نسل جدید پردازنده های Intel Core i۷

این شرکت Intel اگر مثل آدمیزاد سر در کار خود داشته باشد, باور کنید, بهترین و تو دل بروترین شرکتی است که از روز ازل تاسیس شده و دست بر دعا خواهیم برداشت که تا ابد هم بماند, اما وسوسه های این شیطان خناس نمی گذارد که

این شرکت Intel اگر مثل آدمیزاد سر در کار خود داشته باشد، باور کنید، بهترین و تو دل‌بروترین شرکتی است که از روز ازل تاسیس شده و دست بر دعا خواهیم برداشت که تا ابد هم بماند، اما وسوسه‌های این شیطان خناس نمی‌گذارد که.

بعضی از دوستان می‌گویند که چرا علاقه خود را به AMD‌ انکار می‌کنی!

راستش در پاسخ می‌توانم با ابراز ندامت، هرگونه علاقه و طرفداری از شرکت‌های مستقر در بلاد کفر – به زعم برخی- را صریحا و قویا تکذیب و پیش از اجرای حکم حقیقتی را افشا کنم!

ذهن شما را به دور دست‌ها می‌برم و یادآور می‌شوم آن هنگامه‌ای را که Intel با پردازنده‌های Pentium‌ بر بازارها حکمرانی می‌کرد و AMD سر در کار پردازنده‌های K۶ II داشت. راستش هنگام معرفی پردازنده‌های AMD Duron، اولین ضربه بر بدنه مستحکم شرکت Intel وارد شد. همین اتفاق موجب معرفی پردازنده قابل احترام Pentium۲ شد و تقویت بازار با پردازنده AMD Athlon نیز دلیلی برای Intel در معرفی پردازنده‌های Pentium۳ بود.

ذهن خود را به سال‌های اخیر بکشانید و به یاد آورید که کارایی پردازنده‌های AthlonXP و اندکی بعد جنبش شگفت‌انگیز پردازنده‌های Athlon۶۴ چگونه Intel را با چالش مواجه ساخت و شرایط طراحی و معرفی موجودات عجیبی با نام Core ۲ Duo را فراهم کرد.

این‌ها را یادآور شدم تا بگویم که هرگاه Intel با سختی مواجه می‌شود، ترس از کاهش سهم بازار پردازنده در جانش رخنه می‌کند و در حرکتی جالبناک، یکی از آن تردستی‌های غیرقابل باور خود را نشان می‌دهد. از این‌رو تقویت شرکت‌های رقیب، بدون شک به سود مصرف‌کننده نهایی ختم خواهد شد.

● شیوه تیک‌تاک!

شرکت Intel در آخرین نشست فصلی خود که در تابستان برگزار شد، شیوه جدیدی را به ‌نام "تیک‌تاک" برای ارایه پردازنده‌های جدید معرفی کرد. خلاصه تیک‌تاک این است که در حرکت "تیک"، معماری جدیدی برای تولید پردازنده معرفی می‌شود. همچنان ‌که پردازنده‌های Xeon، Pentium ۴، Pentium D، Celeron D و Pentium Extreme Edition با معماری NetBurst تولید می‌شدند و نسل بعدی پردازنده‌ها از معماری Intel Core ۲ برای تولید پردازنده‌ها بهره می‌بردند. در قسمت تکمیلی حرکت تیک، که "تاک" نام دارد، معماری معرفی و در قسمت تیک توسعه داده شد. در این قسمت هسته‌های پردازشی جدیدتر با معماری ساخت ظریف‌تر ارایه می‌شوند. برای مثال، معماری ۶۵ نانومتری Intel Core ۲ در حرکت تیک معرفی شد و اندکی بعد هسته‌های پردازشی ۴۵ نانومتری Penryn به ‌عنوان حرکت تکمیلی تاک وارد بازار شدند. این حرکت تیک و تاک همین‌طور پشت سرهم ادامه دارد و چندی است که شاهد تیک دیگری از Intel هستیم.

معماری جدید ۴۵ نانومتری Nehalem قرار است جانشین معماری کنونی Intel Core ۲ شود. بر این اساس است که پردازنده‌های نسل Core i۷ معرفی شدند و به زودی در داخل کشور قابل ابتیاع خواهند بود.

ده دوازده ماه دیگر هم هسته‌های ۳۲ نانومتری این پردازنده‌ها (حرکت تاک) وارد بازار خواهند شد و همین‌طور الی‌آخر!

● یادآوری

حتم دارم به‌ خاطر می‌آورید که Intel با چه رذالتی موضوع گرم شدن پردازنده‌های AthlonXP را بر سر AMD می‌کوفت. جالب اینجاست که خود از همان شیوه استفاده کرد و به موفقیت رسید. از این دست تحقیرهای اولیه و تقلیدهای ثانویه بسیار دیده شده و طراحی پردازنده‌های Core ۲ Duo و Core i۷ نیز دلیلی بر این مدعاست. در واقع Intel از ضعف AMD در ارایه قابلیت‌های خود، بهترین استفاده را کرده و با رفع اشکالات پردازنده‌‌های رقیب، به ‌خوبی از ایده و تجربیات آن بهره برده است. در ادامه نوشتار به یاد خواهید آورد که کدام یک از تکنولوژی‌های جدید، پیش از این توسط AMD اریه شده بود.

● اما Core i۷

تغییرات بسیاری در نسل جدید پردازنده رخ داده و قابلیت‌های بسیاری به آن‌ها افزوده شده است. که به ‌اختصار آن‌ها را بر می‌شماریم.

▪ اول اینکه، رابط جدیدی با نام QuickPath (QPI) جایگزین FSB می‌شود. در حال‌حاضر فقط چیپ‌ست Intel X۵۸ از پردازنده‌های ۱۳۶۶ پینی و QPI پشتیبانی می‌کند. یک نکته مهم این است که این پردازنده‌ها در واقع ۱۳۶۶ پین ندارند. به‌ بیان دیگر مدت‌هاست که پین‌ها از روی پردازنده به روی سوکت‌ منتقل شده. در واقع سوکت‌های LGA همگی این‌چنین هستند و سوکت جدید LGA ۱۳۶۶ نام دارد.

▪ دوم اینکه، کنترل‌گر حافظه از درون چیپ‌ست به داخل پردازنده منتقل شده است. این اتفاق را مدت‌هاست که در پردازنده‌های خاندان Athlon۶۴ و Phenom شاهد هستیم.

▪ سوم اینکه، پردازنده‌های جدید Core i۷ از حافظه‌های سه کاناله پشتیبانی می‌کنند. از این‌رو مادربردهای سازگار با این پردازنده‌ها چهار یا شش شکاف حافظه دارند. این پردازنده‌ها فقط از نسل حافظه DDR۳ پشتیبانی می‌کنند و بس!

▪ چهارم اینکه، Intel دغل‌بازی پیشین خود در تولید پردازنده‌های چهارهسته‌ای Core ۲ Quad را بی‌خیال شده و یک چهارهسته‌ای واقعی ارایه کرده است. هوش این هسته‌ها تا اندازه‌ای است که می‌توانند سرعت فرکانس پردازشی خود را با توجه به ‌شرایط حرارتی، تنظیم کنند.

▪ پنجم اینکه، استفاده از تکنولوژی Hyper Threading در پردازنده‌های Pentium۴ تجربه‌ای تلخ بود، اما به ‌نظر می‌رسد در پردازنده‌های Core i۷ این تجربه همچون شهد، شیرین خواهد بود، اینگونه ادعا کرده است Intel▪ ششم اینکه، یک حافظه ۸ مگابایتی Cache L۳ در بطن پردازنده تعبیه شده است که به صورت مشترک (Shared Memory) برای تمام هسته‌ها قابل استفاده خواهد بود. این هم تقلیدی دیگر از Phenom است.

هفتم اینکه، با توجه به میزان فعالیت پردازنده‌ها می‌توان هسته‌های پردازشی را در وضعیت غیرفعال (Idle) قرار داد که باز هم تقلیدی از Phenom است.

● کلام آخر

موارد دیگری نیز وجود دارند که برای پرهیز از طرح مباحث تخصصی از آن صرف‌نظر می‌کنیم. مدل چهارهسته‌ای Core i۷ ۹۲۰ با سرعت فرکانس ۶۶/۲ گیگاهرتز به قیمت ۲۸۴ دلار، مدل چهارهسته‌ای Core i۷ ۹۴۰ با سرعت فرکانس ۹۳/۲ گیگاهرتز به قیمت ۵۶۲ دلار و مدل چهارهسته‌ای Core i۷ ۹۶۵ Extreme Edition با سرعت فرکانس ۲/۳ گیگاهرتز به قیمت ۹۹۹ دلار برای سفارش‌های هزارتایی عرضه می‌شود.

نکته جالب این‌جاست که شیوه OverClocking پردازنده‌های Core i۷ به ‌دلیل شباهت ساختار پردازشی با Phenom به‌همان روش انجام می‌شود. نتایج اولیه حکایت از کارایی فوق‌العاده دارد.

دیگر اینکه، گول ظاهر قیمت ۳۰۰ دلاری مدل Core i۷ ۹۲۰ را نخورید که مادربردهای آن بسیار گران‌قیمت هستند و اصلا فکر نکنید که این موجودات برای طبقه متوسط طراحی شده‌اند.

در نوبت‌های آتی بیشتر درباره معماری Nehalem و جوجه‌هایش صحبت خواهیم کرد.