آشنایی با نیوزیلند

زلاندنو یا نیوزیلند کشوری متشکل از دو جزیره بزرگ و جندین جزیره کوچک در جنوب غربی اقیانوس آرام است که طی سال‌های گذشته گردشگری و صنعت درآمد خوبی برای مردم آن به ارمغان آورده …

زلاندنو یا نیوزیلند کشوری متشکل از دو جزیره بزرگ و جندین جزیره کوچک در جنوب غربی اقیانوس آرام است که طی سال‌های گذشته گردشگری و صنعت درآمد خوبی برای مردم آن به ارمغان آورده است.

استرالیا نزدیکترین همسایه این کشور در فاصله دو هزار کیلومتری آن قرار دارد. نزدیکترین همسایگان این کشور از شمال جزایر تونگا، فیجی، نیوکالدونیا هستند.

بیشتر جمعیت نیوزیلند را مهاجران اروپایی تشکیل می‌دهند. مهمترین اقلیت رنگین‌پوستان مائوری‌ها هستند که از هزار سال پیش ساکن این سرزمین شده‌اند.

اولین بار در سال ۱۶۴۹ ملوانانی از هلند پا بر این سرزمین گذاشتند اما مدت زیادی در آن نماندند. پس از آنها جیمز کوک، ناخدای انگلیسی پا در نیوزیلند گذاشت.

در سال ۱۸۴۰ قرارداد وایتانگی میان دولت بریتانیا و مائوری‌ها این کشور را را تحت‌الحمایه بریتانیا و بخشی از این امپراتوری ساخت. در سال ۱۹۰۷ این کشور از انگلیس مستقل شد.

نیوزیلند عضو اتحادیه کشورهای مشترک‌المنافع است و سمت تشریفاتی ریاست حکومت همچنان در اختیار پادشاه بریتانیا است.

جانشین پادشاه در زلاندنو فرماندار کل است که به توصیه نخست‌وزیر انتخاب می‌شود.

امروزه نیوزیلند نه فقط با بریتانیا بلکه با استرالیا، آمریکا و ژاپن نیز روابط نزدیک و مناسبات اقتصادی گسترده‌ای دارد.

این کشور بکر و دست نخورده از زیبایی‌های فراوانی برخوردار است و از کوه‌های یخی گرفته تا سواحل زیبا و گرم در این کشور پیدا می‌شود.

هشتاد درصد حیوانات این سرزمین بومی نیوزیلند هستند، موجوداتی که نیاکان آنها هزاران سال پیش از مسیر دریا وارد آن شده و با توجه به ویژگی‌های محیطی آن تغییر شکل یافته‌اند. کیوی یکی از این پرندگان است که نشان ملی این کشور شده‌است.

سیاست در نیوزیلند

رئیس حکومت زلاندنو ملکه الیزابت دوم است، فرماندار کل که با پیشنهاد پارلمان زلاندنو انتخاب می‌شود، مسئولیت امضای قوانین را برعهده دارد.

نخست‌وزیر این کشور رئیس دولت است و به وسیله پارلمان انتخاب می‌شود. در انتخابات سراسری که هر سه سال یک‌بار برگزار می‌شود، ۱۲۰ نماینده پارلمان این کشور انتخاب می‌شوند.

این کشور در سال ۱۸۹۳ اولین کشور جهان بود که حق رأی زنان در انتخابات را به رسمیت شناخت. البته تا سال ۱۹۱۹ زنان این کشور حق عضویت در پارلمان نیوزیلند را نداشتند.

اقتصاد در نیوزیلند

تولید ناخالص داخلی این کشور ۷/۱۱۱ میلیارد دلار است. دو میلیون و ۲۳۳ هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند.

نرخ بیکاری در این کشور ۶/۳ درصد است و ۷۴ درصد از شاغلان در بخش خدمات مشغول به کار هستند. در سال ۲۰۰۷ نرخ تورم در این کشور ۴/۲ درصد بود.

محصولات صادراتی این کشور شامل محصولات لبنی، گوشت، چوب، ماهی و ماشین‌آلات است که به کشورهای استرالیا (۵/۲۰ درصد)، آمریکا (۱/۱۳ درصد)، ژاپن (۳/۱۰ درصد)، چین (۴/۵درصد) و انگلیس (۹/۴درصد) صادر می‌شود.

محصولات وارداتی این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات، وسایل نقلیه زمینی و هوایی، نفت، لوازم الکترونیکی، منسوجات و پلاستیک است که از کشورهای استرالیا (۵/۲۰ درصد)، چین (۳/۱۲ درصد)، آمریکا (۸/۱۱درصد)، ژاپن (۲/۹ درصد)، آلمان (۴/۴ درصد) و سنگاپور (۴/۴ درصد) وارد می‌شود.

مردم نیوزیلند

جمعیت این کشور چهار میلیون و ۱۷۳ هزار نفر با میانگین سنی ۳۶ سال است. امید به زندگی برای زنان ۸۲ و برای مردان ۷۸ سال است.

حدود۱/۰ درصد از جمعیت بزرگسال این کشور به بیماری ایدز مبتلا هستند. ۷۰ درصد از مردم آن از نژاد اروپایی و ۸ درصد مورائی هستند.

زبان‌های رسمی این کشور شامل انگلیسی، مورائی و سینگ است. ۹۹ درصد از مردم آن باسواد هستند.

ارتباطات در نیوزیلند

در این کشور یک میلیون و ۷۲۹ هزار خط تلفن ثابت و سه میلیون و ۵۳۰ هزار خط تلفن همراه وجود دارد.

در نیوزیلند رادیو و تلویزیون خصوصی از دهه ۸۰ میلادی رواج پیدا کرد. برنامه‌های تلویزیون نیوزیلند برای برخی کشورهای نزدیک نیز ارسال می‌شود.

نیوزیلند یک میلیون و ۴۳۳ هزار میزبان اینترنتی و سه میلیون و ۲۰۰ هزار کاربر اینترنت دارد.