باآشیان ماندن

از خاطر نمی روند خاطره ها
چونان پاییزی به هنگام
که تسخیر می کند بهار دل را
بسان کندن ازآشیان
ولی با آشیان ماندن
چاره چیست که باید
شادی را به کفن داد
وغم را به گهواره
از خاطره نمی روند خاطره ها
بسان قطره ها که می پیوندند
به دریا
چونان بهاری که در انتهایش
زمستان می خواند؟
مانند واژه ی گلدان
که گلش را می گیرند
از خاطر نمی روند خاطره ها
چونان ....

شعر از استاد پاپی

منبع : مطالب ارسال شده