VDSL

استفاده از خطوط با سرعت بالا بمنظور دستیابی به اینترنت طی سالیان اخیر بشدت رشد داشته است . مودم های کابلی و خطوط ADSL دو رویکرد متفاوت در این زمینه می باشند.تکنولوژی های فوق امکان دستیابی کاربران را با سرعت مطلوب به اینترنت فراهم می نمایند. اینترنت بسرعت در حال رشد در تمامی ابعاد است . تلویزیون های دیجیتالی و پخش تصاویر ویدئویی دو کاربرد جدید در اینترنت بوده که علاقه مندان و مشتاقان زیادی را به خود جلب نموده است . بمنظور ارائه خدمات فوق و سایر خدمات مشابه ، کاربران و استفاده کنندگان اینترنت نیازمند استفاده از خطوط بمراتب سریعتر نسبت به وضعیت فعلی می باشند. مودم های کابلی و یا خطوط ADSL علیرغم ارائه سرعت مناسب در کاربردهائی که به آنها اشاره گردید، فاقد سرعت لازم می باشند. اخیرا" سازمانها و شرکت های متعددی تکنولوژی VDSL )Very high bit-rate DSL) را مطرح نموده اند. برخی از شرکت ها اقدام به ارائه سرویس فوق در برخی از نقاط کشورامریکا نموده اند. VDSL پهنای باند بسیار بالائی را ارائه و سرعت انتقال اطلاعات ۵۲ مگابیت در ثانیه است . سرعت فوق در مقایسه با DSL ( حداکثر سرعت ۸ تا ده مگابیت در ثانیه ) و یا مودم های کابلی بسیار بالا بوده و قطعا" نقطه عطفی در زمینه دستیابی به اینترنت از نظر سرعت خواهد بود. نقطه عطف قبلی، گذر از مرحله استفاده از مودم های با ظرفیت ۵۶ کیلو بیت در ثانیه به broadband بود ( مودم های کابلی و خطوط DSL) .

مبانی DSL

در زمان نصب یک تلفن ( استاندارد) در اغلب کشورها از یک زوج کابل مسی استفاده می شود. کابل مسی دارای پهنای بمراتب بیشتری نسبت به آنچیزی است که در مکالمات تلفنی استفاده می گردد ( بخش عمده ای ازظرفیت پهنای باند استفاده نمی گردد ) . DSL از پهنای باند بلااستفاده بدون تاثیر گذاری منفی بر کیفیت مکالمات صوتی ، استفاده می نماید. ( تطبیق فرکانس های خاص بمنظور انجام عملیات خاص ) بمنظور شناخت نحوه عملکرد DSL ، لازم است در ابتدا با یک خط تلفن معمولی آشنائی بیشتری پیدا گردد. اکثر خطوط تلفن و تجهیزات مربوطه دارای محدودیت فرکانسی در ارتباط با سوئیچ ، تلفن و سایر تجهیزاتی می باشند که بنوعی در فرآیند انتقال سیگنا ل ها دخالت دارند. صدای انسان ( در یک مکالمه صوتی معمولی ) توسط سیگنال هائی با فرکانس بین صفر تا ۳۴۰۰ قابل انتقال است . محدوده فوق بسیار ناچیز است . مثلا" در مقایسه با اغلب بلندگوهای استریو که دارای محدوده بین ۲۰ تا ۲۰.۰۰۰ هرتز می باشند. کابل استفاده شده در سیستم تلفن قادر به انتقال سیگنال هائی با ظرفیت چندین میلیون هرتز می باشد. بدین ترتیب در مکالمات صوتی صرفا" از بخش بسیار محدودی از پهنای باند موجود، استفاده می گردد. با استفاده از پهنای باند استفاده نشده می توان علاوه بر بهره برداری از پتانسیل های موجود، بگونه ای عمل نمود که کیفیت مکالمات صوتی نیز دچار افت نگردند. تجهیزات پیشرفته ای که اطلاعات را بصورت دیجیتال ارسال می نمایند ، قادر به استفاده از ظرفیت خطوط تلفن بصورت کامل می باشند. DSL چنین هدفی را دنبال می نماید. ADSL از دو دستگاه خاص استفاده می نماید. یکی از دستگاهها در محل مشترکین و دستگاه دیگر برای ISP ، شرکت تلفن و یا سازمانهای ارائه دهنده خدمات DSL ، نصب می گردد. در محل مشترکین از یک ترانسیور DSL استفاده می گردد. شرکت ارائه دهنده خدمات DSL از یک DSL Access Multiplexer استفاده می نماید .(DSLAM) . از دستگاه فوق بمنظور دریافت اتصالات مشترکین استفاده می گردد. اکثر مشترکین DSL ، ترانسیور DSL را مودم DSL می نامند. مهندسین و کارشناسان شرکت های تلفن به دستگاه فوق ATU-R می گویند. صرفنظر از هر نامی که برای آن استفاده می شود ، دستگاه فوق نقطه برقراری ارتباط بین کامپیوتر کاربر و یا شبکه به خط DSL است . ترانسیور با استفاده از روش های متفاوت به دستگاه مشترکین متصل می گردد. متداولترین روش، استفاده از اتصالات USB و یا اترنت است . دستگاه فوق در مراکز ارائه دهنده سرویس DSL نصب و امکان ارائه خدمات مبتنی بر DSL را فراهم می نماید. DSLAM اتصالات مربوط به تعدادی از مشترکین را گرفته و آنها را به یک اتصال با ظرفیت بالا برای ارسال بر روی اینترنت تبدیل می نماید. دستگاههای DSLAM دارای انعطاف لازم در خصوص استفاده از خطوط DSL متفاوت ، پروتکل های متفاوت و مدولاسیون متفاوت (Cap,DMT) می باشند. در برخی از مدل های فوق امکان انجام عملیات خاصی نظیر اختصاص پویای آدرس های IP به مشترکین، نیز وجود دارد. یکی از تفاوت های مهم بین ADSL و مودم های کابلی ، نحوه برخورد و رفتار DSLAM است . کاربران مودم های کابلی از یک شبکه بسته بصورت اشتراکی استفاده می نمایند. در چنین مواردیکه همزمان با افزایش تعداد کاربران ، کارآئی آنها تنزل پیدا خواهد کرد. ADSL برای هر یک از کاربران یک ارتباط اختصاصی ایجاد و آن را به DSLAM متصل می نماید. بدین ترتیب همزمان با افزایش کاربران ، کارآئی مربوطه تنزل پیدا نخواهد کرد. وضعیت فوق تا زمانیکه کاربران از تمام ظرفیت موجود خط ارتباطی با اینترنت استفاده نکرده باشند ، ادامه خواهد یافت . در صورت استفاده از تمام ظرفیت خط ارتباطی اینترنت ، مراکز ارائه دهنده سرویس DSL می توانند نسبت به ارتقاء خط ارتباطی اینترنت اقدام تا تمام مشترکین متصل شده به DSLAM دارای کارآئی مطلوب در زمینه استفاده از اینترنت گردند.

سرعت VDSL

عملکرد VDSL ، در اغلب موارد مشابه ADSL است . علیرغم شباهت های موجود در این زمینه اختلافات متعددی نیز وجود دارد. VDSL قادر به ارائه سرعت ۵۲ مگابیت در ثانیه برای ارسال اطلاعات از اینترنت به کاربر (Downstream) و ۱۶ مگابیت در ثانیه برای ارسال اطلاعات کاربر بر روی اینترنت (Upstream) است. سرعت های فوق بمراتب بیشتر از ADSL است . در ADSL حداکثر سرعت ارسال اطلاعات از اینترنت به کاربر ، ۸ مگابیت در ثانیه و سرعت ارسال اطلاعات از کاربر به اینترنت ۸۰۰ کیلوبیت در ثانیه است . VDSL سرعت بالای خود را مدیون محدودتر شدن فاصله بین مشترکین و مرکز ارائه دهنده سرویس فوق است . حداکثر مسافت موجود ۴.۰۰۰ فوت ( ۱.۲۰۰ متر ) است .