می بازند و برنز می گیرند!

● نقدی بر برنامه های ورزشی تلویزیون در ۳۶ ساعت اخیر
طی ۳۶ ساعتی كه به عنوان یك بیننده صرف، برنامه های ورزشی پخش شده از تلویزیون ایران را تماشا می كردیم، آنقدر سوژه تعجب آور از زبان گزارشگران، كارشناسان و ... حاضر در این برنامه ها شنیدیم كه نتوانستیم از انتقاد چشم پوشی كنیم. به همین دلیل از جمع آن همه سوژه، ۴ مورد بارز را برای مخاطبان فهیم ابرار ورزشی بازگو می كنیم:
● خدا را شكر، فردوسی پور را داریم!
واقعاً جای شكرش باقی است كه مجری توانمندی چون عادل فردوسی پور در جمع گزارشگران ورزشی ایران حضور دارد. هر چند گاهی از این مجری جوان انتقاداتی منصفانه می كنیم، اما اعتراف می كنیم كسی را نداریم كه در یك برنامه ورزشی بتواند مثل عادل، یقه آقایان را بگیرد و عملكرد آنان را زیر سؤال ببرد. او هرگز از مسؤول طرف حساب خود با حمایت بی جا و بی حد و حساب پذیرایی نمی كند.
فردوسی پور یكشنبه شب به محض حضور در برنامه دیدار آسیایی شبكه ۳ سیما به قول قدیمی ها «چك اول» را زد و گفت: طلا نگرفتن های ورزشكاران ایران را جملگی به گردن ضعف داوران و یك جانبه قضاوت كردن آنان نیندازیم یا مدال نگرفتن ورزشكاران را به بهانه مصدوم بودنشان توجیه نكنیم. در این بین جا دارد به رضا جاودانی هم شاخه گلی تقدیم كنیم. او هم در یك جمله قابل تأمل گفت: اگر این ورزشكاران (نقره ای ها و برنزی ها) مصدوم بوده اند، پس به چه دلیل به قطر اعزام شده اند؟ دیگر اینكه به گفته فردوسی پور واقعاً غیر از ناداوری مشهود در فینال وزن ششم تكواندو كه مهدی بی باك در آن از به گردن آویختن مدال طلای خود محروم شد، ناداوری ها با وجود تبلیغاتی كه صورت گرفته، چندان هم بیداد نمی كند.
● یك احسنت برای فریدون معینی
گزارشگر شبكه خبر (برنامه ای كه ساعت ۱۲ و ۳۰ دقیقه روز دوشنبه پخش شد) قصد داشت در مصاحبه با فریدون معینی، كارشناس كهنه كار فوتبال ایران او را متقاعد كند كه داوری در بازی حساس ایران - قطر(نیمه نهایی فوتبال دوحه ۲۰۰۶) سر تیم رنه سیموئز را خواهد برید اما معینی هرگز اسیر جو ایجاد شده، نشد و با حرفه ای گری تمام گفت: « در داوری فوتبال گاهی اشتباهات سهوی بوجود می آید كه در صحنه های ۵۰- ۵۰ تأثیر دارد .» واقعیت هم همین است كه اولین بار نیست كه با قطر در قطر مبارزه می كنیم. در گذشته این تیم را كه میزبان ایران بوده با گل های پیوس، مرفاوی و حتی وحید هاشمیان شكست داده ایم.وی افزود: پس اگر تیم ایران حرفه ای و قدرتمند باشد دیگر چه جای بحث از داوری و ناداوری. واقعاً باید به این ملی پوش اسبق ایران یك احسنت گفت كه واقعیت ها را به نحو احسن می بیند.
● نقره والیبال هم مهم نبود
تیم والیبال ایران به خاطر قرعه بد به مصاف كره جنوبی رفت و با باخت ۳ بر یك از حضور در گروه برنده ها باز ماند اما برخی از آقایان كارشناس حاضر در برنامه های ورزشی، با جوسازی قصد عوامفریبی داشتند. همگان با چشم خود دیدیم كه تیم ایران در سطح كره جنوبی بازی نكرد. با این حساب حرف های نه چندان خوشایند ایرج مظفری (دستیار كیاچ در مسابقات جهانی والیبال) به عنوان كارشناسی و همینطور محتشمی به اضافه خیابانی جای تأمل دارد. بر فرض كه قطری های میزبان به خاطر خودشان (البته به قول آقایان) ایران و كره جنوبی را در گام اول مقابل هم نهادند. این استدلال با كلی اغماض، قبول اما اگر همین شكست در فینال رقم می خورد، آیا از نظر مدالی ارزشی برای ایران داشت؟
آن همه نقره گرفته ایم برای ما چه ارزشی فراتر از ۳ طلا داشته كه این یك مدال احتمالی داشته باشد؟ ملت ایران فقط با طلا خوشحال می شوند. علاقمندان ورزش در ایران در المپیك جهانی دوست دارند كاروان ورزشی خود را در جمع ۱۰ تیم برتر دنیا ببینند و برای آنان حضور ایران در رده پانزدهم بازی های آسیایی غیر قابل تحمل است. دیگر اینكه آیا كارشناسان ورزشی در كره جنوبی هم از قرعه بد تیم والیبال خود آنقدر ناله كردند كه آقایان وطنی سر و صدا به راه انداخته بودند؟ تیمی كه قرار است طلا بگیرد، نباید بازی اولش با بازی آخرش آن هم با یك تیم، فرقی داشته باشد.
امیدواریم این آقایان به آن اندازه از درك برسند و بدانند كه مردم ایران با شعورتر، با فرهنگ تر و فهمیده تر از تصورات شما هستند. پس با برخی چاپلوسی ها، واقعیت ها را كتمان نكنید. تعریف و تمجید ما هم از مردم ایران بامصداق های سیاسی و اجتماعی موجود صورت می گیرد. به هر حال آقایان گزارشگر، كارشناس و دیگران بدانند كه جوسازی جز اعصاب خرد كردن حاصل دیگری ندارد. متهم كردن یك میزبان به نام قطر نیز چندان منصفانه نیست و بهتر است فقط به طرف مقابل تهمت نزنیم و توانمندی ها را هم ببینیم.
● دسته گل تازه ذكایی
آن همه از گزارشگران، مجریان و كارشناسان حاضر در استودیوهای وطنی انتقاد كردیم اما انتظار نداشتیم گزارشگر اعزامی كه در جو بازی های آسیایی است هم فارغ از این جو، حرف هایی از سر خوش خیالی بزند. «ذكایی» شب گذشته در گزارش خود از دوحه گفت: از نظر كسب مدال، تیم هشتم بازی های آسیایی هستیم! آخر یكی نیست به این آقا بگوید اگر هشتم هستیم (همان لحظه كه وی گزارش می داد) پس چرا جدول توزیع مدال ها، ایران را در مكان پانزدهم قرار داده؟ آیا وی هم همگام با طیفی كه قصد فریب افكار عمومی را دارد، حركت می كند؟ ذكایی بهتر است بداند اغلب مدال های برنزی كه در تكواندو و بوكس كسب كرده ایم، بدون مبارزه بوده است.
چه بسا اگر دیدار رده بندی این ۲ رشته برگزار می شد، تعداد مدال های كسب شده ایران كمتر از این نیز می شد. دیگر اینكه مكان یك تیم در جدول توزیع مدال هیچ ربطی به تعداد مدال های كسب شده ندارد و اصل بر ارزش مدال ها یعنی مرغوبیت آنها است.باور كنید اگر نصف مدال هایی را كه كسب كرده ایم مال خود می كردیم اما با مرغوبیت طلا، حالا كاروان ورزشی ایران در مكان پنجم جا خوش می كرد و نه در مكان پانزدهم.ضمن اینكه بار دیگر تأكید می كنیم در بسیاری از رشته ها واقعاً برنزی كه با یكی دو برد و نهایتاً شكست در نیمه نهایی و بدون انجام بازی رده بندی بدست می آید ارزش چندانی ندارد و حداقل مزه برنز گرفتن ، این است كه در بازی آخر برنده باشی، نه اینكه ببازی و مدال بگیری !

منبع : روزنامه ابرار ورزشی