مجازات قبل از محاکمه سیاست اصلی آمریکا

«جنگ عراق دیگر حمایت های مردمی را از دست داده است و مردم آمریكا دیگر از این جنگ خسته شده اند. این جمله از اظهارات اخیر جورج بوش درباره جنگ عراق است. چه تناقض آشكار و روشنی!
اعتراف نسبت به اهمیت افكار عمومی درباره جنگ عراق وعدم اهمیت به دغدغه های این افكار! اگر بخواهیم از تناقضات آشكار سیاست های بوش سخن بگوییم این مطلب در چندین مقاله نمی گنجد و همین بس كه بسیاری از رسانه های غربی از وجود این تناقضات در اظهارات مسوولان كاخ سفید در راس آن ها بوش و دونالدرامسفلدمقاله های طنزآمیز ارایه داده اند.»
الشرق -چاپ قطر- با ارایه تحلیلی تحت عنوان «تجاوز و تفهیم جرم و اشتباه، سیاست اصلی آمریكا در قبال منطقه» می نویسد: «هیچ شكی نیست كه آشكار ساختن حقیقت، یك فضیلت است و اعتراف به اشتباه برای كشف حقیقت نیز یك فضیلت است اما زمانی كه بر حقیقت سرپوش گذاشته شود تا اهداف مغرضانه محقق شود و نیز پس از محقق شدن یا عدم تحقق این اهداف اعتراف به جرم و كشف حقیقت از سوی عاملان آن انجام گیرد، این یك گناه نابخشودنی و بزرگ است.
آمریكا در قضیه عراق كه به جنگ و اشغال این كشور منتهی شد مرتكب این گناه نابخشودنی شد. بزرگترین گناه و اشتباهی كه دولت بوش در جنگ عراق مرتكب شد آن بود كه با اطلاع كامل از حقیقت به گونه ای عمل كرد كه افكار عمومی جهان را در برابر یك قضیه كاملا غیر واقعی قرار داد، قضیه ای كه همه اسناد و مدارك آن با اطلاع قبلی مقامات مسوول كاخ سفید كاملا جعل شده بود و تنها با هدف همراه ساختن افكار عمومی جهان و كشورهای جهان در جنگ آمریكا با عراق این كار انجام گرفت.»
در ادامه این تحلیل آمده است: «جالب آن است كه تمامی اعترافات مقامات مسوول كاخ سفید نسبت به دست داشتن در جعل مدارك و اسناد مربوط به جنگ عراق در زمانی انجام گرفت كه این مسوولین یا در زمان پایان خدمت خود در پست سیاسی یا نظامی شان بودند یا قصد كناره گیری از پست و مقام خود راداشتند.
به رغم آن كه دولت آمریكا بلافاصله پس از پایان جنگ عراق به وجود برخی از اشتباهات و مدارك جعلی در پرونده عراق كه منجر به آغاز این جنگ شد اعتراف كرده است اما هیچ یك از مسوولان كاخ سفید و دولت بوش تا زمانی كه در پست و مقام سیاسی خود بودند یا هستند، رسما به اشتباهات خود و دست داشتن در جعل مدارك و اسناد جنگ عراق اعتراف نكرده اند.
سیاست آمریكا در این زمینه یعنی اعتراف به اشتباه و گناه یا كوتاهی در مسوولیت خود تنها در قبال قضیه عراق انجام نمی گیرد بلكه این سیاست كلی كاخ سفید در قبال قضایای خاورمیانه است و این نشان می دهد كه منطق سیاست آمریكا در قبال این منطقه منطق تجاوز است منطقی كه به خود اجازه می دهد تحت هر بهانه و تحت هر پوششی اهداف مغرضانه خود را محقق سازد.»
الشرق در تحلیل خود می آورد: «آخرین نمونه این سیاست گزارش سری سیا بود كه كارل لوین، رییس كمیته نیروهای مسلح مجلس سنای آمریكا درباره عراق فاش ساخت و این گزارش را در اختیار اعضای این مجلس قرار داد. در این گزارش آمده است كه یكی از معاونین بلندپایه دونالد رامسفلد، وزیر دفاع آمریكا به نام داگلاس فیت به طور عمدی در برخی از داده های سازمان اطلاعات مركزی آمریكا ( سیا) دست برده است و تمامی این اطلاعات كه در آن ها دست برده شده است متعلق به موضوع صدام و ارتباط دولت وی با القاعده است.
در این گزارش آمده است كه موضوع وجود این ارتباط میان دولت سابق عراق و القاعده از سوی فیت كاملا تلفیق شده بود و وی این اقدام را به دستور پل ولفوویتز، معاون رامسفلد و نیز دستور مستقیم رامسفلد انجام داده است. براساس این گزارش دولت بوش با استناد به اطلاعات این گزارش تلفیقی جنگ عراق را با اتهام این نظام به همكاری با القاعده و دست یابی به سلاح های كشتار جمعی آغاز كرد.»
در این تحلیل هم چنین آمده است: «می بینیم كه براساس آن چه كه گفته شد اعتراف به انجام این اشتباهات درست در زمانی انجام گرفت كه رامسفلد، ولفوویتز و فیت از پست های خود كناره گیری كرده بودند. در اینجا است كه مشخص می شود سیاست آمریكا سیاست مغرضانه ای است كه با منطق تجاوز و پس از آن عقب نشینی و تفهیم جرم انجام می گیرد و این سیاست در نزد هر دو حزب آمریكا یعنی جمهوری خواهان و دموكرات ها مورد قبول است و دست داشتن دموكرات های آمریكا كمتر از دست داشتن جمهوری خواهان این كشور در جنگ عراق نیست زیرا هر دو حزب با اطلاع از حقیقت موجود تا زمان محقق شدن اهداف پشت پرده خود یعنی جنگ عراق و به اشغال درآمدن این كشور سكوت اختیار كردند.
تا به امروز تمامی سردمداران و مهندسان اصلی جنگ عراق به نوعی از پست های خودكناره گیری كرده و پس از آن به وجود اشتباه و نیز جعل كردن اسناد و مدارك مربوط به این جنگ اعتراف كرده اند مگر طراح اصلی این جنگ یعنی دیك چنی، معاون اول بوش. چنی تا به این لحظه هم چنان بر سرپوش گذاشتن بر بسیاری از واقعیت های موجود در جنگ عراق اصرار می ورزد و هم چنان با حفظ تكبر و غرور سیاسی خود از انجام هر گونه اعترافی درباره جنگ عراق خودداری می كند. اگر نوبتی هم باشد دیر یا زود نوبت دیك چنی نیز خواهد رسید زیرا وی با اعتراف دوستان و دشمنان آمریكا به عنوان طراح اصلی جنگ عراق معروف است.»

منبع : روزنامه ابرار