یاداشتی بر چیزی در همین حدود اثر به روژ ئاکره ای

داستان "دریچه" اولین داستان مجموعه است اولین در میان پنج داستان دیگر. "دریچه" یکی از ظریف و دقیقترین برش ها را از زندگی یک مهاجر لای درمانده به تصویر می کشد. مرد برای دیدن دختر کوچک و همسرش به خانه رفته است ولی به دلیل عدم حضور زن و عدم توانایی دخترش در گشودن در پشت در می ماند و بخش اعظم ی از داستان صرف همین پشت در ماندگی و شاید بیش از آن درماندگی مرد می شود . همانجا که برای دخترش شروع به گفتن داستان میکند. یک داستان نمادین مثل " زار و زار گریه می کردن پریا" و نکته جالب این نقالی عدم قانع کننده گی آن است پدر نمی تواند برای دختر کوچکش که از آنسوی دریچه از او می پرسد که چرا " پریا " گریه می کردند توضیح قانع کننده ای بیابد و از جواب گفتن طفره می رود.
ارتباط میان پدر و دختر به دلیل تفاوت های زبانی زیستی ، ارتباطی به اندازه همان دریچه باز شده تنگ و ابهام آمیز است. و از جهتی می توان دریچه را برشی ستایش آمیز از ارتباط ناقص و محدود ِتفاوت های دو نسل و یا از آن عمیق تر دو فرهنگ به شمار آورد نویسنده با دادن میزانسن های معنا داری سعی در نمایش دادن تمام عیار وضعیت درونی مرد دارد و به این دلیل که یک زاویه سوم شخص را برای روایت خود بر گزیده است اغلب این نمایش رنگ و بویی سینمایی/ توصیفی به خود می گیرد . بعد از آمدن همسر مرد و تقریبان در پایان قصه از روایت گره گشایی می شود و می فهیم که زن و مرد در حال متارکه اند و قصه با خروج مرد از خانه به سمت یک جمله کوتاه دور برداشته و آخرین تیر خلاص را به وضعیت نا معلوم و ابهام آمیز مرد شلیک می کند.« مرد پشت به در ایستاده بود . با چشم دنبال گربه گشت . نبود . جعبه خالی را دید . خم شد و آن را برداشت . به راه پله که رسید ، گربه را دید که کنار در خروجی است . از پله ها پایین رفت . گربه خودش را کنار کشید و از پله ها بالا رفت . مرد در را باز کرد . بیرون مه بود ... ۲۳ص»
داستان "آینه شکسته" به شدت خواننده را به یاد " آینه های دردار " هوشنگ گلشیری می اندازد داستانی که با این جمله آغاز شده « دوباره پیدایش شده.نپرسیدم کجا بوده،‌او هم نمی گوید ۵۷ص» و به شرح ارتباط مرد نویسنده ای با یک زن جوان می پردازد که گاهی به تناوب در زندگیش پیدا و پنهان می شود چیزی از جنس همان تلفن های شبانه و ارتباط دلبخواهی و یک طرفه در "آینه های دردار" شاید با همان گلایه های زن، که از نویسنده می پرسید چرا او را همانطور که خود خواسته نوشته است و نه همانطور که هست. « خاکستر سیگارم را در زیر سیگاری می تکانم و به طرف قفسه کتاب ها می روم . حتماً دوباره زنگ خواهد زد . هر وقت نقطه آخر را من می گذارم ، دوباره زنگ می زند . و هر وقت او نقطه را بگذارد ، وسوسه زنگ زدن می گیردم و نمی توانم .۶۴ص».
بازی سوژه نوشتن با نویسنده جدال کهنه نقش و نقلش در این داستان نیز همواره عنصر مطلوب را زن قرار داده است که به شکل الهام گونه ای او را جذب و دفع می کند . چیزی که در این داستان و داستان های دیگر مجموعه از اهمیت زیادی بر خوردار است بیشتر از آنکه به جنس ارتباط ها بستگی داشته باشد به میزان توصیفات نویسنده از دو طرف وابسته است . گویا نویسنده و اثر همواره ارتباط را به سمت یک مانع ، میانجی ویا بند ناف(یک گوشی تلفن – یک دریچه تنگ و .. به سمت منبعی از آرامش و لذت محدود می کنند . نکته ای که در کل داستان ها به عنوان یک مسئله مطرح است شاید به این موضوع باز گردد که داستان ها و فضای آنها از یک دستی خاصی در همه جوانب استفاده می کنند و شاید این کار برای کسانی که عادت دارند زیر سطرهای خاصی را خط بکشند به یک مسئله بدل شود . چیزی که در داستان های باکره یی کاملان هدفمند و خود آگاه به نفع فضای کلی کار کنار گذاشته شده بر جستگی های روایی و دادن شوک به داستان است . اوج و فرود در داستان های مجموعه به اندازه زیادی تخت و یک سان شده اند و از این رو نیز شباهت زیادی میان زیست ساکنان قصه با واقعیت به وجود آمده است .شباهتی غمگین و مبهم ،مثل عبور از مه ...

فرهاد اکبرزاده