هاله نورانی

هاله, میدانی از انرژی است انرژی الکترومغناطیسی و سایر انرژی های عالی تر که همه ی موجودات زنده را احاطه کرده است, و به عقیده ی بعضی در اطراف همه ی ذرات اتمی و موجودات زنده و غیر زنده وجود دارد

● چشم سوم و رویت هاله نورانی

چشم سوم با اسامی مختلف از جمله چشم معرفت، چشم بصیرت، چشم دل، چشم درون، تیسراتیل و آجنا خوانده می‌شود و جایگاه آن در كالبد اثیری و منطبق بر پیشانی در جسم فیزیكی است.

برخی دانشمندان اعتقاد دارند كه چشم سوم محلی برای دریافت ادراكات فراحسی، الهام و اشراق و وسیله‌ای برای ارتباط موجودات با یكدیگر در جهان هستی می‌باشد. از طریق آجنا می‌توان با عوالم و موجودات ماورائی و همچنین با ورای ابعاد مكانی و زمانی ارتباط برقرار ساخت. همچنین با كمك آجنا می‌توان هاله‌ها را دید.

برای رؤیت هاله، لازم است كه تمرینات باز كردن چشم سوم را انجام دهید، تا چشم سوم خود را تحریك كرده، قدرت گیرندگی آن را افزایش دهید. این كار شما را قادر می‎سازد كه انرژی اطراف سوژه‌ را دریافت كنید. البته بدون انجام این كار هم دیدن هاله‎ی تك‌رنگ‌ها ممكن است، اما اگر چشم سوم شما تحریك و باز نشده باشد، دیدن هاله‎ی یك موجود زنده بسیار مشكل خواهد بود.

به یاد بیاورید كه وقتی خیلی خیلی خسته و كاملاً فرسوده‌اید چه حالی دارید؟ به یاد بیاورید كه چه احساسی دارید وقتی برای روزها نخوابیده‎اید و به سختی می‎توانید چشمهایتان را باز نگه دارید؟ به یاد بیاورید كه چه احساسی دارید وقتی چشمهایتان دست از تلاش برای بسته شدن بر نمی‎دارند؟ به یاد بیاورید كه چه حالی دارید وقتی كه با چشمهایتان می‎جنگید تا آنها را باز نگه دارید؟

تجسم این حالتها با تمركز و توجه كامل، در شما احساسی برمی‎انگیزد، مانند اینكه تلاش می‎كنید یك پرده‎ی خیالی سنگین را از پشت چشمهایتان بلند كنید. در چنین حالتی ماهیچه‎های چشمهایتان خوب پاسخ نمی‎دهند، بنابراین كار شما تقریباً بطور كامل ذهنی است.

چند لحظه صبر كنید تا این حالت را به خوبی مجسم كنید. كوشش برای باز نگه‌داشتن چشمان خسته، یك تحریك ذهنی قوی در چشم سوم ایجاد می‎كند و به تدریج باعث باز شدن آن می‎شود. اما چگونه؟

این فعالیت گشایشی ذهن ، آگاهی جسمی شما را در محل چشم سوم متمركز می‎كند. هنگامی كه آگاهی جسمی شما در یك قسمت از بدنتان متمركز می‎شود و شما آن ناحیه را تحت نفوذ ذهنی خود قرار می‎دهید، كالبد انرژی خود را در آن ناحیه به نحوی پویا تحریك می‎كنید. اگر این فعالیت ذهنی به اندازه كافی ادامه پیدا كند و تلاش ذهنی كافی صرف آن شود، چشم سوم شما شروع به باز شدن خواهد كرد.

اگر شما فعالیت گشایشی ذهن را هنگامی كه در حالت آرامش هستید و موضوعی در میدان دید شما قرار دارد (و بطور مستقیم در حال نگاه كردن به آن نیستید) انجام دهید، دید هاله‎ای خودبخود ایجاد خواهد شد.

فعالیت گشایشی ذهن كه در اینجا شرح داده شد، شبیه تكنیك‎های دیداری باز كردن چاكرا است كه توسط اكثر استادان كار با انرژی و پیشرفت قوای ذهنی تدریس می‎شود. فقط به مراتب قوی‌تر و مؤثرتر است. تمرینهای دیداری كار با انرژی به تنهایی ضعیف و كند هستند و یادگیری و استفاده از آنها مشكل است.

ـ توصیه:

مركز بین دو چشم (روی پیشانی) را به نرمی با ناخن بخارانید. این كار به شما كمك خواهد كرد كه این نقطه را با آگاهی جسمانی خود به دقت هدف بگیرید.

آگاهی جسمانی خود را به ناحیه بین چشمهای خود منتقل كنید. با تمركز كامل از این ناحیه آگاه شوید. این ناحیه را به صورت ذهنی بالا بكشید. چنان كه گویی تلاش می‎كنید پلكهایتان را به زور باز كنید. اما به ماهیچه‌هایتان در این ناحیه اجازه ندهید كه منقبض شوند یا به هر صورت دیگر پاسخ بدهند ( این تلاش كاملاً ذهنی است).

احساس خود را به دقت مورد توجه قرار دهید. تصور كنید كه چشمهایتان خیلی سنگین شده‎اند؛ به آنها اجازه دهید كه بسته شوند، و چند بار پلكهایتان را به‌هم بزنید. توجه كنید كه برای این كار از كدام ماهیچه‌ها استفاده می‎كنید.

همین فرمان عضلانی را از طریق آگاهی جسمانی ذهن خود در آن ناحیه به كار ببرید، اما دیگر به ماهیچه‌های پلكهایتان اجازه ندهید كه از فرمان اطاعت كنند.

این كار را دوباره و دوباره تكرار كنید ( بالا بكشید، بالا بكشید، بالا بكشید… ) چنان كه گویی یك وزنه‎ی خیالی سنگین را از پشت چشمهایتان بلند می‎كنید.

این كار را بارها تكرار كنید، اما به خودتان ( یا هیچ یك از ماهیچه‎هایتان ) اجازه‎‎ی انقباض یا پاسخ ندهید. این كار در آغاز كمی دشوار است، اما با كمی تمرین به راحتی در انجام آن مهارت و تسلط پیدا می‎كنید.

این فعالیت گشایشی ذهنی خیلی مهم است. اگر می‎خواهید به روشن‌بینی و سایر توانایی‌های روحی دست پیدا كنید، این تمرین اولین قدم برای یادگیری كنترل چشم سوم است.

در مراحل اولیه ممكن است احساس كنید كه ناحیه وسیعی از بالای ابروهایتان را بالا می‎كشید، حتی تمام پیشانی خود را . این مورد اشكالی ندارد و باز هم می‎تواند تأثیر لازم را برای باز كردن چشم سوم شما داشته باشد. با تمرین بیشتر خواهید توانست حوزه‎ی تمركز فعالیت ذهنی خود را كاهش دهید و آن را به ناحیه‎ی بین ابروها ( چشم سوم ) محدود كنید.

اگر این فعالیت گشایشی ذهنی را ادامه دهید، چشم سوم خود را تحریك كرده ، آن را فعال خواهید ساخت. تمركز یكنواخت و آرام شما روی یك شیئ، چشم سوم شما را با انرژی ساطع شونده از آن شیئ هماهنگ خواهد كرد. این انرژی به مركز بینایی مغز شما ارسال می‎شود و در آنجا بعنوان یك تصویر ( یك نوار روشن از نور رنگی) تفسیر می‎‌شود.

ـ توصیه:

هر گاه در انجام این عملكرد گشایشی ذهنی، تمركز و تسلط كافی كسب كرده، آنرا بصورت ذهنی اجرا كنید، متوجه خواهید شد كه وزنه‎ی خیالی پشت چشمهای شما در یك سمت آسانتر از سمت دیگر بالا كشیده می‎شود،كه معمولاً سمت راست آسانتر است. اصولا‎ً این احساس ناشی از تفاوت بین دو نیمكره‎‎ی مغز شما است كه استفاده از یكی به مراتب آسانتر از دیگری است ( نیمكره‎ی غالب). اگر این مورد برای شما ایجاد اشكال می‎كند، با یك فعالیت چرخشی ذهنی، در جهت چرخش عقربه‎های ساعت در ناحیه‎ی بین ابروها، چشم سوم خود را تحریك كنید. منظور از جهت چرخش عقربه‎های ساعت این است كه صورت خود را به عنوان صفحه‎ی ساعت در نظر بگیرید و جهت صحیح چرخش را با آن بسنجید. برای این فعالیت چرخشی نیز از همان فرمان ذهنی عضلانی استفاده كنید كه قبلاً برای باز كردن چشمهای خسته به كار می‎بردید. اما اكنون آنرا برای چرخش به كار ببرید، چنان كه گویی با حركت چرخشی یك مداد، این ناحیه را تحریك می‎كنید. بهترین روش این است كه برای فعال كردن چشم سوم خود تمرین گشایشی اصلی و این تمرین چرخشی را یك در میان انجام دهید. فعالیت گشایشی ذهنی به هر حال برای هماهنگ كردن چشم سوم شما با هاله لازم است.

ـ توجه:

به یاد داشته باشید كه همه‎ی این تمرینهای محرك انرژی، به آگاهی جسمانی موضعی خصوصاً آگاهی موضعی در سطح پوست وابسته‎اند. برای اینكه این تمرینها مؤثر باشند، باید احساس كنید كه آنها واقعاً اتفاق می‎افتند.

● مشاهده‌ی هاله نورانی

برای مشاهده‌ی هاله باید آرامش و تمركز داشته باشید و چشمان خود را به روش مخصوصی متمركز كنید. باید به هاله خیره شوید، نه اینكه به آن نگاه كنید.

برای تمرین، به نور مطلوب و ملایم نیاز دارید ( نه تاریكی ). این نكته خیلی مهم است كه هیچ نور قوی مستقیماً به چشمان شما نتابد یا منعكس نشود. بهترین حالت این است كه نور از پشت و بالای سر شما بتابد. اگر در هنگام تمرین منبعی از نور ( مثلاً یك پنجره كه نور زیادی را وارد اتاق می‎كند ) در میدان دید شما قرار داشته باشد، شما را گیج خواهد كرد و دیدن هاله را مشكل‌تر خواهد ساخت. نور یك لامپ صد وات كه از بالا و پشت سر شما بتابد برای تمرین مناسب است.

● مشاهده‌ی هاله نورانی اشیاء

۱) مرحله‌ی اول:

كتابی را در كاغذی به رنگ آبی یا قرمز روشن بپیچید و آن را به عنوان موضوع تمرین به صورت عمودی روی یك میز به فاصلهٔ حدود ۲ متر از خود قرار دهید. سپس با عقب و جلو رفتن، فاصله‎ی خود را با موضوع چنان تنظیم كنید كه آن را كاملاً راست ببینید. البته حداقل فاصله، نباید كمتر از ۲/۱ متر شود. زمینه‎ی پشت موضوع باید ساده و نسبتاً خنثی باشد. در برابر دیواری با رنگ روشن یا كاغذ دیواری زرق و برق دار به موضوع نگاه نكنید. اگر رنگ دیوار مناسب كار شما نیست، یك تكه پارچه یا كاغذ با رنگ خنثی را به عنوان پرده روی دیوار آویزان كنید. برای این منظور میتوان از یك ملحفه یا چند برگ كاغذ الگوی خیاطی استفاده كرد.

ـ توجه:

- شما كتاب را فقط به عنوان یك پشتیبان و پایه برای كاغذ رنگی به كار می‎برید، یعنی آنچه می‎خواهید ببینید هاله‎ی كاغذ رنگی است نه هاله‎ی كتاب. می‎توانید به جای كتاب آجری را در كاغذ رنگی بپیچید، یا یك تكه كاغذ رنگی را روی دیوار آویزان كنید.

- هاله‎ی رنگهای آبی و قرمز، روشن‌ترین و آسان‌ترین هاله‌ها برای دیدن هستند.

- روشنی و درجه رنگ هاله‎ی یك رنگ، به سایه و درجه‌ی آن رنگ بستگی دارد. بنابراین تنها از رنگهای خالص و روشن استفاده كنید.

- می‎توانید از هر شیئ دارای رنگ روشن به عنوان موضوع استفاده كنید: لباس‎ها، قوطی‎های آشپزخانه، اسباب بازیها، یا حتی تكه‌ای كاغذ رنگی كه به دیوار وصل شود، همه برای این منظور مناسبند.

۲) مرحله‎ی دوم:

چشمانتان را ببندید، چند نفس عمیق بكشید و به خود آرامش بدهید. وقتی كاملا‎ً احساس آرامش كردید، به طرف موضوع نگاه كنید. چشمان خود را روی فضای كنار و پشت موضوع متمركز كنید و در عین حال روی چیز خاصی متمركز نشوید. به عبارت دیگر، شما به دیوار پشت موضوع خیره می‎شوید، اما روی آن تمركز نمی‎كنید.

نكته‎ی اصلی این است كه با آرامش كامل چشمانتان را متمركز كنید و موضوع را با دید محیطی خود ببینید ( منظور از دید محیطی، بخش محیطی یا كناری میدان دید شما است نه گوشه‎ی چشمانتان ).

با ملایمت و آرامش چشمان خود را خیره كنید. به این تمركز آرام عادت كنید، چنان كه در هنگام تمرین، چشمها یا پیشانیتان را منقبض نكنید. توجه كنید كه شما باید با تمركز قوی و در عین حال بسیار آرام و یكنواخت خیره شوید، چنان كه انگار با چشمان باز در رؤیا به سر می‎برید.

هر گاه نیاز به پلك زدن دارید این كار را انجام دهید، وگرنه چشمانتان دچار انقباض، سوزش و آب ریزش می‎شوند. بدون تغییر دادن تمركزتان بطور طبیعی، پلك بزنید و ذهنتان را مشغول آن نكنید. پلك زدن تنها باعث خواهد شد كه هاله برای مدت یك یا دو ثانیه ناپدید شود، اما اگر آرامش خود را حفظ كنید و به تمركز آرام خود ادامه دهید، هاله دوباره به سرعت ظاهر خواهد شد. یادگیری حفظ تمركز در هنگام پلك زدن طبیعی، بخش مهمی از یادگیری مشاهده‎ی هاله است.

۳) مرحله‎ی سوم:

پس از اجرای كامل مراحل قبل، چند كتاب را در كاغذهای رنگی با رنگهای اصلی متفاوت بپیچید. هر چه رنگ كاغذ روشن‌تر باشد، هاله نیز روشن‌تر و مشاهده‎ی آن آسانتر است.

هر یك از كتابها را جداگانه مشاهده كنید و در هر مورد رنگی را كه می‎بینید بنویسید. كتابها را دو تا دو تا مشاهده كنید و ببینید كه چگونه رنگهای هاله‎های آنها بر یكدیگر اثر می‎كنند. كتابها را جابجا كنید، آنها را با هم مخلوط كنید، آنها را روی هم، یا به صورت ردیفی كنار هم قرار دهید و مشاهده كنید.

● مشاهده‌ی هاله نورانی گیاهان

یك گلدان گیاه یا چند گل تازه را برای دیدن هاله‎ی آنها مورد مطالعه قرار دهید. هاله‎ای كه اطراف آنها می‎بینید یك هاله‎ی زنده است. اثر رنگهای هاله‌ای گلبرگها و برگها را بخاطر بسپارید. سایه رنگ نارنجی كه در اطراف بخشهای سبز گیاهان مانند ساقه‌ها و برگها می‎بینید، مربوط به هاله‎ی رنگ سبز است، همانطور كه در بررسی كتاب سبز، هاله‎ای به این رنگ را مشاهده كردید. رنگهای گلبرگها، هاله‌ای به رنگهای دیگر ایجاد خواهند كرد.

هاله‌های زنده، ظریفتر و مبهم‌ترند و بنابراین دیدن آنها كمی مشكل تر از دیدن یك هاله‎ی تك رنگ است. اگرچه با تمرین مشاهده‎ی هاله‎ی گیاهان نیز آسانتر خواهد شد.

هاله‎ی یك درخت را مشاهده كنید. درختی با اندازه‎ی مناسب انتخاب كنید، كه بتوانید آن را بطور مشخص و برجسته در زمینه‎ی آسمان نگاه كنید. بهترین روش مشاهده‎ی درخت، این است كه در ساعات اول یا انتهای روز در حالی كه خورشید پشت سر شما است به آن نگاه كنید. اگر نور خورشید، یا هر بازتاب قوی دیگر به چشمان شما بتابد، دیدن هاله‎ی درخت بسیار مشكل خواهد شد. هاله‌ی اطراف درخت به مراتب باشكوه‌تر و قوی‌تر از یك گیاه كوچك است. رنگ هاله‎ی یك درخت، نه تنها به رنگ برگها و پوسته‎ی درخت، بلكه به رنگ آسمان نیز بستگی دارد. در یك روز آفتابی، هاله‎ی یك درخت به صورت سایه‌ای از رنگ آبی به نظر می‎رسد. در یك روز ابری هاله‎ی درخت به رنگ خاكستری -كرم دیده می‎شود.

فاصله‎ی مناسب برای دیدن هاله‎ی درخت، بستگی به اندازه‎ی آن درخت دارد. شما باید بتوانید تا نوك درخت را بطور كامل در میدان دید خود داشته باشید. حداقل فاصله‎ی شما از درخت، باید تقریباً سه برابر بلندی آن درخت باشد.

هاله‎ی یك درخت، بسته به اندازه و قدرت آن درخت می‎تواند عظیم باشد. گاهی می‎توانید در بالاترین قسمت هاله‎ی یك درخت، یك جلوه‎ی فواره‎ای مشاهده كنید، مانند اینكه هاله‎ی درخت، از نوك آن بیرون پاشیده می‎شود. دقیقاً مشخص نیست كه چه چیزی این پدیده را ایجاد می‎كند، و در مورد هر درختی هم مشاهده نمی‌شود. بعضی معتقدند كه روح درخت یا روح طبیعت كه درون درخت زندگی می‎كند این پدیده را ایجاد می‎كند. به نظر می‎رسد كه بعضی از درختان دارای نوعی شعور و آگاهی هستند، بنابراین ممكن است این عقیده صحیح باشد.

دکتر مطلب برازنده

کتاب هاله نورانی ، تآلیف مطلب برازنده، انتشارات کوشامهر

---