بیم‌ها و امیدهای ما

سخنان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلا‌می در كنار اظهارات مشاور مطبوعاتی رئیس‌جمهور و دیگر نزدیكان دولت موجب بیم و امید است. بیم از آن جهت كه مطبوعات مستقل ایران اگر به هر صفتی متصف باشند، دشمن، كودتاچی، ستون پنجم استكبار و... نیستند.
مطبوعات اصلا‌ح‌طلب و منتقد دولت تنها منتقد هستند. این سخنان تهدیدآمیز چنین رسانه‌های نحیف و لا‌غری را می‌ترساند. هیچ پرهیزی از به كارگیری واژه ترس نداریم؛ كه مدعی انقلا‌بی‌گری، تخت‌گاز رفتن و ایذا و تهاجم نیستیم. مطبوعات اصلا‌ح‌طلب، دولت‌های مستعجل و شمع‌های در برابر باد هستند. اگر توان تحمل نسیم را داشته باشند عنقریب به طرفه‌العینی در برابر بادهای ناهمسو خاموش خواهند شد. آقای وزیر فرهنگ؛ ما دچار بیم شده‌ایم زیرا به قلم، رسانه و روزنامه خائفیم، كارمان را دوست داریم و سرزمینمان را بیشتر. تاریخ گواهی خواهد داد كه سهم بسیاری از ما منتقدان برای حفظ انقلا‌ب اسلا‌می از بسیاری مدعیان امروزی بیشتر و بالا‌تر است. به انقلا‌ب اسلا‌می وفاداریم و به خط و راه امام خمینی(ره) پایبندیم. تحكیم و اقتدار مواضع نظام اسلا‌می و مقام معظم رهبری از اصول و مبانی قطعی‌مان است.
ما ضمن اعتقاد به استحكام نظام به دولت انتقاد داریم؛ به روش‌ها، برنامه‌ها، سازوكارها و نتیجه اقداماتش در چارچوب قوانین و فضای تعریف شده اعتراض قانونمند و مبتنی بر ادب و انصاف داریم.
حال اگر فضای باز و خطوط قرمز تغییر فضا و جهت یافته‌اند، انصاف حكم می‌كند ما را نیز مطلع كنید. حداقل چراغ راهنمایی بزنید و در مسیر علا‌ئم هشداردهنده بگذارید. بگویید در چه جاده و به چه مقصدی فرمان برانیم. منتقد خواهیم بود اما در چارچوب خواهیم راند. ضمن آنكه باورمان است كه در خصوص توان اثرگذاری، تیراژ و فراگیریمان اغراق شده است.در حدود ۹۸ درصد رسانه‌ها در اختیار جریان حاكم است. صداوسیما این جعبه جادویی قدرت فراگیری مطلقی دارد. عمده تیراژ روزنامه‌های مكتوب یا در اختیار دولت است و یا به اصولگرایان تعلق دارد. كنترل بودجه، دولت و همه اركان در اختیار دولت نهم و همفكرانشان است. به راستی دو، سه روزنامه منتقد از چه میزان تیراژ و فراگیری‌ای بهره‌مندند كه به چنین عتابی نیازمند باشند؟ دوستان همراه دولت؛ آستانه تحمل خود را بالا‌ ببرید و در حق منتقدان منصفانه قضاوت كنید. با چنین رویكردی شاید خلا‌یق تصور كنند، پس از دو سال اداره دولت در انجام و تحقق اولیه‌ترین شعارهای خود فرو مانده‌‌اید و در راه فرافكنی قدم نهاده‌اید.
اگر شما به درستی عمل كنید چه باكی از منتقدان خواهد بود و اساسا با آن عملكرد مطلوب آیا جایی برای انتقاد باقی خواهد ماند؟ جز آنكه به جای انجام درست وظایف خود، تصمیم به پاك كردن صورت مساله بگیرید اما امیدوار نیز هستیم؛ به قدرت فاهمه و ادراك ذاتی نظام و تدبیركنندگان آن، به انصاف و معدلت‌خواهی ارباب امور و به نیت پاك، سلا‌مت، صداقت و تعهد حرفه‌ای خود. امیدواریم كه امیدهایمان بر بیم‌هایمان غلبه كند.

منبع : روزنامه اعتماد ملی