یک جنگ وسیع در خاورمیانه

تحویل حجم عظیمی از سلاح های آمریکایی به اسرائیل – که شامل سه هزار تن مهمات می باشد – طبق برنامه زمانبندی شده قرار است از طریق کشتی صورت گیرد. حجم و ماهیت این محموله، «غیر عادی» توصیف شده است. یک دلال که خواست نامش فاش نشود در این رابطه گفت: «حمل مقدار سه هزار تن مهمات با کشتی در یک مرحله بسیار غیرعادی است.» وی افزود: «این نوع تقاضا بسیار نادر بوده و طی چند سال اخیر ما هرگز چنین چیزی ندیده ایم.» واسطه ها و دلالان حمل با کشتی که متخصص در امور حمل تسلیحات مورد نیاز ارتش انگلیس و ایالات متحده در گذشته بوده اند، می گویند: «اعزام چنین کشتی دربستی برای اسرائیل نادر و بی سابقه است.»
پنتاگون ارسال این تسلیحات به اسرائیل را به یک شرکت کشتی رانی بازرگانی یونانی واگذار کرده است: اسناد مناقصه که توسط رویترز رویت شده بیان می دارند که: «ایالات متحده به دنبال کرایه کردن یک کشتی بازرگانی برای ارسال صدها تن تسلیحات به اسرائیل از یونان در اواخر ماه جاری است.»
فرمانده نیروی دریایی آمریکا گفت که این کشتی قرار بود ۳۲۵ کانتینر ۲۰ فوتی حاوی آنچه که تحت عنوان «مهمات» نامیده می شود را طی دو سفر جداگانه از بندر آستاکوس یونان به بندر اشدود اسرائیل از اواسط تا اواخر ماه جاری منتقل کند. نام «مواد خطرناک» روی بارنامه مواد انفجاری و چاشنی ذکر شده است اما جزئیات بیشتری در این خصوص ارائه نگردید.
ذکر این نکته ضروری است که مشابه همین حجم از محوله غیرعادی آمریکا به اسرائیل در اوایل دسامبر گذشته نیز گزارش شده بود: اسناد مناقصه خاطر نشان می سازند که کشتی آلمانی اجاره شده توسط آمریکا در اوایل دسامبر، حامل محموله عظیمی از تسلیحات که وزن آن چیزی بالغ بر ۶/۲ میلیون کیلوگرم (۲۶۰۰ تن) بود و در ۹۹ کانتینر ۲۰ فوتی گنجانده شده بودند، است و از کارولینای شمالی به بندر اشدود ارسال شد.
● آیا این حجم عظیم از سفارش ها با حمله به غزه در ارتباط بوده است؟
طبق گزارش رویترز، تقاضای پنتاگون برای انتقال این سفارش ها از طریق یک کشتی تجاری در ۳۱ دسامبر، درست چهار روز بعد از آغاز بمباران غزه توسط جت جنگنده های اف – ۱۶، صورت گرفت. تحلیل گران، بدون هیچ دلیلی، به سرعت نتیجه گیری کرده اند که هدف از ارسال این دو محموله از مهمات تأمین و پشتیبانی نیروهای مسلح اسرائیل در تهاجم نظامی آن به غزه بوده است. یک تحلیل گر ارشد نظامی در لندن که خواست نامش فاش نشود گفت که به دلیل موقعیت زمانی، این محموله ها می تواند غیر عادی و با تهاجم به غزه مرتبط باشند.
این گزارش ها اشتباه کرده اند. ارسال این سفارش ها معمولاً پیش از عملیات نظامی صورت می گیرند. این عملیات که تحت عنوان «سرب داغ» مطرح شد در ژوئن ۲۰۰۸ تصویب شده بود. علاوه بر تقاضای تل آویو، زیر عنوان کمک های نظامی آمریکا به اسرائیل، کنگره آمریکا در سپتامبر ۲۰۰۸، انتقال ۱۰۰۰ بمب ضد پناهگاه های زیرزمینی با دقت بالا و هدایت شونده از طریق جی.پی.اس قُطر کوچک و بمب هدایت شونده واحد - ۳۹ را تصویب کرد. بمب های هوشمند و بمب هدایت شونده واحد - ۳۹، توسط شرکت بوئینگ تولید و در نوامبر به اسرائیل ارسال شده بود. آنها در نخستین حمله به غزه مورد استفاده قرار گرفتند. در تهاجم اخیر به غزه نیروی هوایی اسرائیل از بمب های قُطر کوچک و بمب هدایت شونده واحد - ۳۹ که از آمریکا گرفته بود استفاده کرد. روزنامه جروزالم پست به سلاح های جدیدی که اسرائیل در سپتامبر گذشته سفارش داده و اواخر ماه می گذشته (نوامبر) دریافت کرد و عمدتاً از سوی جنگنده های نیروی هوایی اسرائیل مورد استفاده قرار گرفتند، اشاره نمود. از زمانی که روشن شد بمب های قُطر کوچک تنها برای این نوع هواپیما قابل استفاده است، این تسلیحات در بوئینگ یا هواپیماهای اف - ۱۵ نیروی هوایی اسرائیل به کار گرفته شدند.
بسیار بعید است که این مقدار زیاد از تسلیحات که شامل این دو محموله عظیم می شود و قرار بود اواخر ژانویه به اسرائیل ارسال شوند، در عملیات نظامی اسرائیل در غزه مورد استفاده قرار گرفته باشند. بمب های هدایت شونده واحد- ۳۹ سبک هستند (حدود ۱۳۰ کیلوگرم) و مجموع بمب های هدایت شونده (۱۰۰۰ واحد) ۱۳۰ تن می شوند. به عبارت دیگر، این مشخصات بمب های هدایت شونده واحد – ۳۹ با توصیف «مقدار غیر عادی» و محموله سفارشات «سنگین» همخوانی ندارند.
● «سناریوی تشدید»
محموله ای که در ۳۱ دسامبر سفارش داده شد یک حواله سه هزار تنی است. این محموله یک بار سنگین و عظیم و غیر عادی از «مهمات» می باشد که به انتقال تسلیحات سنگین به اسرائیل اشاره دارد. طبق بیانیه ارتش آمریکا، این سفارش برای ذخیره سازی می باشد و در «یک فرصت کوتاه» در نبرد استفاده خواهد شد: «برنامه زمانبندی ارسال این محموله روتین بوده و برای حمایت از شرایط کنونی غزه نیست. ارتش آمریکا، انبارها و ذخایری را در برخی کشورها به منظور استفاده از آنها در فرصت کوتاه، در اختیار دارد.»
ماهیت این محموله عظیم تسلیحاتی هر چه که باشد قرار است در عملیات نظامی آینده در خاورمیانه مورد استفاده قرار گیرد. از آغاز عملیات موسوم به «تیرانت» در می ۲۰۰۳، یک سناریوی تشدید شامل اقدام نظامی منسجم علیه ایران و سوریه قابل پیش بینی بود. عملیات «تیرانت»، به وسیله مجموعه ای از طرح های نظامی بعدی مربوط به ایران پیگری شد. شماری از اظهارات رسمی و اسناد نظامی آمریکا به یک جنگ گسترده در خاورمیانه اشاره کرده اند. آنچه که این محموله پیشنهاد می کند این است که «سناریوی تشدید» نه تنها پیروز شده بلکه به مرحله بسیار فعالی در روند طراحی و برنامه ریزی آمریکا – اسرائیل رسیده است.
این که آیا این تسلیحات مورد استفاده واقع شوند یا خیر معلوم نیست. پرسش اصلی در این راستا این است که آیا حمله به غزه بخشی از یک ماجرای نظامی وسیع است که علیه سوریه، لبنان و ایران جهت گیری کرده که از سنگین ترین تسلیحات از جمله بمب های ضد پناهگاه های زیرزمینی ساخت آمریکا استفاده شود یا خیر؟
● سابقه ارسال سلاح های آمریکایی به اسرائیل
روند ذخیره سازی بمب های ضد پناهگاه های زیرزمینی ساخت آمریکا توسط اسرائیل از ۲۰۰۵ در جریان بوده است. «ایالات متحده نزدیک به پنج هزار بمب هوشمند را در یکی از بزرگ ترین معاملات تسلیحاتی با اسرائیل طی چند سال خواهد فروخت.» در میان بمب هایی که نیروی هوایی اسرائیل دریافت خواهد کرد، ۵۰۰ بمب یک تنی تخریب کننده پناهگاه های زیرزمینی وجود دارند که می توانند در دیوارهایی با ضخامت دو متر بتون نفوذ کنند. همچنین ۲۵۰۰ بمب یک تنی متعارف، یک هزار بمب نیم تنی و ۵۰۰ بمب ۲۵۰ کیلویی وجود دارند. بمب هایی که اسرائیل سفارش داد شامل بمب های نوع هوابرد، واحدهای هدایت، بمب های آموزشی و چاشنی ها هستند. این بمب ها بوسیله یک ماهواره اسرائیلی که توسط ارتش این رژیم مورد استفاده قرار می گیرد، هدایت می شوند.
فروش این بمب ها، افزون بر بمب های هوشمند موجود اسرائیلی است. پنتاگون به کنگره آمریکا گفت که این بمب ها به منظور حفظ امتیازات کیفی اسرائیل (علیه ایران) و منافع بیشتر تاکتیکی و استراتژیکی آمریکا صورت می گیرد. ارسال واقعی بمب های تخریب کننده پناهگاه های زیرزمینی آمریکا به اسرائیل از سال ۲۰۰۵ آغاز شد. ایالات متحده در آوریل سال ۲۰۰۵ ارسال آنها را تصویب کرد: از میان پنج هزار سلاح هوشمندی که از هوا شلیک می شوند، ۵۰۰ تای آن بمب ضد پناهگاه های زیرزمینی هستند. گفته می شود این مهمات که از اورانیوم پوشیده شده، برای شلیک به رشته ای از هدف های ایران به استثناء تأسیسات پنهان در نطنز که ممکن است به بمب های تخریب کننده پناهگاه های زیرزمینی مدل ۱۱۳ نیاز باشد، کافی است.
در سال ۲۰۰۶، در گرماگرم جنگ لبنان در آگوست سال ۲۰۰۶، یک محموله عظیم از بمب های هدایت شونده واحد - ۲۸ به اسرائیل ارسال شد. این بمب هدایت شونده واحد - ۲۸ توسط شرکت ریثون تولید می شود. این نوع بمب در جنگ سال ۱۹۹۱ خلیج فارس علیه عراق به کار گرفته شد که قابلیت نفوذ در یک دیوار بتونی ۲۰ فوتی را داشت. در مقایسه با بمب های هوشمند واحد - ۳۹ (۱۳۰ کیلویی) که علیه غزه به کار گرفته شد، وزن هر یک از بمب های هدایت شونده – ۲۸، معادل ۲/۲ تن است.
بمب های هدایت شونده واحد- ۲۸ یک نوع سلاح ویژه است که برای نفوذ در مراکز فرماندهی عراق که در عمق زمین قرار داشتند، تولید شد. بمب های هدایت شونده واحد - ۲۸ یک بمب پنج هزار پوندی است که توسط لیزر هدایت می شود و از کلاهک نفوذ کننده ۴۴۰۰ پوندی استفاده می کند. ارسال این محموله غیرعادی از تسلیحات به اسرائیل بخشی از توافق سال ۲۰۰۴ میان واشنگتن و تل آویو بود که تأمین مالی آن به عهده ارتش آمریکا برای کمک به اسرائیل بوده است.
همان گونه که در بالا ذکر شد، سابقه ای از ارسال بمب های ضد پناهگاه های زیرزمینی (از جمله بمب های هدایت شونده واحد-۲۸) وجود داشته است و به سال ۲۰۰۵ برمی گردد. در حالی که ماهیت و ترکیب تسلیحات ارسالی اخیر به اسرائیل ناشناخته است اما یکی از گمان ها این است که این محموله شامل سنگین ترین نوع و مدل بمب های ضد پناهگاه های زیرزمینی از جمله بمب های هدایت شونده واحد – ۲۸ است. در این راستا، ذکر این نکته حائز اهمیت است که در تابستان گذشته، اسرائیل از پنتاگون خواستار ارسال بمب های ضد پناهگاه های زیرزمینی واحد - ۲۸ شده بود. هدف اعلام شده، استفاده از این سلاح ها در عملیات نظامی احتمالی علیه ایران است. طبق گزارش های خبری آمریکا و اسرائیل به نقل از مقامات پنتاگون، در سپتامبر سال ۲۰۰۸، تقاضای تل آویو رد شد. بر طبق این گزارش ها، واشنگتن بی چون و چرا با ارسال محموله بمب های هدایت شونده واحد - ۲۸ و بمب های ضد پناهگاه های زیرزمینی به اسرائیل برای حمله به تأسیسات هسته ای ایران مخالفت کرد. در مقابل، واشنگتن با ارسال بمب های هدایت شونده واحد - ۳۹ سبک وزن برای استفاده در غزه موافقت نمود.
ایالات متحده با تقاضای اسرائیل برای تجهیزات نظامی و حمایتی که توانایی اسرائیل را برای حمله به تأسیسات هسته ای ایران بهبود می بخشد، مخالف کرد. آمریکایی ها تقاضای اسرائیل که در بالاترین سطح رد شده بود را به عنوان نشانه ای دال بر این که اسرائیل در مرحله پیشرفته آمادگی برای حمله به ایران قرار دارد، تلقی کردند. متعاقب این مسئله، آمریکایی ها به اسرائیل در خصوص حمله به ایران هشدار دادند و گفتند چنین حمله ای منافع آمریکا را تحلیل می برد. آنها همچنین از اسرائیل خواستند که اگر تصمیم به حمله به ایران دارد از قبل به آنها خبر دهد. در اوایل سپتامبر، هاآرتص گزارش داد که این تقاضاهای اسرائیل از آمریکا شامل بمب های هدایت شونده واحد - ۲۸ و دیگر بمب های ضد پناهگاه های زیرزمینی بوده است. در اواسط سپتامبر در عوض آمریکا با فروش یکهزار بمب هدایت شوند واحد ۳۹ ضد پناهگاه های زیرزمینی که کارشناسان نظامی اسرائیل گفتند: «می تواند یک سلاح قدرتمند جدید ایجاد کند» موافقت کرد. بنابراین، وقتی اسرائیل سلاح هایی را کسب کرد که آمریکا انتظار داشت برای بمباران ایران مورد استفاده قرار گیرد، ایالات متحده نه نگفت و تلویحاً افزود که نمی خواهد شاهد یک حمله اسرائیلی به ایران باشد و در حقیقت نیز هیچ حمله اسرائیلی به ایران وجود نداشت.
● «اطلاعات نادرست رسانه ها»
اظهارات رسمی و گزارش های رسانه ها جعلی و ساختگی هستند. اسرائیل و آمریکا همواره در یک هماهنگی نزدیک با هم عمل کرده اند. واشنگتن تقاضا نکرده بود که اسرائیل پیش از عملیات نظامی به آنها اطلاع دهد: گزارشی که در هاآرتص منتشر شد بیان می داشت که دولت بوش انعطاف ناپذیر است و حمله اسرائیل به ایران را نمی خواهد. در حقیقت این گزارش بیان می داشت که اگر اسرائیل در تلاش برای حمله به ایران باشد، آمریکا طرح های اسرائیلی را هدف قرار می دهد و جلوی آنها را می گیرد.
در مورد مجوز استفاده از حریم هوایی باید گفت، یک حمله هوایی علیه ایران بی شک نیازمند عبور از حریم هوایی عراق است. برای آن که چنین امری محقق شود یک کریدور هوایی نیاز است که جت های جنگنده اسرائیلی بتوانند بدون این که هدف هواپیماهای آمریکایی یا موشک های ضد هواپیما قرار گیرند، عبور نمایند. آمریکا این طرح را نیز رد کرد و نپذیرفت. بر اساس یک محاسبه برای اجتناب از وقوع چنین مسئله ای آمریکایی ها به اسرائیلی ها گفتند که از نوری المالکی نخست وزیر عراق اجازه این کار را بگیرند. گزارش اسرائیل نیز گمراه کننده بود. اسرائیل متحد آمریکا است. عملیات های نظامی به طور نزدیکی میان آنان هماهنگ شده است. اسرائیل بدون اجازه واشنگتن اقدامی نمی کند و ایالات متحده نیز از طرح های نزدیکترین متحد خود ممانعت به عمل نمی آورد.
● ماهیت و ترکیب سلاح های آمریکایی که اخیراً به اسرائیل ارسال شدند
دستور ارسال این محموله عظیم غیرعادی به طور معمول نیازمند تصویب کنگره است. جهت اطلاع باید گفت که هیچ سابقه عمومی از تصویب محموله های عظیم و غیرعادی ارسال مهمات به اسرائیل وجود نداشته است. ماهیت و ترکیب این محموله ها ناشناخته هستند. آیا تقاضای اسرائیل برای ارسال بمب های هدایت شونده واحد - ۲۸ ۲/۲ تنی که از سوی واشنگتن مورد پذیرش واقع شده، از سوی کنگره رد می شود یا خیر؟ آیا بمب های هدایت شونده واحد - ۲۸ که وزن هر یک ۲/۲ تن است بخشی از محموله سه هزار تنی به اسرائیل است؟ آیا بمب های مینی هسته ای ضد پایگاه های زیرزمینی تاکتیکی شامل زرادخانه های اسرائیل هم می شود؟ این ها پرسش هایی هستند که باید در کنگره مطرح شوند. طبق برنامه ریزی انجام شده قرار بود این دو محموله از مهمات به ترتیب در ۲۵ و ۳۱ ژانویه به اسرائیل برسند.
رابرت گیتس، وزیر دفاع آمریکا که در این سمت ابقاء شده، بر تداوم برنامه نظامی تأکید دارد.
● آمادگی برای مقابله با ایران: اصلاح و بهبود سیستم دفاع موشکی اسرائیل
در اوایل ژانویه، پنتاگون حدود ۱۰۰ پرسنل نظامی را از مرکز فرماندهی آمریکا و اتحادیه اروپا به منظور کمک به اسرائیل جهت ایجاد یک سیستم رادار هشدار سریع پیشرفته جدید رهسپار اسرائیل کرد. این پروژه بخشی از کمک نظامی به اسرائیل است که در سپتامبر سال ۲۰۰۸ از سوی پنتاگون مورد پذیرش قرار گرفت: «دولت اسرائیل این سیستم را به خاطر کمک به دفاع از خود در برابر حمله موشکی بالقوه از سوی ایران تقاضا نمود. رابرت گیتس وزیر دفاع آمریکا با سفارش آماده سازی آنها در اواسط سپتامبر مخالفت کرد.»
طبق اظهارات مقامات آژانس دفاع موشکی، هر زمان که عملیات به طور کامل شروع شود این سیستم قادر به رهگیری و تشخیص اهداف کوچک در فاصله دور و ارتفاع بسیار بالا از جمله فضا است. این سیستم همچنین دفاع موشکی اسرائیل را به شبکه شناسایی موشکی جهانی آمریکا ملحق خواهد کرد.
«جف مورل» سخنگوی پنتاگون در این رابطه گفت: این سیستم، اسرائیلی ها را قادر خواهد ساخت تا موشک های بالستیک کوتاه برد را در هر زمان، بهتر از رادارهای کنونی موجودشان رهگیری کند. بُرد آن دو برابر رادارهای دفاع موشکی اسرائیل است و زمان دسترسی آن را افزایش خواهد داد. او گفت: «این سیستم به نحو چشمگیری توانایی های دفاعی اسرائیل را افزایش خواهد داد.» مورل ادامه داد: «یک تهدید موشکی بالستیک در منطقه بویژه از سوی ایران در حال افزایش است و هیچ کسی در منطقه نباید بیش از اسرائیل درباره آن تهدیدات عصبانی شود. آنها به نحو روشنی این کار را انجام می دهند و آنها از ما کمک خواسته اند.»
سیستم رادار موسوم به "ایکس باند" اجازه شلیک را بلافاصله بعد از رهگیری موشک دشمن می دهد. رادار ایکس باند، سیستم دفاع موشکی اسرائیل را با شبکه شناسایی موشک جهانی آمریکا، شامل ماهواره ها، کشتی های پشتیبانی کننده در مدیترانه، خلیج فارس و دریای سیاه و رادارها و هواپیماهای رهگیری مستقر در خشکی مرتبط می سازد. معنی آن این است که واشنگتن صاحب اختیار است. ایالات متحده به جای اسرائیل، سیستم دفاع هوایی را کنترل خواهد کرد. «جف مورل» سخنگوی پنتاگون گفت: این سیستم رادار متعلق به آمریکا است و باقی خواهد ماند.
بنابراین، این سیستم آن چیزی نیست که ما به اسرائیل واگذار کنیم یا به آن بفروشیم بلکه این سیستمی است که مورد نیاز و تقاضای نیروهای نظامی آمریکا برای عملیات در محل حادثه است. به عبارت دیگر، ارتش آمریکا سیستم دفاع هوایی اسرائیل که به سیستم دفاع موشکی جهانی آمریکا متصل شده را کنترل خواهد کرد. تحت این شرایط، اسرائیل نمی تواند بدون رضایت و توافق فرماندهی ارشد آمریکا به جنگ علیه ایران مبادرت کند. محموله عظیم آمریکایی، طبق برنامه زمانبندی شده قرار بود بعد از آغاز به کار دولت جدید در آمریکا، به اسرائیل تحویل شود. تقویت و تحکیم دفاع موشکی اسرائیل که با محموله عظیم سلاح های آمریکایی ترکیب شده، بخشی از سناریوی تشدید هستند که می توانند دنیا را به سمت یک جنگ خاورمیانه ای گسترده در زمان دولت اوباما هدایت کنند.
● جنگ سرد جدید؟
طرح ریزی نظامی در هر دو طرف وجود داشته است. ایران با حمایت روسیه و از طریق اصلاح و تقویت سیستم دفاع موشکی خود به ابتکار عمل آمریکا – اسرائیل پاسخ داده است. بر طبق گزارش ها، مسکو و تهران مذاکراتی را در خصوص تأمین سیستم دفاع هوایی بُرد متوسط بویژه سیستم موشکی زمین به هوای اس - ۳۰۰ داشته اند.

نویسنده: مایکل - چاسودفسکی
مترجم: کیانوش - کیاکجوری
منبع: سایت - باشگاه اندیشه - به نقل از گلوبال ریسرچ، ژانویه ۲۰۰۹

منبع : باشگاه اندیشه