پنجشنبه, ۲۸ تیر, ۱۴۰۳ / 18 July, 2024
مجله ویستا

روزگار نوجوانی؛ تولد دوم در زندگی


روزگار نوجوانی؛ تولد دوم در زندگی

دوره‌ نوجوانی، دوران تحول، تغییرات، تجلی شکل‌گیری شخصیت "تولد دوباره" انسان است.‌ این دوره "دوره منفی" ، "دوره زندگی تشنج انگیز" و "دوره طوفان و فشار" است.‌ همچنین این دوره …

دوره‌ نوجوانی، دوران تحول، تغییرات، تجلی شکل‌گیری شخصیت "تولد دوباره" انسان است.‌ این دوره "دوره منفی" ، "دوره زندگی تشنج انگیز" و "دوره طوفان و فشار" است.‌ همچنین این دوره دوره "نشاط و شادابی" ، "دوره هدایت و هویت‌یابی" و "دوره مـسـئـولـیـت‌پذیری" است.‌ این دوره "نقطه عطف زندگی انسان" است.‌دوره نوجوانی برزخی است که حد فاصل بین کودکی و بزرگسالی است. نوجوان از یک‌سو در حال گسیختن ‌پیوندهای خود با دوران کودکی و از سوی دیگر شیفته دستیابی به استقلال دوره جوانی و بزرگسالی است ولی ‌به طور کامل نه این است و نه آن و خود نیز در این کشمکش اسیر است.‌بی‌شک نوجوان پس از گذر از دوران حساس و هیجان آمیز بلوغ به تدریج با نرمی و آرامش به کانون گرم و ‌پرعطوفت خانواده عـلاقمنـدتـر مـی شـود و محبت، جوشش، دلبستگی و همدلی خود را بـیـش از پـیـش بـه خـانواده ‌ابراز می‌کند.‌ خـوشـبـخـت، والـدیـنـی کـه تـا پـایـان دوران نوجوانی، با صبر و شکیبایی و سعه صدر و انعطاف‌پذیری منتظر آرامش ‌فرزند نـوجـوان خـود بـاقـی مـی‌مـاننـد.‌‌ معمـولاً مـا (والدین) با توجه به طرز تفکر و برداشت خود افکار و رفتار نوجوان را ارزیابی می‌کنیم، در صورتی که ‌بهتر است به دورانی که خود، نـوجـوان بـوده‌ایـم بـرگـردیـم و احـسـاسـات، عقید‌ه‌ها و آرمان‌ها و ‌آرزوهایی را که داشتیم ‌به خاطر بیاوریم. در این صورت توفیق آن‌را خواهیم یافت که مسائل را از دید نوجوان خود نگاه نماییم تا بتوانیم با او ‌ارتباط مناسب‌تری برقرار کنیم.‌

‌ ‌تعریف نوجوانی

دوره انتقال از کودکی به بزرگسالی است. تقریباً از ۱۱ سالگی آغاز می‌شود و تا ۱۸ سالکی ادامه می‌یابد. ‌دوره‌ای است آکنده از تعارض و نوسان بین وابستگی و استقلال. نوجوانی، دوره‌ای است شبیه به رویا که در آن هر ‌حادثه و اتفاقی ممکن است رخ دهد. در این دوره اضطراب‌ها، دلهره‌ها، کابوس‌ها، ترس‌ها،در هـم شـکـسـتـن ‌ارزش‌هـا و در هم آمیختن تفکرات یا خیال‌پردازی‌ها امری عادی تلقی مــی‌شــود.‌‌ ‌رابـطــه نــوجــوان بــا خــودش، بــا خانواده‌اش، با دوستانش و به طور کلی با همه به هم می‌خورد، کـم حـوصـلـگی، حساسیت، ‌استقلال‌طلبی، حادثه‌جویی، بهانه‌جویی و مواردی از این قبیل او را نا‌آرام جلوه می‌دهد اما این جلوه‌های گوناگون نوجوانی هیچ‌کدام بیهوده و بیمار‌گونه نیستند، هر کدام برای خود فلسفه‌ای دارند که در این جا به ۶ ‌مورد آن اشاره مـی‌کنیـم و سپس اندیشه‌های نوجوانی را مــورد بـررسـی قـرار مـی‌دهیـم.

۱) ‌اگـر نـوجـوان ستیزه‌ جوست در ستیزه‌ جـویی‌هایش میل به مهم جلوه کردن دارد، دوست دارد مورد توجه ‌اطرافیان قرار بگیرد، در گروه خود موقعیت خاصی داشته باشد، همه او را بــه عـنــوان یـک فـــرد بـــا ارزش بـشـنـــاسنــد.

۲) مـدپـرستـی وقهرمان دوستی‌ او حاکی از نیازش به مدل، راهنما و الگوست.

‌‌ ‌۳)‌ نوجوان اگر خرده‌گیر و عیب جوست برای این است که حس داوری و تشخیص او رو به توسعه است، ‌می‌خواهد معنا و مفهوم درست زندگی را دریابد و حقایق دینی و مذهبی را بهتر بشناسد، او می‌خواهد ‌بهترین نوع حکومت‌ها را دریابد و راجع به جامعه خود اظهارنظر کند.

‌‌ ‌۴)‌ نوجوان اگر بی‌انضباط و گریزان از اطاعت و مقررات است، به این دلیل است که میل به استقلال و ‌کسب شخصیت دارد.

‌۵) اگر نوجوان لجباز و سرکش است به خاطر این است که شوق به آزادی و خـود مختاری دارد، دوست دارد بــزرگسـالان در کـارهـایـش دخـالـت نکننـد، دوست دارد اتاق مخصوص به خود داشته باشد و با سلیقه خودش آن را تزئین نماید.

‌۶)‌ نوجوان در رویـــا ســـازی‌هـــا و خـیــال پــردازی ‌هــایــش در جستجوی آینده‌ای نامعلوم و کشف استعدادها و آرمان‌های ‌نهایی خویش است، اگر جلوه‌های نوجوانی به درستی فهمیده و شناخته شوند، زندگی با نوجوانان کار دشواری ‌نخواهد بود و اگر میل‌های طبیعی او به اندازه صحیح ارضا شوند و در مسیر خود به حرکت در آیند، ‌نوجوان می‌تواند به آسانی خود را با جامعه تطبیق دهد. ‌

اندیشه‌های نوجوان

۱) دنیا را زیبا و قشنگ می‌بیند.

‌‌ ‌۲) به ندای فطری و الهام وجدان اخلاقی پایبند می‌باشد، عاشق حق و حقیقت و علاقمند به پاکی و تقدس ‌است.

‌‌ ‌۳)‌ به نیکی و درستکاری اهمیت مـی دهـد و از آن لـذت می‌برد و از این کار خوشحال و با نشاط می‌گردد.

‌‌ ‌۴)‌ همواره در انـدیـشـه پـاکـی، فـضـیـلـت و نجابت است، می‌کوشد گفتار و رفتارش بر راستی و درستی استوار ‌باشد.

‌‌ ‌۵) از اعمال نادرست دیگران رنج می‌برد و مایل است دنیای جدیدی براساس اخـلاق، عـدل و انـصـاف پایه‌گذاری کـنـد.

‌۶) بـرای بـنـیـاد شـخصیت خویش نیازبه راهنما و رهبری دارد تا بتواند وی را الگوی خود قرار دهد، بهترین الگو ابتدا، والدین هستند.‌