تأثیر شدت و نوع محدودیت غذایی و افزایش تراکم مواد مغذی جیره در سنین اولیه بر رشد جبرانی جوجه های گوشتی

به منظور بررسی تأثیر شدت و نوع محدودیت غذایی و همچنین افزایش تراکم مواد مغذی جیره در سنین اولیه بر رشد جبرانی جوجه های گوشتی دو آزمایش به طور مجزا انجام گرفت.
شروع هر دو آزمایش از سن ۷ روزگی بود و محدودیت غذایی مورد نظر به مدت ۶ روز متوالی تا سن ۱۳ روزگی اعمال شد. در آزمایش اول از ۲۴۰ قطعه جوجه گوشتی نژاد لوهمن که به طور تصادفی به ۲۰ گروه ۱۲ تایی تقسیم شده بودند، استفاده شد. گروه های مختلف آزمایشی در این آزمایش شامل گروه شاهد، گروه ۲۵ درصد محدودیت کمی ، گروه ۵۰ درصد محدودیت کمی ، گروه ۲۵ درصد محدودیت کیفی و ۵۰ درصد محدودیت کیفی بود. جهت رقیق سازی جیره های مورد استفاده در اعمال محدودیت کیفی از پوسته شلتوک برنج که فاقد هر گونه ارزش انرژی زایی بود، استفاده شد.
وزن بدن ، مصرف غذا و ضریب تبدیل غذا در سنین مختلف و اجزاء لاشه شامل درصد وزن لاشه ، کبد ، روده و چربی حفره بطنی نسبت به وزن زنده در سن ۴۹ روزگی رکورد برداری شد. محدودیت غذایی کمی و کیفی در هریک از دو شدت به کار رفته باعث کاهش وزن و بد شدن ضریب تبدیل غذا در دوران محدودیت در مقایسه با گروه شاهد شد. منتهی پدیده رشد جبرانی باعث گردید در تمامی گروه های آزمایشی اختلاف وزن ایجاد شده متناسب با شدت و نوع محدودیت اعمال شده تا سن ۴۹ روزگی جبران گردد.
شدت و نوع محدودیت بر اضافه وزن روزانه ، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذا در دوره پایانی ( ۴۲ تا ۴۹ روزگی ) و در طی دوره بعد از محدودیت ( ۱۳ تا ۴۹ روزگی ) تأثیر معنی داری نداشت. محدودیت کیفی ۵۰ درصد باعث کاهش چربی حفره بطنی در سن۴۹ روزگی گردید، ولی در سایر گروه های آزمایشی چربی حفره بطنی تحت تأثیر شدت و نوع محدودیت قرار نگرفت.
در آزمایش دوم از ۲۸۸ قطعه جوجه گوشتی نژاد لوهمن که به طور تصادفی به ۲۴ گروه ۱۲ تایی تقسیم شده بودند، استفاده شد. در این آزمایش گروه های آزمایشی شامل محدودیت کیفی با شدت های ۲۵ و ۵۰ درصد بودند که پس از دوران محدودیت تا ۲۱ روزگی با جیره های تنظیم شده NRC و ۱۰ درصد پروتئین و اسیدهای آمینه متیونین و لیزین بالاتر از NRC تغذیه شدند. افزایش تراکم پروتئین و اسیدهای آمینه متیونین و لیزین بعد از دوران محدودیت، تأثیری بر وزن بدن ، مصرف خوراک ، اضافه وزن و ضریب تبدیل غذا و همچنین چربی حفره بطنی نداشت.
نتایج این دو آزمایش نشان می دهد که اعمال محدودیت های غذایی در سنین اولیه بویژه محدودیت کمی با شدت ۲۵ درصد و تغذیه جوجه ها با استفاده از جیره های NRC بعد از اتمام دوره محدودیت مناسب به نظر می رسد.
مهندس مجید طغیانی
استاد راهنما : عبدالحسین سمیع . اساتید مشاور: جواد پوررضا ، عباسعلی قیصری. پایان نامه ( کارشناسی ارشد) ، ۱۰۵ ص ، ۱۴۹ م ، دانشگاه آزاد اسلامی، دانشکده خوراسگان ( اصفهان)، ۱۳۷۷.

منبع : مؤسسه مرغداری ایران