وب معناگرا در راه است

در تاریخ ۳۰ سپتامبر سال ۱۹۹۹, دفتر فناوری ایالت نیویورک آمریکا قانونی را با عنوان ۳ ۹۹ تصویب کرد که به موجب آن, امکان دسترسی تمام دانشگاه های نیویورک به اینترنت فراهم می شد که البته نه تنها دانشگاه ها بلکه عموم مردم نیز می توانستند بر اساس آن وارد دنیای مجازی شوند و به اینترنت دسترسی پیدا کنند

در تاریخ ۳۰ سپتامبر سال ۱۹۹۹، دفتر فناوری ایالت نیویورک آمریکا قانونی را با عنوان ۳-۹۹ تصویب کرد که به موجب آن، امکان دسترسی تمام دانشگاه های نیویورک به اینترنت فراهم می شد که البته نه تنها دانشگاه ها بلکه عموم مردم نیز می توانستند بر اساس آن وارد دنیای مجازی شوند و به اینترنت دسترسی پیدا کنند. این قانون تصریح می کرد که نه تنها افراد سالم بلکه معلولان نیز باید از حقوق مشابه و مساوی برخوردار باشند تا به یک اندازه بتوانند از اینترنت بهره ببرند.

مرکز فناوری ایالت نیویورک در کنار این قانون استانداردی را نیز به صورت جداگانه در آن زمان به تصویب رسانده بود. این استاندارد که W۳C نام گرفته بود، دستور العملی را برای عموم مردم اعلام می کرد که طبق آن هر کس متوجه می شد بهترین راه استفاده از اینترنت چیست و چگونه می تواند بدون بروز هرگونه مشکلی در فضای مجازی به فعالیت خود ادامه دهد. W۳C یکی از سه هدف بزرگی بود که دولتمردان آمریکایی آن را به عنوان راهی برای توزیع عادلانه اینترنت می دانستند و سرمایه گذاری های فراوانی را روی آن انجام دادند. در آن زمان قرار بود که این هدف با توجه به فرهنگ، سطح تحصیلات، توانایی ها، منابع و محدودیت های فیزیکی به مرحله اجرا گذاشته شود و پس از گذشت مدتی کوتاه در تمامی قاره های جهان تحقق یابد. در این طرح از همان ابتدا تصمیم گرفته شده بود که اهداف به صورت جهانی و بین المللی تعریف شده و به صورت محلی اجرا شود.

پیتر ریتنر مدیر مرکز اطلاعات دانشگاه نیویورک به مدت ۲۵ سال است که در زمینه فناوری ارتباطات و اطلاعات فعالیت می کند و تاکنون توانسته است ابزارها و نرم افزارهای مناسبی را برای افراد و مراکز عمومی طراحی کند و سطح اطلاعاتی بسیاری از دانشگاه های معتبر جهان را تا اندازه زیادی بالا برد. وی که فناوری ارتباطات و اطلاعات را به عنوان یکی از اصلی ترین ابزارهای زندگی در هزاره سوم می داند بر این باور است که بدون این ابزارهای مجازی و غیرمجازی زندگی برای مردم محال می شود.

مرکز مدیریت سیستم SUNY وابسته به دولت آمریکا به تازگی اقداماتی را انجام داده است که دست کم به واسطه آنها یکی از اهداف سیاست ۳-۹۹ را محقق کند و بتواند حس رقابت شرکت ها در این زمینه را به نفع همه مردم فراهم آورد. برای آنکه سیستم SUNY به صورت مقتدر عمل کند، افرادی در راس کار قرار گرفته اند که احساس مسوولیت زیادی داشته باشند و بتوانند در تمامی مراحل اجرای قوانین تعیین شده در این زمینه را پیگیری کنند. برنامه ای که دولت آمریکا در حال حاضر در نظر گرفته است، طراحی روش هایی محسوب می شود که به واسطه آنها بتوان امکانات بیشتری را برای استفاده از جامعه مجازی برای مردم فراهم آورد و در کنار آن، حس رقابت بین شرکت های عرضه کننده خدمات اینترنتی را بیشتر ارتقا یابد. برای آنکه این ذهنیت ها عینی شوند، « زیرگروه تخصصی دسترسی به اینترنت » در مرکز SUNY راه اندازی شده است که مدیریت آن برعهده « پیتر ریتنر » است و تمام فعالیت های آن به صورت کاملاً آکادمیک، زیرنظر اساتید و کارشناسان دانشگاهی اداره می شود. این زیرگروه،سه گروه کاری مجزا و جداگانه برای خود تعریف کرده که شامل گروه اطلاعات و آموزش و پرورش، گروه استانداردسازی فنی و گروه مشاوره ای می شود. بیشتر افرادی که در این سه گروه کاری فعالیت می کنند، تنها در فعالیت های تخصصی خود مشغول نیستند و می کوشند با متخصصان دیگر گروه ها نیز به صورت مستقیم و بدون واسطه در ارتباط باشند. به طور کلی، هم اکنون بیش از ۳۰ کارشناس و متخصص در این مرکز مشغول به کار هستند که می توانند در بیشتر زمینه ها نظریه پردازی کنند و به این وسیله، بهترین و به صرفه ترین روش های دسترسی مردم به اینترنت را نشان دهند.

به طور کلی باید گفت، سیاست ۳-۹۹ به تمامی آژانس های فعال در کشور آمریکا امکان می دهد که بتوانند از راهنما های تعریف شده W۳C به طور کامل استفاده کنند و تاثیرات مستقیم و قابل توجهی را روی اینترنت و وب سایت ها برجا بگذارند اگر این امر امکان یابد این مرکز می تواند تا ضرب الاجل ۳۰ نوامبر به تمام اهداف تعریف شده خود برسد که براساس پیش بینی های انجام شده، کارشناسان معتقدند این اتفاق چندان امکان پذیر نیست. هم اکنون بیش از ۱۵۰ هزار کاتالوگ راهنما روی سایت اینترنتی این شرکت قرار گرفته است که پیش بینی می شود ۳۰۰ هزار صفحه اینترنتی دیگر نیز به این بخش افزوده شود تا عموم مردم دریابند که بهترین، امن ترین و ارزان ترین راه رسیدن به اینترنت چیست.

خدمات اینترنتی به منظور مدیریت موثرتر پیچیدگی و بهبود مقیاس پذیری به اینترنت اضافه شده است تا هرکس به راحتی بتواند در جامعه مجازی حضور یابد و به همین خاطر امروزه مسوولان آن را یکی از ابزارهای توانمند برای افزایش توانمندی مردم در استفاده از اینترنت می دانند.

بزرگ ترین تحول لازم برای گذار از اینترنت کنونی به نوع آینده را می شود پدیده بسیار بااهمیت « وب معنی گرا » دانست. شاید بتوان این فضای جدید را که بشر هنوز در نقطه آغازین برپایی آن است، فضایی جهانی از جنس محاسبات هوشمند ماشینی دانست که در آن تمامی دانش بشر از آغاز تا هر نقطه زمانی دیگر به منظور همکاری و رقابت در دسترس ماشین و انسان قرار خواهد داشت.

فعالیت های دانشگاهی که تاکنون برای گسترش دسترسی مردم به اینترنت صورت گرفته، بسیار قابل ملاحظه است و طبق آن افراد معلول و ناتوان تاکنون توانسته اند بیش از پیش به اینترنت و امکانات آنلاین دسترسی پیدا کنند. برای مثال، ممکن است یک دانشگاه با امکانات و نیروهای انسانی متبحری که در اختیار دارد شرایطی را فراهم آورد که به موجب آن یک فرد کور، کر یا لال که به زبانی غیر از زبان مادری خود تسلط ندارد، بتواند از بودن در اینترنت لذت ببرد. نه تنها کاربران بلکه عرضه کنندگان خدمات اینترنتی نیز می توانند از این سامانه بهره ببرند و تسهیلات لازم برای توزیع عادلانه اینترنت را فراهم آورند.

بر این اساس، اینترنت را می شود وبی عظیم متشکل از میلیون ها رایانه مختلف دانست که از شبکه های متفاوت با کاربران گوناگون و دارای علایق و اهداف محاسباتی متعدد به وجود آمده باشد ولی در نهایت باید این نکته را از ذهن دور نکرد که این شبکه با تمامی گستردگی خود با محدودیت های فراوانی مواجه است که یکی از آنها عدم دسترسی همه به آن محسوب می شود و به همین خاطر است که امروزه بیشتر مراکز علمی- پژوهشی دنیا می کوشند این مشکل را از میان بردارند. تاکنون، طراحی و ایجاد اینترنت بر اساس معماری های گوناگونی انجام گرفته است. از جمله مهم ترین آنها معماری دو ردیفه، معماری سه ردیفه و معماری چند ردیفه است که هر کدام از آنها مشخص می کند اقشار مختلف یک جامعه تا چه اندازه می توانند از اینترنت استفاده کنند و دولت تا چه مقدار امکان استفاده از اینترنت را برای آنها فراهم کرده است.

یکی از استفاده های اینترنت، شرکت در گروه های مختلف اینترنتی است که از آن جمله می توان به مجموعه گروه های اینترنتی یاهو(Yahoo) اشاره کرد که البته در این زمینه، شبکه های اجتماعی

گوی سبقت را از سایت های عرضه کننده خدمات معمولاً آنلاین ربوده اند. کسانی که می خواهند عضو این گروه ها شوند، باید یک شناسه کاربری(ID) داشته باشند تا هویت مجازی پیدا کنند و شخصیت شان را آنگونه که دوست دارند به عموم مردم اطلاع دهند.

آموزش از سطوح ابتدایی به کودکان در مورد استفاده از اینترنت و نحوه برخورد با آن از جمله موارد حساس و مهمی است که در بخش توزیع و به کارگیری اینترنت باید توجه بیشتری به آن کرد. به جز این مورد، مقوله ای به نام اقتصاد وجود دارد که معمولاً مورد توجه همه قرار می گیرد و طی آن بیشتر افراد سعی می کنند اینترنت را به عنوان عاملی برای افزایش سود خود در نظر بگیرند.

امروزه اطلاعات، کالایی گرانبها است که سود کلانی را در جیب تاجران اطلاعات سرازیر کرده و به طور نسبی، ابزاری به حساب می آید که باارزش و بادوام است و با کمبود منابع مواجه نیست. فناوری اطلاعات در جامعه اطلاعاتی، ابزاری برای ایجاد یک منطق سازمان دهنده جدید است که این منطق، روابط بین فرد و جامعه و فقیر و غنی را تعیین می کند. اقتصاد اطلاعاتی از مهم ترین و حساس ترین مباحث در گفتمان دولت الکترونیک و جامعه اطلاعاتی است که زیر ساخت های اقتصاد اطلاعاتی نیز بر استفاده موثر و بهینه از اطلاعات و پیوست آن شبکه است که می تواند تعاملی آسان و دوطرفه هم برای دولت ها و هم برای شهروندان به همراه آورد. در این عرصه اگر پایگاه های اینترنتی تاثیرگذار شوند دسترسی مردم نیز به فضای سایبر بیشتر خواهد شد.

میثم لطفی

منبع:www.cnn.com