شنبه, ۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 27 April, 2024
مجله ویستا

یاورم باش


یاورم باش
دیرفهمم ، بر من خُرده مگیر . نمی توانم تو را درک کنم ، آزرده خاطر مشو .حرف هایت برایم معنایی ندارد ، مرنج . کند ذهنم، شماتتم مکن . از گرفتن بال و پرم خسته مشو . مرا همراهی کن هر چند پایم لنگ است . عقب مانده ام از کوره در مرو . تنها و بی کسم، مرا خندان خواهی یاورم باش .
نگذاشته اند بفهمم گناه از من نیست . توان درکت را ندارم ، تو مرا درک کن . می دانی سخنانت چرا برایم معنا ندارد ؟ سخن تازه همیشه دیر شنیده میشود . نگذارده اند جز سخنان خودشان مطلبی بشنوم . هیچگاه فرصتی برای باروری استعداد ذهنی ام نبوده پس چه جای شماتت . رهرو راه مردمی ، رهروان این راه خستگی نمی شناسد مرا در یاب . با خود ببر ، باور کن گر تنها روی هرگز نخواهی رسید .
در محدودیت زیسته ام درکم کن . تحقیرم کرده اند دلداری ام ده . نگذاشته اند بفهمم ، یادم ده . این نامردمان عذابم داده اند ، رنج و آزارم داده اند . غرورم را شکسته اند . حیثیتم را لگد مال کرده اند . بسی توهین ها نموده اند . زجرم داده اند . دروغ ها برایم گفته اند . فریبم داده اند . تمسخرم کرده اند . هیچگاه مرا انسان ندانسته اند . حقی برایم قائل نشده اند مرا با نامردمانه ترین حیلت ها به کج راهه کشانده اند . یاریم ده . ناامید مشو روزی توان از جا برخاستن خواهم داشت ...


صادق شکیب
منبع : فرهنگ و توسعه


همچنین مشاهده کنید