رابطه مقدار ویتامین های A و E خون با پسوریازیس

● زمینه و هدف:
پسوریازیس بیماری مزمن، شایع، التهابی و پرولیفراتیو پوست است که عوامل ژنتیک و محیط در بیماری زایی و هم چنین دوره آن، نقشی اساسی دارند. هدف از این مطالعه تعیین سطوح سرمی ویتامین A و E در بیماران مبتلا به پسوریازیس و مقایسه آن با گروه شاهد بود.
● روش اجرا:
در این مطالعه مورد شاهدی ۳۰ بیمار مبتلا به پسوریازیس و ۳۰ فرد فاقد بیماری های پوستی مورد بررسی قرار گرفتند. روش سنجش سطوح ویتامین های A و E با استفاده از HPLC (کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا) بود. مقادیر P<۰.۰۵ دارای اعتبار آماری در نظر گرفته شد.
● یافته ها:
مشخصات دموگرافیک، شامل سن و جنس، بین گروه شاهد و مورد متناسب شده بود. سطح سرمی ویتامین A در گروه شاهد ۱.۰۹±۰.۲۷ و در گروه پسوریازیس ۱.۰۸±۰.۳۶ بود که بیان گر تفاوت آماری معنی دار بین دو گروه نبود. سطح سرمی ویتامین E در گروه شاهد ۱۵.۵۲±۸.۳۶ و در گروه پسوریازیس ۹.۰۲±۵.۴۱ بود (p=۰.۰۰۱). مقایسه سطوح سرمی ویتامین A و E در بیماران مبتلا به پسوریازیس به تفکیک وسعت درگیری (شامل کمتر از ۲۵ درصد و بین ۲۵-۷۵ درصد درگیری سطح پوست) تفاوت آماری معنی داری نشان نداد.
● نتیجه گیری:
یافته های این مطالعه نشان می دهد که سطح سرمی ویتامین E مشخصا در بیماران مبتلا به پسوریازیس نسبت به گروه شاهد متناسب شده از نظر سن و جنس کمتر است، اگر چه سطح ویتامین A بین گروه شاهد و مورد تفاوت معنی دار آماری نداشت.

سهیلا نصیری
افشین صدیقها
حمیده مروج فرشچی
لیلا نبئی
سیمین ابراهیم زاده

منبع : پایگاه اطلاعات علمی