روستر کاگبرن - Rooster Cogburn

سال تولید : ۱۹۷۵
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : یونیورسال
کارگردان : استوارت میلار
فیلمنامه‌نویس : مارتین جولین، برمبنای شخصیت &#۱۷۱;روستر کاگبرن&#۱۸۷; از رمان شهامت نوشته چارلز پورتیس.
فیلمبردار : هاری استرادلینگ جونیر.
آهنگساز(موسیقی متن) : لارنس رُزنتال.
هنرپیشگان : جان وین، کاترین هپبرن، آنتونی زرب، ریچارد جوردان، جان مک‌اینتایر، استرادر مارتین، پل کاسلو، ریچارد رومانسیتو و لین اسمیت.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۸ دقیقه.


به معاون مارشال، «روستر کاگبرن» (وین) که به‌خاطر بی‌رحمانه کشتن سه یاغی، نشانش را از دست داده است، پیشنهاد می‌شود اگر بتواند گروهی از یاغی‌ها به سرکردگی «هاوک» (جوردان) را که قطاری پُراز نیتروگلیسیرین و اسلحه دزدیده، بازداشت کند، جایزه می‌گیرد و می‌تواند کارش را از سر بگیرد. در بدو ورود به قرارگاه روبی، «روستر» کشف می‌کند که دارودسته پیش از او از آنجا رفته‌اند، گروهی از سرخ‌پوستان صلح‌طلب و کشیش محلی را کشته‌اند و تنها، پیردخترِ مصمم کشیش به نام «یولا گودنایت» (هپبرن) و پسرکی سرخ‌پوست، «وولف» (رومانسیتو) را زنده گذاشته‌اند. سپس هر سه با هم همراه می‌شوند و در درگیری با دارودسته از خود دفاع می‌کنند (به لطف تیراندازی و هدف‌گیری بی‌نقص «یولا»)، اسلحه‌ها و نیتروگلیسیرین‌ها را پس می‌گیرند و با یک کلک چوبی که به زور تصاحب کرده‌اند، رودخانه را طی می‌کنند. پس از مواجهه با آب‌های خطرناک، آنان مورد حمله باقی اعضای دارودسته قرار می‌گیرند اما «روستر» با انداختن بسته‌های نیتروگلیسیرین در رودخانه و منفجر کردن آنها، همه را می‌کشد. در بازگشت به شهر، توضیح «یولا» به قاضی بخش، «پارکر» (مک‌اینتایر) در مورد اینکه چرا «روستر» نتوانسته افراد یاغی را زنده برگرداند، باعث می‌شود او تبرئه شود و نشانش را پس بگیرد. در اینجا کلانتر و «یولا» با هم وداع می‌کنند و هر کدام به راه خود می‌روند.
* فیلم بیشتز محملی است برای ارائه جذابیت‌های وین و هپبرن. فیلم‌نامه فاقد شخصیت‌پردازی‌های دقیق است، اگرچه میلار رویدادها را خوب پیش می‌برد ولی نمی‌تواند خلافکاران را جز در قالب کلیشه‌ای و قراردادی‌شان نشان دهد. فیلم مایه‌هائی از طرح داستانی قایق افریکن کوئینِ جان هیوستن (1952) را هم دارد و به‌خصوص هپبرن در بازی‌اش تحت تأثیر نقش خود در همان فیلم است. وین بازی دل‌نشین و طنزآلودی ارائه می‌دهد.