مذاکره راهکاری برای کاهش تنش با امریکا

● دفاع صریح محمدجواد لاریجانی از برگزاری دور دوم مذاکرات
مذاکره با امریکا در شرایط فعلی اقدامی در مدیریت دشمنی و حرکتی خوب و مناسب است چرا که امروز ما محتاج امریکا نیستیم و این مذاکره به معنای مستاصل بودن ما نیست و اتفاقاً امریکایی ها نیاز سنگینی به این مذاکره دارند.
ما نیز در این مذاکرات نفع داریم. هیچ اشکالی ندارد که دو کشور که با هم تخاصم سنگین دارند، در یک برهه یی بر سر مواضعی منافع شان متقارب شود. کار سیاست همین است که روی نقاط متقارب کار کند.
امروز برای منافع ما بسیار مهم است که دولت دموکراتیکی در عراق بر سر کار باشد و گروه های بعثی و تندرو که به کشورهای مختلف وابستگی دارند و از قتل هیچ کس ابایی ندارند، بساط شان برچیده شود. باید کمک کنیم حکومت فعلی عراق مستقر شود و این در حالی است که این موضوع برای امریکا هم، اگر صادق باشد، باید هدف مهمی تلقی شود.
این مقوله خود به اندازه کافی مهم است که مذاکرات جدی با امریکا داشته باشیم. البته هیچ دلیلی نمی بینیم که فقط به این نکته توجه کنیم؛ همان دلیلی که سبب شده ما راجع به عراق با امریکا صحبت کنیم. مسائل دیگری نیز وجود دارد که برای ما، منطقه و دنیای اسلام بسیار مهم است که از این استدلال در اینجا نیز می توان بهره برد.
این روش با عزت و بدون عجله در مذاکره با امریکا باید گسترش یابد و این درحالی است که اگر امریکایی ها در مذاکره جدی باشند و قدم های معقولی در جهت رفع مسائل بردارند هیچ بعید نیست که ما در مسیر سایر مسائل نیز بتوانیم قدم هایی برداریم.
با این تفاصیل مذاکرات عراق تست بسیار مهمی برای امریکا است که باید تلاش کند در آن جدی باشد و مذاکرات را با توفیق مواجه کند.
البته هر مذاکره یی باید فلش آن به سمت منافع ملی ما باشد، اما در مورد عراق که محور مذاکره است منافع ملی ما دراین است که حکومت عراق که یک حکومت دموکراتیک است مستقر و امنیت در عراق ایجاد شود.
این گفت وگوها باید بتواند در این زمینه توفیقاتی داشته باشد و این از طرف امریکا باید بعد از مذاکره، با قدم های ملموسی همراه باشد و گرنه فقط به مذاکره برای مذاکره تبدیل می شود که آینده خوبی ندارد. این مساله در کشور ما مورد بررسی قرار گرفته و با یک آرامش خاصی تصمیم سازی شده و این بسیار خوب است. اینکه سطح مذاکرات در چه سطحی باشد، سفیر فعلی بسیار توانمند است و سطح مذاکرات الان مشکلی ندارد، اما اگر لازم باشد، مذاکرات در دوره های آینده در سطوح بالاتری می تواند پیگیری شود. البته ما با امریکا در سطوح مختلفی اختلاف نظر، تقابل و دشمنی داریم و این پرسش مطرح است که این مذاکرات تا چه حد می تواند منافع ملی کشورمان را تامین کند؟
پاسخ روشن است به رغم تمام مسائل فی مابین، به نفع هر دو کشور است که این تخاصمات را مدیریت کنند و نگذارند تنش بالاتر رود بلکه باید پایین تر بیاید و در آینده کاهش جدی پیدا کند چرا که وضعیت امریکا در عراق، امروز بدتر از وضعیت شوروی سابق در افغانستان است و دلیل این امر این است امریکایی ها احساس می کنند که هر چه را می خواهند می توانند به دست بیاورند و این شکست ها درس بسیار بزرگی برای امریکا است. امریکایی ها وقتی وارد منطقه شدند، از خاورمیانه بزرگ سخن گفتند و تغییر حکومت کشور های منطقه را مطرح کردند و دلیل آن این بود که شرایط را به این شکل نمی دیدند، اما امروز که با واقعیت روبه رو می شوند طبیعی است که قدم های معقولی بردارند.
در داخل امریکا هم مباحثه و مناقشه بالا گرفته است. دموکرات ها و بخش خوبی از جمهوریخواهان می خواهند از این مخمصه خارج شوند که خارج شدن از آن مقدماتی می خواهد و این مقدمات بسیار دقیق و پیچیده است و اگر در این مذاکرات سطح تنش را پایین بیاوریم برای منافع ملی خودمان، منافع مردم عراق و منطقه دستاورد خوبی است. هر چند این مشکلات باعث شده که امریکایی ها مساله یی مجازی به نام خطر شیعی را مطرح کنند تا از این طریق جلوی آن پدیده را بگیرند و بگویند که قضیه بسیار حساس است. در مساله خطر شیعی برخی عناصر امریکایی ها نیز نقش دارند و یک جبهه ضد شیعه را تقویت می کنند.
به دلیل وجود این وضعیت، امریکا و صهیونیست ها قصد دارند لوله تفنگ القاعده را به سمت کسانی که دوست ندارند، هدایت کنند. یعنی این کشورها سعی دارند جهت ضدیت با شیعه را تقویت کنند و امروز لحن آنها کم سابقه است. حتی اگر امریکایی ها از القاعده ضرر ببینند، ولی این خط را نیز دارند که اگر لوله تفنگ القاعده ۱۰ تا به سمت آنها شلیک می کند، ۵ تا هم به سمت ایران بزند؛ اما این دیدگاه پیروز نمی شود، چون ضدیت با ایران مساله منطقه نیست و مساله منطقه استقرار حکومت مردمی در عراق است.
این یک توطئه از پیش هدایت شده یی است که اغراض برخی کشورهای غربی، صهیونیست ها و عربی پشت آن است. پس مذاکرات ایران و امریکا از این جهت نیز مهم است. باید یکی از فواید این مذاکرات این باشد که کاملاً برای امریکا روشن کند که نقش ما در عراق نقشی نیست که بخواهیم به زور ایجاد کنیم و نقش ما استفاده از نفوذ طبیعی مان برای استقرار و امنیت در منطقه است و امریکایی ها نباید گولی که در افغانستان در مورد ایجاد طالبان خوردند باز در عراق تکرار کنند، چرا که این مساله گریبان آنها را می گیرد و خطراتش از القاعده فعلی بیشتر است.

متن ویرایش شده مصاحبه با ایسنا

منبع : روزنامه اعتماد