خطر انحراف مدعیان انتظار

اصل ظهور منجی عالم مخصوص شیعه نیست و همه ادیان به آن اعتقاد دارند و هر یک از ادیان این مطلب را به نحوی مطرح کرده اند.
در واقع تفاوت شیعه با دیگر ادیان و مذاهب در این است که مشخصات و نسب حضرت ولیعصر را به عنوان منجی عالم بشریت مشخص کرده است: شیعه مختصات منجی را مشخص کرده و طبق این اعتقاد، از سال ۲۵۵ هجری تا ۷۰ سال غیبت صغری بوده و پس از آن غیبت کبری شروع شده است.
نوع ارتباط جامعه با امام عصر در دوران غیبت کبری بسیار متفاوت از دوران غیبت صغری است در عصر غیبت صغری، گروهی از متفکران معتقد و مسلمان بودند که شخصیت نایب امام عصر را می شناختند; اما به محض شروع دوران غیبت کبری، حضرت فرمودند که از اینجا به بعد غیبت کبری آغاز شده و هر کس ادعای ارتباط با ما را داشت و مدعی شد که ما را می بیند وی را تکذیب کنید.
طبق روایاتی که به دست ما رسیده، در دوران پیش از ظهور، دجال به معنی انسان های بسیار دروغگو ظهور می کنند، آنها ادعا می کنند باب امام زمان هستند، که باید نسبت به آنها بسیار هوشیار بود.
بدون شک و بر اساس نشانه و علائمی که از دوران ظهور در روایات مطرح شده، عصری که ما در آن زندگی می کنیم، عصر ظهور امام زمان است ولی هیچ کس نمی تواند وقت و زمان دقیق آن را مشخص کند و بر اساس گفته های معصومین علیهما السلام «و قانون» کذاب هستند.
اصل ظهور یک اصل کاملا مشخص است و کسانی که مدعی ارتباط با امام زمان هستند، دروغگویند و باید تکذیب شوند. البته باید توجه داشت که در همه سال های غیبت کبری، بوده اند بزرگوارانی که با امام عصر در ارتباط بودند ولی هرگز در بازار مکاره به طرح این مسایل نمی پرداختند چرا که بدون شک هر که را اسرار حق آموختند، مهر کردند و لبانش دوختند.
به اعتقاد من اینکه اصل مهدویت و اصل انتظار را دستاویز مسایل سیاسی قرار دهیم و این گونه طرح کنیم که امام زمان با ماست، نه تنها به نفع نظام جمهوری اسلامی نیست بلکه کوچکترین همخوانی با منطق شیعی و اسلامی ما ندارد.
امام زمان قرآن ناطق هستند و اگر کسی می خواهد ایشان را بشناسد باید قرآن را بشناسد. حضرت حجت به محض ظهور، قرآن را در جامعه پیاده خواهند کرد.
در دوران پیش از ظهور برخی، آیات قرآن را در حد فهم و هوای نفس خود پایین می آورند که امام زمان به محض ظهور این عقاید باطل را رد می کنند و حقیقت قرآن را به بشریت ارائه می دهند.
در روایات هست که با ظهور امام عصر و به دلیل آنکه ایشان علاوه بر کمک گرفتن از کرامات، بر اساس منطق با بشر سخن می گویند، بشریت به ایشان ایمان می آورند که این نشان دهنده اهمیت برخورد عقلانی و منطقی با موضوع مهدویت است.
خداوند در قرآن به پیامبر اکرم امر کرده که بگو به بشریت که این راه من است و من به سوی خدا دعوت می کنم بر مبنای بصیرت و آگاهی و فهم و شناخت و هر کس که تابع من است همین گونه است. بر همین اساس، حضرت مهدی(عج) که تابع رسول الله هستند بر مبنای بصیرت و آگاهی بشریت را به سوی حقیقت دین و قرآن رهنمون می شوند.
اینها به این معناست که امام زمان مختص فرقه یا گروه خاصی نیست، امام زمان برای کل بشریت است و زمانی که ظهور می کند حضرت عیسی بن مریم از آسمان در بیت المقدس فرود می آید و میان آن دو بزرگوار تعارفی برای اقامه نماز جماعت صورت می گیرد که عیسی بن مریم (ع) به امام زمان اقتدا می کنند و به این ترتیب بخش عمده ای از یهود و نصاری که نیات سالمی دارند به حضرت ولیعصر ایمان می آورند.
انحرافاتی که امم گذشته در شناخت فرستادگان الهی داشتند هشداردهنده است و باید مراقب باشیم نکند ما که مدعیان در اصل انتظار هستیم، درست مانند امم گذشته منحرف شویم.
یهودیان در کتاب خود علائم پیامبر آخرالزمان را داشتند و به همین خاطر از فلسطین و بیت المقدس کوچ کردند و به سمت مکه و مدینه آمدند تا منتظر ظهور پیامبر خاتم باشند اما به دلیل آنکه پس از بعثت پیامبر اکرم، جمعی از کسانی که اهل کتاب نبودند به پیامبر ایمان آوردند، یهود با پیامبر اسلام دشمن شد و جنگ هایی که در تاریخ به ثبت رسیده است میان آنان و پیامبر اسلام رخ داد; حال آنکه تا پیش از آن، بیش تر از همه یهودی ها درباره ظهور پیامبر اکرم سخن می گفتند نکند درست مثل یهودیان زمان پیامبر، با اینکه این همه دم از امام زمان می زنیم در زمان ظهور در صف دشمنان ایشان باشیم.
براساس ویژگی های مطرح شده در قرآن، پیروان حضرت صفات و ویژگی هایی دارند. پیروان امام عصر مردانه جان و مال خود را در راه خدا نثار می کنند و آخرت را بر دنیا ترجیح می دهند نه اینکه ریاست طلب بوده و عقلانی ترین اصل دین را برای ریاست خود و تداوم آن مورد سو»استفاده قرار دهند.

منبع: آفتاب
نویسنده : آیت الله ابوالحسن الله بداشتی

منبع : روزنامه مردم سالاری