندارد زیرا در صورت شکست یا تساوی، ریکارد و شاگردانش قهرمانی را از آنها خواهند ربود. این خاطرات از فصل گذشته هرگز از یادها نخواهند رفت. با طلوع خورشید، مه غلیظ سانتا خوزه از بین می رود؛ این بار ازدحام و شلوغی پایتخت، آرامش اینجا را بر هم می زند. تمامی اهالی مادرید در انتظار دیدار حساس و نفس گیر امشب هستند. کاپلو مصاحبه امیدوار کننده ای با وب سایت رئال انجام داده و پیروزی را فقط از آن ستارگان برنابئو دانسته است. به تدریج روز به پایان می رسد و قدم های سنگین و پر از امید و آرزوی جوانان مادرید، برنابئو را بار دیگر می لرزاند. هنوز از لحظه ورود اولین نفر چیزی نگذشته که ورزشگاه مملو از تماشاگران سفیدپوش می شود.

آنها فقط قهرمانی می خواهند و دوست ندارند شاهد یک اتفاق عجیب در شب آخر باشند. آیا مایورکا می تواند مقابل این همه عشق و انگیزه، پایداری کند؟ در طرف دیگر شهر، از هیجان شب قبل خبری نیست چرا که خود را در برنابئو حس می کند. روی صندلی هایی که سال های سال اضطراب و هیجان مانع نشستن روی آنها شده است. بی شک اهالی سانتا خوزه حق خاصی در برنابئو برای خود قائلند. بازی آغاز می شود و مادریدی ها مجال تفکر را به ماریوکا نمی دهند. ۲ گل زیبای ری یز و گل دیارا پاسخ سختی به این رقیب پرتلاش می دهد و رئال، پیروز این میدان می شود. چگونه می توان این همه احساس را در قالب جملات توصیف کرد؟

رئال مادرید برای سی امین بار قهرمان لالیگا شده و شهر فاصله چندانی تا انفجار ندارد. به دستور پادشاه اسپانیا، جشن بزرگی در مادرید برپا شده است. مردم در میدان اصلی شهر در انتظار ورود بازیکنان هستند؛ هیچ کس حتی کوچکترین کودک مادریدی، خانه را به این جشن بی نظیر ترجیح نداده است. پس از ساعت ها پایکوبی و خوشحالی از این اتفاق، بزرگ بار دیگر اتوبوس بازیکنان به راه می افتد. سیل مردم نیز به دنبال آن حرکت می کند اما مقصد آنها کجاست؟

بله، رئالی ها هم مانند بسیاری از دوستداران این تیم، قهرمانی در لالیگا را بیش از هر چیز متعلق به انسان های نایابی می دانند که روزی با صدای فریادهایشان برای حرکت به سوی سنگر حریفان انگیزه می یافتند. آنها امروز در جمع میلیونی هواداران رئال نیستند تا جشن قهرمانی را با شکوه تر برگزار کنند اما سانتا خوزه هنوز آن همه عشق و علاقه را در دل نگاه داشته است. حتما تا به حال در مورد رسوخ کردن فوتبال مادریدی در هویت، فرهنگ، اقتصاد، سیاست و ... مردم این شهر چیزهای زیادی شنیده اید. مردم این شهر فوتبال را نه فقط به چشم یک ورزش، بلکه به عنوان عاملی موثر در کلیه اتفاقات زندگی خود دنبال می کنند. رئال برای اهالی شهر مادرید تنها یک تیم فوتبال نیست. آنها در لحظه لحظه زندگی خود به یاد برنابئو و ساکنین آن هستند. شاید تعجب کنید از اینکه یکی از دعاهای مردم مادرید در روزهای یکشنبه و در کلیساهای این شهر، پیروزی رئال در دیدارهای پیش روست. دقیقا به خاطر همین مسائل است که امروز پس از گذشت سال ها، رئال مادرید نه به عنوان پرافتخارترین باشگاه اروپا، بلکه در قالب پرطرفدارترین تیم دنیا زبانزد است. در چند سال اخیر، یکی از اقداماتی که تا حدی مخالفت برخی هواداران رئال و حتی سایر تیم ها را برانگیخت، فروش تابوت های مخصوص باشگاه رئال به هواداران این تیم بود. این باشگاه مردمی برای مدت های زیاد در فروشگاه مرکزی خود به آنهایی که دوست داشتند با تابوت رئال مادرید به خاک سپرده شوند، تابوت می فروخت؛ حتی شماری از بازیکنان از جمله رائول گونزالس هم این اقدام را انجام داده اند.

پس از مدتی فروش تابوت به هواداران، این اقدام از سوی گروهی از مردم مورد اعتراض واقع شد. اعتقاد آنها به این کار نوعی مرده پرستی به شمار می آمد که برای باشگاهی مثل رئال خوش یمن نیست. شمار افرادی که از گذشته تا به امروز خواستار سپرده شدن به خاک با تابوت مخصوص رئال مادرید بوده اند، آنقدر زیاد بود که مسئولین باشگاه تصمیم گرفتند در یک فضای خاص، این افراد را به خاک بسپارند. تا همه هواداران که امروز در جمع کثیر حاضران در برنابئو نیستند، در یک جا جمع شده باشند. این قبرستان که فاصله زیادی با شهر مادرید ندارد، سانتا خوزه نام دارد؛ جایی که بازیکنان رئال خوب آنجا را می شناسند و پس از هر پیروزی، قبرهای هواداران خود را گل باران می کنند. به اعتقاد آنها، وجود این محیط نه تنها برای رئال بدیمن نبوده؛ بلکه قوت قلبی به شمار می آید. اهالی سانتا خوزه، هواداران واقعی رئال مادرید هستند زیرا روزی که از نزدیک و از روی صندلی های برنابئو بازیکنان رئال مادرید را تشویق می کردند، به یاد لحظه هایی افتاده اند که در نبود آنها چگونه باید این ستارگان را حمایت کنند. امروز حضور آنها انگیزه ای مضاعف و فراتر از حد انتظار در جمع مادریدی ها ایجاد کرده است.