شوید

شوید یك گیاه علفی یكساله است كه در تیر و مرداد گل می دهد. احتمالا این گیاه بومی ایران و هندوستان می باشد ولی مصر و قفقاز هم ذكر شده اند. این گیاه در تمام نقاط دنیا كشت می شود و بصورت وحشی در زمینهای لم یزرع, كنارجاده ها, در مزارع و زمینهای آیش و در خاكهای شنی كناره رودخانه ها یافت می شود. در منطقه مدیترانه شوید بعنوان یك گیاه دارویی و چاشنی تحریك كننده از زمانهای بسیار قدیم شناخته شده است. این گیاه بوسیله مستعمره نشین های رومی به اروپای مركزی وارد شده است.اندامهایی كه خاصیت دارویی دارند و در صنایع غذایی استفاده می شوند شامل برگهای تازه یا گلها می باشد. شوید خشك بعنوان دارویی مصرف نمی شود. عطر آن تا حدودی شبیه كراویه است, طعم تندی دارد و ابتدا نسبتا شیرین و سپس مزه ای مانند ادویه جات پیدا می كند. تا ۵/۱ درصد اسانسهای فرار دربرگها و ساقه های گلدار وجود دارد و تا ۴ درصد میوه و یا بذور یافت می شود. روغن موجود در میوه عمدتا حاوی كارون, لیمونن و دیگر تركیبات می باشد. این اسانس های فرار خصوصیات ضد عفونی كننده و ضدتشنجی دارند, بادشكن بوده و شیردهی را افزایش میدهد.امروزه از شیوید بندرت برای اهداف دارویی استفاده می شود. استفاده اصلی آن بعنوان چاشنی درسس و سالاد و ترشیجات می باشد. از بذر شوید برای ساخت كره علفی, سوپ و دیگر غذاها استفاده می شود. اسانسهای فرار حاصل از میوه ها و برگها موارد استفاده مشابهی دارند. شوید خصوصاَ در ایالات ارگون و اوهایو برای استخراج اسانسهای فرار آن كشت می شود.

منبع : کشاورزی