سهم من از زندگی یک یاغی

دوباره براد پیت, شهرت او وتازه ترین فیلمش درباره جسی جیمز

براد پیت در جدیدترین فیلم خود نقش جسی جیمز یکی از یاغیان اسطوره ای فرهنگ وسترن آمریکا را بازی می کند. شخصیتی که این هنرپیشه معروف نسبت به او حس خاصی دارد. پیت در گفت وگو با خبرنگار نشریه دیلی تلگراف از نقش آفرینی خود در این فیلم از داشتن یک ارتباط حسی خاص با کاراکتر اصلی و شهرت فزاینده اش در هالیوود حرف می زند.

براد پیت وارد اتاق هتلش می شود و کلاهی که یک وری روی سرش گذاشته او را خوش تیپ تر از همیشه نشان می دهد. او با لبخندی بر لب به کلاهش اشاره می کند و در توجیه ظاهر فعلی خود می گوید: «مجبورم این را روی سرم بگذارم چون دارم در فیلمی از برادران کوئن با جورج کلونی بازی می کنم که موهایم شبیه موی این راسوهای وحشی شده و خیلی احمقانه است.»

فیلمی که او آمده تا درباره آن حرف بزند اثری شاعرانه اما خیلی بلند است که کند پیش می رود و اگر بخاطر بازی درخشان پیت نبود شاید تماشاگر عادی از دیدن آن خسته می شد.« قتل جسی جیمز به دست رابرت فورد بزدل» درباره یک یاغی معروف آمریکایی است که در گذر زمان به عنوان یک شخصیت محبوب وسترن در فرهنگ این کشور جنبه اسطوره ای پیدا کرده است و بازی پیت در نقش این یاغی قانون شکن بود که برای او در جشنواره فیلم ونیز امسال جایزه بهترین بازیگر مرد را به ارمغان آورد. پیت در واکنش به این پیروزی غیرمترقبه می گوید: هنوز هم در شوک هستم باورم نمی شد وقتی تلفنی از این موضوع باخبر شدم جوابم این بود. «چی انتظارش را نداشتم.»

این براد پیت بود که همان اول با خواندن فیلمنامه این فیلم که کارگردان استرالیایی اندرو دومینیک قرار بود آن را کارگردانی کند و قبلاً تنها فیلمی که ساخته بود «Chopper» بود حدس زد که حاصل کار اثر چشمگیر و جذابی خواهد شد. به محض آن که این بازیگر قبول کرد در آن بازی کند و به عنوان یکی از تهیه کننده های فیلم هم مطرح باشد کارها بر روی غلتک افتاد و مراحل آماده سازی فیلم شروع شد. قتل جسی جیمز به دست رابرت فورد بزدل ۲ سال پیش فیلمبرداری شد اما طولانی شدن کار در مرحله تدوین اکران آن به تعویق انداخت . داستان فیلم که با اقتباس از رمانی در سال ۱۹۸۳ نوشته ران هانسن ساخته شده با دقت جزئیات زندگی جسی جیمز در دوران بازنشستگی، رابطه او با همسر و فرزندانش و همین طور دیگر اعضای باندی که با آنها کار می کرد و در نهایت کشته شدنش به دست شخصی به نام «فورد» را به تصویر می کشد. پیت درباره شخصیت تأثیر گذار او می گوید: «حس می کرد در مخمصه افتاده است، گریز ها او را از پا انداخته و خسته کرده بود. از این که مجبور بود با اسم مستعار زندگی کند به تنگ آمده بود، فکر می کنم او نتوانسته بود با شهرت افسانه ای اش کنار بیاید.»

به گفته پیت تاکنون ۱۲۵ بازیگر دیگر نقش این یاغی پرآوازه را در فیلم های مختلف ایفا کرده اند اما شاید تنها او باشد که موفق به برقراری این ارتباط حسی خاص با این کاراکتر وسترن شده است و این بی دلیل نیست. هر دو از اسپرینگ فیلد ایالت میسوری می آیند و خاستگاه هر دو مشترک بوده است. پیت می گوید نمی دانید وقتی که فهمیدم او هم یکی از اهالی میسوری بوده چقدر احساس غرور کردم او یک قهرمان فولکلور است و گردشگاه ها و موز ه هایی وجود دارند که وقف او شده اند با این حال هیچ وقت به ذهنم خطور نکرده بود نقش او را بازی کنم تا این که این فیلمنامه به دستم رسید. در این فیلم اسطوره جسی جیمز و قاتلش رابرت فورد موشکافی می شود، راستش من هیچ علاقه ای نداشتم که در یک وسترن کلاسیک بکش بکش بازی کنم چون مثل اینها قبلاً ساخته شده بودند اما این فیلم با آنها فرق دارد. این تفاوت آنچنان است که وقتی قرار بود این فیلم در جشنواره فیلم تورنتو امسال به نمایش درآید دومینیک (کارگردان فیلم) به تماشاگران اطمینان خاطر داده بود که به هیچ وجه از این که کسانی فیلم را تا نصفه ببینند و سالن را ترک کنند ناراحت نخواهد شد چون می دانست که دیدن یک فیلم زندگی محور ۱۶۵ دقیقه ای که نسبتاً هم کند پیش برود از صبر و حوصله برخی ها خارج است.

این روزها پس از اتفاقی که برای «پیت» در جشنواره فیلم ونیز افتاد این بازیگر آنقدر محافظ دارد که واقعاً تصور نوع زندگی ستاره ها در هالیوود دشوار است. یکی از هواداران پر و پاقرص او توانسته بود از میان انبوه جمعیت خود را به او برساند و او را در آغوش بگیرد و همین اتفاق ساده باعث شد «پیت» بیش از پیش به خطراتی که این شهرت فزاینده برای او به ارمغان آورده بود پی ببرد و آن را از نزدیک حس کند.

دومینیک کارگردان فیلم جدید این بازیگر می گوید: واقعاً اگر با براد پیت بیرون نرفته باشید نمی فهمید او چقدر مشهور است همه جا یک مشت آدم دنبال او هستند و همه جا او را تعقیب می کنند. واقعاً این طرز از زندگی گاهی وحشتناک می شود.

پیت که به فوج هوادارانش در هر جایی که باشد عادت دارد به ندرت از سوی یکی از آنها مورد حمله فیزیکی قرار گرفته است اما حادثه ای که در ونیز برای او اتفاق افتاد زنگ خطری بود که این بار بلندتر از پیش نواخته شد تا او را از عواقب شهرت و علاقه دیوانه وار برخی ها که می تواند خطرآفرین باشد آگاه کند. پیت می گوید: «این اتفاق خیلی سریع افتاد و واقعاً به من گفت که ما چگونه می توانیم آسیب پذیر باشیم با این حال هنوز تصمیم ندارم برای اجتناب از این گونه وقایع زندگیم را عوض کنم، سینما زندگی من است.»

در حقیقت برادپیت این روزها در زمره معدود ستارگانی است که به قید و بندهای شهرت و ستاره شدن اهمیتی نمی دهد. او خیلی متواضع و خودمانی است و کسی است که عادت دارد کارها را همیشه آسان بگیرد تا شاید علی رغم این غوغایی که در اطراف اوست زندگی آرام و به دور از جنجالی را از پیش ببرد.

او و آنجلینا جولی و چهار فرزندشان دائم در سفر به دور دنیا هستند و علی رغم تمام شایعات که هر روزه در مجلات زرد مبنی بر جدایی زود هنگام آنها چاپ می شود به نظر زوج خوشبخت و متعهدی در برابر یکدیگر و فرزندانشان می آیند. پیت می گوید: «ما یک خانواده خیلی معمولی هستیم. یک مادر، یک پدر و کودکانمان.»

۲ سال پیش بود که براد پیت و آنجلینا جولی سر صحنه فیلمبرداری آقا و خانم اسمیت با یکدیگر آشنا شدند. آنها در حال حاضر ۳ کودک ۶ ساله، ۲ ساله و ۳ ساله را به فرزند خواندگی پذیرفته اند و یک دختر از آن خودشان به نام «شیلو» دارند که ۱۸ ماه پیش در نامیبیا به دنیا آمد.

پیت به وضوح نقش خود به عنوان یک پدر در وهله اول و بازیگر در وهله دوم را خیلی جدی می گیرد و عمیقاً به مسئولیت های آتی اش فکر می کند. او می گوید: مسیر دشوار پدر شدن مثل یک فرایند یادگیری است. در این مسیر است که به تدریج به معنای واقعی «پدر شدن» پی می برید و به این فکر می کنید که آیا واقعاً لیاقت به دوش کشیدن نام «پدر» را دارید و می خواهید چه جور پدری برای فرزندانتان باشید. او در مورد رابطه اش با فرزندانش می گوید: «بچه ها خیلی جالبند اما گاهی خیلی شیطان می شوند و خنده دارترین چیز هایی را می گویند که شنیده ام. این بچه ها واقعاً موجودات جالب و خنده داری هستند. برای من و آنجلینا اولویت اصلی اختصاص دادن بخشی از وقتمان برای تربیت آنها و بودن در کنار آنهاست.»

صعود پیت از پله های شهرت یکباره نبوده است. او با داشتن مدرک روزنامه نگاری از دانشگاه میسوری تصمیم گرفت وارد کار تبلیغات شود اما اسیر وسوسه هالیوود شد. او با تحصیل در رشته بازیگری و همزمان با آن روی آوردن به مشاغل عجیب و غریب خیلی زود موفق به گرفتن نقش های کوچک و سپس ورود به قلمرو هالیوود با بازی در فیلم های نه چندان مطرح شد. نقطه عطف فعالیت حرفه ای او بازی در فیلم «تلماولوئیس» در سال ۱۹۹۱ و در کنار جینادیویس بود که با آن موجی از شهرت را نیز متوجه خود کرد. جای تکیه صرف بر این شهرت یکباره و سیمای ظاهری خوب خود «پیت» به سراغ نقش های کوچکتر و متنوع تری رفت که حس می کرد باب میل او هستند همچون نقش یک برادر کوچک در فیلم « A River Runs through It» از رابرت ردفورد، «عشق واقعی» از کونتین تارانتینو و همچنین فیلم های درخشان «هفت» و «باشگاه مشت زنی» دیوید فینچر.

بازی او در فیلم های ۱۱ ، ۱۲ و ۱۳ یار اوشن فصل تازه ای را در زندگی هالیوودی او گشود اما «بابل» که برای آن این بازیگر نامزد گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل شد بار دیگر گرایش درونی و ذاتی او به فیلم های هنری و نه صرفاً تجاری هالیوود را بر همگان آشکار کرد. او در حال حاضر فیلم «پرونده عجیب بنجامین بوتون» را در انتظار اکران دارد و بار دیگر با جورج کلونی در یک فیلم CIA محور از برادران کوئن به نام «سوخته پس از خواندن» هم بازی شده است.

پیت همچون همسرش آموخته است که از این شهرت و اعتبار و محبوبیت جهانی برای فعالیت های بشردوستانه همچون مبارزه با فقر و محرومیت در کشورهای رو به توسعه استفاده کند. او که دانش آموخته معماری و یکی از دوستان نزدیک «فرانک گری» است همچنین از پول و دانشش برای بازسازی بخش هایی از نیوارلان که توسط توفان کاترینا ویران شد استفاده می کند.

پیت می گوید: فکر می کنم دستگیری از دیگران بر همه ما واجب است. سفر به دور دنیا و دیدن زندگی آنهایی که واقعاً احتیاج به کمک دارند مسیر زندگی مرا برای همیشه عوض کرد. حالا دیگر نمی توانم بی خیال باشم و آن زندگی مرفه خودم را در پیش بگیرم. کمک به دیگران پاداشی خارق العاده برای خودتان نیز هست. وقتی می بینید توانسته اید در زندگی کسی دیگر مؤثر باشید و تغییری در جهت مثبت در آن ایجاد کنید حس زیبا و دلپذیری وجودتان را فرا می گیرد که با هیچ حس دیگری قابل مقایسه نیست.

نمی دانم چطور آن را وصف کنم. کمک کردن به دیگران برای من نه یک شاید بلکه یک باید است.

مترجم: شیلا ساسانی نیا