جمعه, ۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 26 April, 2024
مجله ویستا

هر کس حرف خود را می زند


هر کس حرف خود را می زند

در آخـریـن روز از هـفـتـه گذشته, بزرگ ترین و پرنفوذترین تشکل روحانی کشور, میزبان عالی ترین مقام های کشوری بود تا هر یک از آنها گزارش هایی را به صـورت مـستقیم به اعضای این تشکل ارائه نمایند درخواست همراهان رئیس جمهور برای عدم حضور خبرنگاران در جلسه سخنرانی احمدی نژاد و نیز گزارش مخابره شده از سخنرانی هاشمی رفسنجانی و هاشمی شاهرودی, نشان می دهد مباحث مهمی در این جلسه مـطـرح شده است

در آخـریـن روز از هـفـتـه گذشته، بزرگ‌ترین و پرنفوذترین تشکل روحانی کشور، میزبان عالی‌ترین مقام‌های کشوری بود تا هر یک از آنها گزارش‌هایی را به صـورت مـستقیم به اعضای این تشکل ارائه نمایند. درخواست همراهان رئیس جمهور برای عدم حضور خبرنگاران در جلسه سخنرانی احمدی نژاد و نیز گزارش مخابره شده از سخنرانی‌ هاشمی رفسنجانی و هاشمی شاهرودی، نشان می‌دهد مباحث مهمی در این جلسه مـطـرح شده است. البته تا زمانی که علت محرمانه ساختن جلسه سخنرانی رئیس جمهور کشف نشود نمی‌توان به تحلیل دقیق اهداف و نتایج این نشست پرداخت. اما آنچه غیرقابل انکار است جایگاه جامعه مدرسین در نزد سران کشور می‌باشد زیرا در ماههای اخیر، برای اولین بار این تشکل توانست سران قوای اصلی کشور را به حضور و سخنرانی در یک نشست قانع کند. لذا اکنون مردم و اصحاب رسانه‌ها حق دارند که از ایـن تشکل پرسابقه و صاحب نفوذ، توقعاتی داشته باشند. مثلاً می‌توان از سران جامعه مدرسین درخواست کرد که به مناسبتی دیگر و در اولین فرصت ممکن، مقامات عالیرتبه کشوری را در یک جلسه در کنار هم بنشانند و از آنها بخواهند که به جای مناظره‌های تریبونی و بی حاصل، در همان جلسه ادعاهای خود را مطرح نمایند. این جلسه، از آن جهت اهمیت دارد که روابط جـامـعـه مـدرسـیـن با همه مقامات عالیرتبه کشوری دوستانه است. از سوی دیگر سران فعلی جامعه مدرسین دارای سوابق طولانی در تصدی مسئولیت‌های مهم – عمدتا قضایی و تقنینی– هستند.

‌ ‌وجود این شرایط و سابقه مردمی نهادهای روحانی، به جامعه مدرسین این امکان را می‌دهد تا درمرحله اول ،‌دیدگاه سران کشور را نسبت به امور مهم به یکدیگر نزدیک و درمرحله بعد، توجه سران کشور را پیش از هر چیز به مطالبات و دغدغه‌های اصلی مردم جلب نمایند. ‌ ‌

قاعدتا بسیاری از کسانی که این مقاله‌ را می‌خوانند در این خصوص اختلاف نظر زیادی با نگارنده ندارند، اما شاید ارائه برخی نکات بتواند به روشن شدن بحث کمک کند. در جلسه روز پنجشنبه، رئیس جمهور ضمن تشریح نقشه های آمریکا برای ربودن وترور او – که ابعاد آن نیز آشکار نشده است– گزارشی از موفقیت‌های بی نظیر دولت خود در عرصه‌های اقتصادی ،‌سیاسی و فرهنگی ارائه نمود. این در حالی است که یکی از مراجع تقلید – که او هم درهمین جلسه سخنرانی کرده است– اخیرا بروجود سوءمدیریت در عرصه اقتصادی کشور پا فـشـاری کـرد. هـاشمی شاهرودی در این جلسه از موفقیت‌های دستگاه عدلیه، در دوره مدیریت خود سخن گفت در حالی که رئیس جمهور اخیرا از اینکه متولیان اصلی اجرای عدالت درمبارزه با مفاسد اقتصادی کوتاهی کرده‌اند،‌ابراز نگرانی نمود. رئیس جمهور اخیرا بروجود مافیاهای گوناگون وحتی نفوذ آنها در مراکز نظارتی و قانونگذاری تاکید کرده و می کند در حالی که رئیس قوه قضائیه در سخنرانی پنجشنبه خود به انتقاد از کسانی پرداخته است که مفاسد اقتصادی را در بوق و کرنا می کنند . او قبلاً هم انتقاد خود را از بعضی اظهارنظرهای تریبونی بیان کرده بود که به نظر او موجب فرار سرمایه ها از کـشـور مـی شـود و به همین جهت به زعم رئیس قوه قضائیه، بدترین مفسده است . رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام هم که در ماههای اخیر بارها به انتقاد از شـرایـط اقـتـصـادی کـشور پرداخته است، در جلسه پنجشنبه قم، ترجیح داد بیش از هر چیز به ارائه گزارش از موفقیت سفر خود به عربستان بپردازد؛ در حالی که بـرخـی رسـانـه هـای نزدیک به دولت، در طول سفر رفسنجانی به عربستان و پس از آن، تلاش کردند از اهمیت این سفر بکاهند و ... ‌ ‌

آیا با این شرایط می توان به هماهنگی و همکاری قوای کشور برای حل مشکلات روزافزون مردم، امیدوار بود؟ آیا بهتر نیست که جامعه مدرسین از نفوذ و تجربیات خود برای تبدیل سخنرانی های یکطرفه مسئولان به جلسات مناظره کارساز استفاده کنند؟

بـه نـظـر مـی رسـد تـشـکـل هـایی مانند جامعه مدرسین، این امکان و نفوذ را دارند و می توانند امیدهای کمرنگ شده بسیاری از مردم برای یکسان سازی دیدگاه مسئولان با یکدیگر و سپس معطوف کردن توجه آنها به دغدغه های اصلی مردم به جای پافشاری بر دغدغه های بخشی و شخصی را بار دیگر شکوفا کنند. در غیر این صورت، مسئولان باید شاهد افزایش بی اعتنایی مردم به مطالب منتشر شده توسط تریبونهای رسمی باشند و یا مـردم هـمـچـنان گوش به تریبون‌های یک طرفه‌ای بسپارند که در آنها، هر کس حرف خود را می‌زند.



همچنین مشاهده کنید