ضرورت شرکت در انتخابات نظام پزشکی؛ <من رأی می‌دهم پس هستم>

تجربیات بشر در دو دهه اخیر نشانگر تحولی اساسی در مفهوم توسعه ‌پایدار بوده و انسان سالم در محوریت این امر مهم قرار گرفته است. از آنجا که سلا‌مت محصول تعامل سازمان‌ها و نهادهای مختلف است و وظیفه تحقق آن تنها به دوش بخش بهداشت و درمان نیست، می‌طلبد که با حرکتی همگانی افراد مختلف را با وظیفه‌شان آگاه و هم‌سو کرد. این روند را می‌توان توسط متولیان اصلی سلا‌مت که همان پزشکان هستند با ایجاد نهادی مردمی و نه دولتی تحت عنوان نظام پزشکی متبلور ساخت و صدالبته این نهاد جانی تازه و ایده‌های نو می‌خواهد که با حضور افراد جدید که حرف‌هایی برای گفتن و اجرا دارند متجلی شود و به راستی که دیگر زمان سخنان نغز بدون پشتوانه اجرایی گذشته است.
با توجه به اینکه ما در برهه‌ای از تاریخ پزشکی ایران که مرحله گذار است قرار گرفته‌ایم، باید بتوانیم از کاستی‌ها و بی‌توجهی‌هایی که درباره جامعه و حرفه ‌شریف پزشکی صدق می‌کرده است، به خوبی به جایگاه واقعی آن گذر کنیم که این خود به‌نفع پزشکان و بیماران نیز هست، به‌ویژه اینکه فعالیت در نهادی مردمی و صنفی تحت عنوان نظام پزشکی بیش از آنکه نیازمند سابقه کاری و پست‌های ‌آنچنانی باشد، به تفکری استراتژیک، گروهی و خلا‌ق نیاز دارد و از آنجا که پزشکان عمومی بیشتر از ۷۰ درصد جامعه پزشکی کشورمان را تشکیل می‌دهند، حضورشان در این امر کارساز خواهد بود. سازمان نظام پزشکی همان‌طور که همگان واقفند، یک تشکل صنفی است با قدمتی بالغ بر چهار دهه و اکثر پزشکان دارای شماره نظام پزشکی عضو این مجموعه‌اند اما نکته‌ای که در اینجا قابل ذکر است، عدم اجرای نقش واقعی این تشکل است که باعث شده پزشکان محترم کشورمان نسبت به این سازمان که زاییده از بطن خود پزشکان است، بی‌علا‌قه و دلسرد باشند و این نوع برخورد و دیدگاه تبعات دیگری نیز در پی داشته که در نهایت نظام سلا‌مت‌مان نیز از آن متأثر گردیده است.
چراکه پزشکان که از ارکان اصلی بدنه سیستم سلا‌مت کشور هستند، مورد بی‌مهری و بی‌توجهی سوگرانه واقع‌شده و با وجودی که طبیبان جزو نخبگان و افراد تحصیل‌کرده این مرز و بوم هستند، در بسیاری موارد ابتدایی زندگی ازجمله داشتن شغل مرتبط و مناسب، مسکن و... با کمبودها و تنگناهایی مواجه‌اند؛ بنابراین این قشر زحمتکش و شریف که باید با فکر آسوده و خیال راحت به حرفه مقدس خود بپردازند، هنوز درگیر نیازهای اولیه‌شان هستند. از طرفی توزیع نامناسب پزشکان باز هم مزیدبرعلت شده و باعث نابسامانی و پریشانی خاطر ایشان گردیده است که تمامی این بی‌توجهی‌ها و مشکلا‌ت مانع کارایی و اثربخشی خدمت در بخش بهداشت و درمان است. لا‌جرم این ماجرا و بسیاری از مسائل گفته شده ‌دیگر دست به دست هم داده و نوعی رخوت و بی‌حوصلگی در پاسخ به اصل وجود نظام پزشکی را ایجاد کرده است.
علیرغم مطالب فوق، حضور مسوولا‌نه پزشکان در این دوره از انتخابات را نیز عواملی همچون تایید و رد صلا‌حیت کاندیداها از سوی مقامات دولتی کمرنگ‌تر کرده است و حال، سؤال این است که کسانی که در سیستم سلا‌مت در حال حاضر مشغول به کار هستند، چگونه صلا‌حیت ندارند که در جمع صنفی (نه سیاسی و نه دولتی) خودشان فعالیت نمایند؟ آیا صلا‌حیتی بالا‌تر از درمان و رسیدگی به جان و روان بیماران سراغ دارید؟ در پایان به منظور دستیابی به حقوق تضییع‌شده و هماهنگی‌و تلا‌ش بیشتر در برقراری یک نظام منسجم جامعه پزشکی از تمامی پزشکان گرانقدر کشور دعوت می‌شود که روز جمعه ۲۷ دی‌‌ماه را فراموش نکنند و با حضور خود در انتخابات نظام پزشکی این مجموعه را تقویت کنند. ‌

رئیس بیمارستان الغدیر، تهران

منبع : روزنامه اعتماد ملی