تولد محرمانه CIA

رابرت دنیرو را همه به‌عنوان بازیگری بی‌همتا می‌شناسند اما «چوپان خوب» دومین فیلم او در مقام کارگردانی است.
دنیرو که پیش‌تر یک بار به سال ۱۹۹۳ فیلم «قصه برانکسی» را جلوی دوربین برده بود، این بار به سراغ دنیای جاسوسان و تاثیر سازمان سیا بر سیاست خارجی آمریکا رفته است.
«چوپان خوب» یک درام معمایی جذاب درباره نخستین روزهای تاسیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (CIA) است. خود دنیرو هم یکی از نقش‌های حاشیه‌ای اما موثر فیلم را برعهده دارد. در فیلم می‌بینیم که راه‌اندازی این سازمان جاسوسی چگونه به تنها هدف زندگی یک مأمور مخفی با بازی مت‌دیمون تبدیل می‌شود.
نهادی که به‌نوعی سکوی پرتاب سیاستمداران آینده به‌شمار می‌رود. با آغاز جنگ جهانی دوم، ویلسون در سازمانی با نام «اداره خدمات استراتژیک»، به فراگیری فنون جاسوسی برای ارتش آمریکا مشغول می‌شود، جایی که با تلاش‌های او و همکارانش، نطفه آژانس مرکزی اطلاعات آمریکا (CIA) بسته شده، گرچه این فیلم اثری تبلیغی برای جریان جاسوسی آمریکاست و دلیل نمایش آن در جشنواره فیلم فجر ناپیدا اما روایت تولید آن از زبان دنیرو خواندنی است.
▪ چطور شد که پس از مرگ فرانکن هایمر شما ساخت این فیلم را برعهده گرفتید؟
ـ چند سال پیش فرانکن هایمر، فیلمنامه «چوپان خوب» را به من داد تا مطالعه کنم. او می‌خواست «چوپان خوب» را بسازد. با گذشت زمان واقعا به این پروژه علاقه‌مند شدم. در دیداری با فرانکن هایمر به توافق رسیدیم که اگر او فیلم را کارگردانی کرد، نقش اول فیلم برعهده من باشد. ماجرای من و «چوپان خوب» از اینجا آغاز شد.
▪ تصویری که ارائه داده‌اید تا چه حد منطبق بر واقعیت است؟ با تحقیق در اسناد سازمان سیا به چه نتیجه‌ای رسیدید؟
ـ فریب، چیزی است که همواره درباره‌اش شنیده و در فیلم‌ها دیده‌ایم. من تلاش کردم تا وقایع را باورپذیرتر از آنچه هست به تصویر بکشم. علم اسطوره‌شناسی و نشانه‌شناسی هم در این راه به کمکم آمدند. می‌خواستم همه چیز تا حد امکان موثق و حقیقی باشد.
▪ نظرتان درباره بازی مت‌دیمون به نقش ادوارد ویلسون در «چوپان خوب» چیست؟
ـ ابتدا قرار بود این نقش را لئوناردو دی‌کاپریو بازی کند. یک بار با مت‌دیمون تماس گرفتم و او گفت که می‌تواند و می‌خواهد در این فیلم بازی کند. بازیگران معدودی وجود دارند که حاضر بودم این نقش را به آنها بدهم. مت، یکی از آنها بود و خوشحالم که به‌خوبی از پس این کار برآمد.
▪ با مت‌دیمون بر سر نحوه بازی این نقش چگونه به تفاهم رسیدید؟
ـ درباره برخی چیزهای بدیهی حرفی نمی‌زنیم، چراکه همگی آنها را می‌دانیم، در‌واقع روی لحظه به لحظه کار صحبت می‌کنیم، همه چیز در همین گفت‌وگو شکل می‌گیرد.
▪ درباره بازی آنجلینا جولی به نقش همسر ویلسون چطور؟
ـ او هم مثل مت دیمون خوب بود. بله، خوش‌شانس بودم که آنجلینا این نقش را برعهده گرفت. او هم از مدت‌ها پیش به این پروژه علاقه‌مند بود. وقتی بازی‌اش تمام شد، من از قدرت بازیگری‌اش بهت زده شده بودم.
▪ شما بازیگر شناخته شده ای هستید. وقتی کارگردانی می‌کنید، آیا بازیگران را وادار به پیروی از سبک خود می‌کنید یا روش و شیوه آنها را می‌پذیرید؟
ـ ترجیح می‌دهم بازیگران به شیوه خود وارد نقش شوند. اما اگر به شیوه من با نقش کنار بیایند هم نگران نمی‌شوند. در نهایت این خود بازیگر است که باید بداند نقش را چطور ایفا کند و با چه رویکردی به شخصیت راحت‌تر است.
▪ برخی می‌گویند «چوپان خوب» نسخه شخصی دنیرو از «پدرخوانده» و یک فیلم به اصطلاح فورد کاپولایی است و ...
ـ فیلمنامه که کاملا فورد کاپولایی است. فیلمنامه‌نویسش هم که اریک راث باشد، این ظن را تقویت می‌کند، اما میان «چوپان خوب» و «پدرخوانده» تفاوت‌هایی اساسی وجود دارد. «پدر خوانده» درباره یک جامعه مخفی مهاجر بود. این فیلم هم درباره یک جامعه مخفی است، منتها با تعاریفی متفاوت. جامعه فیلم من خیلی آمریکایی‌تر است.
▪ گویا فیلمبرداری این کار پرمشقت و جذاب بوده...
ـ این دیگر هنر باب ریچاردسون (فیلمبردار) است و من بی‌شک بدون حضور او نمی‌توانستم کار را با این کیفیت از آب درآورم. سینما فعالیتی گروهی است. بازیگران سهمی در کار دارند و باب ریچاردسون هم سهم خودش را در این ماجرا داشت.
▪ آیا نگران نبودید شخصیت ادوارد ویلسون و بازی مت دیمون فاقد همدلی برانگیزی در ذهن تماشاگر باشد؟
ـ هرگز نگران همدلی برانگیزی یک شخصیت نبوده‌ام. اگر داستان را به دقت دنبال کنید، با این شخصیت همدلی می‌کنید. او درگیر موقعیتی دوگانه شده و شاید چاره‌ای ندارد. اصلا این دوگانگی احساسی همان چیزی است که دنبالش بوده‌ام.
▪ صحنه‌هایی در فیلم هست که رازهای انجمن سری «جمجمه‌ها و استخوان‌‌ها» را فاش می‌کند. درباره این رازها و مراسم آیینی هم تحقیق کرده بودید؟
ـ اطلاعات ما در این زمینه به آنچه در چند کتاب خوانده بودیم محدود می‌شد. من چند واقعیت تاریخی را با یکدیگر ترکیب کردم و نمایش دادم. نمی‌دانم سندیت آن صحنه‌ها مهم هست یا نه.
▪ آیا انجمن مذکور که جورج بوش و جان کری هم روزگاری عضو آن بوده‌اند، در چگونگی ارائه تصویر خود در فیلم دخالتی نکرد؟
ـ خیلی دنبال صحت ریز وقایع در آن انجمن نبودم.
● عوامل
▪ کارگردان: رابرت دنیرو،
▪ فیلمنامه: اریک راث،
▪ مدیر فیلمبرداری: رابرت ریچاردسون،
▪ موسیقی: بروس فاولر، مارچلو زاروس،
▪ تدوین: طارق انور،
▪ بازیگران: مت دیمن، آنجلینا جولی، الک بالدوین، رابرت دنیرو، بیلی کروراپ، ویلیام هرت، تمی بلنچرد، کایر دالیا، جوپشی، محصول ۲۰۰۶ آمریکا ، ۱۶۷ دقیقه.
● خلاصه داستان فیلم
سال ۱۹۶۱ ویلسن یکی از افراد گروهی است که در سیا درباره ماموریتی پنهانی خیلی چیزها می‌داند و در موقعیت حساسی قرار گرفته است.
سناتور فیلیپ آلن مسوول گزارش مستقیم به رئیس‌جمهور از ویلسن پرس‌وجو می‌کند، زیرا با اینکه تمام جزئیات این ماموریت مخفی به دقت تحت مراقبت بوده اما بعدا معلوم شده که اطلاعات از طریق یکی از افراد رده بالا به بیرون درز می‌کرده ...

مترجم: مازیار فکری‌ارشاد

منبع : روزنامه تهران امروز