چگونه مجلسی می خواهیم

۱) با پایان ثبت نام از کاندیداهای شرکت در هشتمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی مشخص شد چه افرادی آمادگی حضور در انتخابات را داشته و از این اعتماد به نفس برخوردار بوده اند که خود را در برابر رای مردم قرار دهند. اساساً کاندیدا شدن یعنی خود را در معرض رای مردم گذاشتن و سنجیده شدن در برابر قضاوت مردم. به همین خاطر آنها که احساس می کنند می توانند موثر باشند خود را در معرض رای مردم گذاشته و در نهایت انتظار می کشند تا ببینند آیا با رای موافق مردم روبه رو می شوند یا نه. در همین راستا جمعی از چهره های اصولگرا که در میانه راه مجلس اقدام به تشکیل فراکسیون اصولگرایان مستقل کردند هم این آمادگی را دارند تا در انتخابات خود را در برابر رای مردم قرار دهند. در واقع ما معتقدیم تشکیل فراکسیون اصولگرایان مستقل در مجلس هفتم یک آغاز بود و به همین خاطر فکر می کنیم اگر چهره های شاخص این جریان بتوانند به مجلس هشتم راه یابند در زمینه های مختلف می توانند منشاء اثر باشند.
۲) تردیدی نیست که ما در کشور مشکل فرهنگ داریم و نگاه دولتمردان ما در مجلس و دولت اغلب سیاسی بوده و فرهنگ همیشه ذیل سیاست دیده شده و در واقع به عنوان ابزار سیاست به کار گرفته شده است.
مساله اصلی این است که فرهنگ هیچ گاه خودش موضوع اصلی نبوده است. با این وجود شاهد آن هستیم که دولتمردان به کرات شعار عدالت سر می دهند و از عدالت گستری صحبت می کنند. این در حالی است که ما اگر نتوانیم فرهنگ اصیل انقلابی، دینی، ارزشی و هنجاری خودمان را در کشور پایدار کنیم شعار عدالت دادن واهی است چرا که در جامعه یی که فرهنگ نباشد عدالت به دست نمی آید. از سوی دیگر آزادی گفتار، آزادی رسانه ها و آزادی بیان از مولفه هایی است که اگر نباشد عدالت ایجاد نمی شود. در واقع ما برای ایجاد عدالت نیازمند توسعه فرهنگی هستیم که آزادی گفتار پیش زمینه آن است. در همین حال فراکسیون اصولگرایان مستقل که با محوریت افرادی چون عماد افروغ و محمدی و ربانی تشکیل شد درصدد است در این زمینه گام برداشته و مسیر رسیدن به عدالت را فراهم کند.
۳) ما معتقدیم با ایجاد گفتمان فرهنگی در کشور، دیگر تقسیم بندی های چپ و راست در کشور مفهوم پیدا نمی کند، چرا که به جای تقسیم بندی سیاسی به اصلاح طلب و اصولگرا می توان افراد را به شخصیت های فرهنگی، اخلاقی و غیراخلاقی تقسیم کرد که این ورای تقسیم بندی چپ و راست است.
۴) اینکه رهبر معظم انقلاب می گویند مجلس تجلی حکومت مردمی است، در واقع به این معنی است که مجلس صیانت از حوزه نیروهای اجتماعی و تحدید قدرت دولتی را برعهده داشته و وظیفه دارد ضمن جلوگیری از فعالیت کانون های قدرت و ثروت، توده مردم را هم نمایندگی کند. در واقع هر نماینده مستقلاً نمایندگی همه مردم را بر عهده دارد و کار مجلس تحدید و هدایت قوای دیگر است اما متاسفانه یک جریان خاص با تضعیف بعد نظارتی مجلس مانع از این شد که مجلس هفتم به وظیفه اش عمل کند. از سویی بعضی از نماینده ها وکیل الدوله شدند و نمایندگی بخشی از دولت را بر عهده گرفته و به دفاع از یک بخش خاص از دولت مشغول شدند. این در حالی است که پارلمان باید رشید و قدرتمند بوده و از نفوذ قدرتی که قانون اساسی به آن داده در جهت احقاق حق مردم استفاده کند.
۵) نکته مهمی که نباید در بررسی عملکرد مجلس هفتم فراموش کرد این است که ما در مجلس هفتم چهره های مستقل زیاد داشتیم اما اکثریت اصولگرای این مجلس به گروگان جریانی تبدیل شدند که ابزارهای زیادی در دست داشته و بسیار هم تاثیرگذار بودند. به همین خاطر بود که گاهی اوقات از اصولگرایان مجلس عملکرد مطلوبی نمی دیدیم. متاسفانه این جریان قدرتمند گروگانگیر به گونه یی وارد عمل شد که مجلس هفتم را از کار انداخت. در واقع ما مصوبات زیادی را در مجلس می بینیم که از زیر یک نگاه کارشناسی خارج نشده و تحت تاثیر یک جریان سیاسی به تصویب رسیده است. با این حال امیدوارم مجلس هشتم ضمن شجاعت و حمایت از حقوق مردم در برابر مداخلات دولتی، از یک نگاه کارشناسی برخوردار بوده و در مجموع تحول زیادی در کشور ایجاد کند.

سعید ابوطالب
عضو فراکسیون اصولگرایان مستقل

منبع : روزنامه اعتماد