امام خمینی اهل ظاهرسازی نبود

پرداختن به ظواهر و غفلت از محتوا, خطر بزرگی است که همواره در کمین حاکمان است. این خطر, هنگامی که حکومت دینی بر سر کار باشد, بزرگتر و محتمل ترخواهد بود. در آستانه سیزدهمین سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی رضوان الله تعالی علیه , امسال اعلام شد که در ۵۸ هزار مسجد در سراسر کشور « طرح تلاوت نور » اجرا می شود که طی آن همزمان با ایام سوگواری رحلت بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی, شرکت کنندگان در این طرح, یکصد هزار بار قرآن کریم را ختم خواهند کرد. در همین خبر اضافه شده است که این اقدام با هدف آشنائی بیشتر جوانان و نوجوانان با کلام وحی الهی صورت می گیرد. . . فضائل تلاوت قرآن کریم بر کسی پوشیده نیست و اینکه در دوران استقرار نظام جمهوری اسلامی در زمینه آشنائی با قرآن و قرائت قرآن و تربیت قاریان ورزیده وحتی حافظان قرآن, فعالیت های زیادی صورت گرفته, مایه مباهات و خوشحالی همه مسلمانان بویژه ملت ایران است. لکن آنچه باید در این میان مورد دقت قرار گیرد اینست که متاسفانه اشتغال به این امور و سایر امور مشابه , دست اندرکاران را از ورود به محتوای قرآن و آنچه باید برای استقرار عدالت مورد نظر قرآن کریم انجام دهند باز می داشته و این, خطر بزرگی است که از آن غفلت می شود.
امروز هیچکس نمی تواند این واقعیت تلخ را انکار کند که فاصله میان طبقه مرفه و طبقه محروم, بشدت در حال افزایش است و عدالت اجتماعی مورد نظر قرآن کریم, در جامعه ای که مردم آن به نام قرآن وبا هدف پیاده شدن احکام قرآن انقلاب کرده اند و نظام جمهوری اسلامی را مستقر کرده اند, جایگاهی ندارد. در این جامعه که باید, در جهان آلوده به تبعیض و اختلاف طبقاتی امروز, نمونه ای شفاف از برقراری عدالت اجتماعی باشد, عده ای آنچنان در ناز و نعمت بسر می برند که ثروتهای افسانه ای آنها چشم دیگران را خیره کرده است و عده ای آنچنان نیازمند و مستاصل هستند که هر روز صدبار آرزوی مرگ می کنند. جامعه ای که ۹۸ درصد امکانات مناطق تفریحی آن در اختیار یک درصد افراد باشد و پولهای میلیاردی توسط عده ای معدود جابجا شود و اکثریت مردم از گرانی و تورم و مشکلات زندگی بنالند, چنین جامعه ای قبل از تلاوت قرآن, به پیاده کردن احکام قرآن که ثروت اندوزی را بشدت رد می کند, رسیدگی به محرومین را در سرلوحه برنامه های خود دارد و مبارزه با ظلم اقتصادی و تبعیض را محکوم می نماید, نیاز دارد. نیاز امروز جوانان و نوجوانان جامعه ما اینست.
امام خمینی, برای پیاده شدن احکام قرآن قیام کرد و رسیدگی به محرومین, استقرار عدالت اجتماعی و مبارزه با تبعیض و طبقاتی شدن جامعه را در صدر وظایف حکومت می دانست. آنهمه سفارش به مسئولین نظام جمهوری اسلامی که ساده زیستن را پیشه کنید, در میان مردم زندگی کنید, از تجمل و تشریفات بپرهیزید, با ثروتمندان و مرفهان معاشرت نکنید و خدمت به محرومان را بر هر کار دیگری اولویت بدهید, برای این بود که امام معتقد بود نظام اسلامی فقط در صورتی ماندگار و پرنفوذ و مستحکم خواهد بود که به فکر توده مردم باشد. امام معتقد بود, قرآن را باید به میان مردم برد و احکام قرآن را باید در زندگی آحاد مردم بصورت ملموس و عملی جاری ساخت تا مردم طعم شیرین عدالت و رفاه را بچشند و احساس کنند تبعیض و حاکمیت سرمایه در جامعه اسلامی, منفور است و همه چیز برای ریشه کن کردن آن بکار گرفته می شود.
اگر نظام جمهوری اسلامی به این نقطه برسد, در آن صورت, مردم نه تنها هر لحظه برای امام وبه یاد امام, قرآن خواهند خواند, بلکه در سرتاسر کشور, همه خانواده ها و همه ادارات و مراکز کار و فعالیت های اقتصادی و سیاسی و فرهنگی, به محل تلاوت قرآن به یاد امام تبدیل خواهند شد واصولا چنان جامعه ای, قرآن مجسم خواهد بود و اجزا چنان جامعه ای هر کدام آیه ای از آیات کتاب الهی خواهند بود. خدمتی که از این طریق به امام خمینی می شود قطعا از میلیاردها ختم قرآن ارزشمندتر است.
اینکه در سالگرد ارتحال امام یکصد هزار بار قرآن ختم کنیم ودر ایام سوگواری محرم و صفر و ماه رمضان, حرم امام را به صحنه هنرنمائی مداحان وعرصه روضه خوانی روضه خوانان تبدیل نمائیم , مشکلی از مردمی که امام برای حل مشکلات آنان, درس و بحث فیضیه را رها کرد وبه میدان مبارزه با رژیم شاه و استعمار آمریکا و انگلیس شتافت, حل نخواهد کرد. حرم امام باید پایگاهی برای فریاد کردن آرمانهای امام باشد. مراسم سالگرد امام باید مناسب ترین زمان برای اعلام برائت از استعمارگران و زراندوزان و زورمندان و تزویرگران باشد. همه مساجد ایران باید در چنین مناسبتی مکان هائی برای تجلی آرمانهای امام باشند. البته در مراسم امسال, ابتکار قابل تحسین برجسته کردن نگاه عمیق امام به مساله فلسطین را نباید از نظر دور داشت, اما بی تفاوتی در برابر تلاشهائی که برای زیر سئوال بردن افکار و اندیشه های امام در زمینه های دیگر در جریان است , بهیچوجه قابل اغماض نیست.
هر وقت این بی تفاوتی های خطرناک کنار گذاشته شد و آرمانهای امام در زمینه های ارزشی, فرهنگی , ضداستعماری, ضدتبعیض و بخصوص استقرار عدالت و حل مشکلات محرومان, در جامعه ما محقق گردید و احکام قرآن در زندگی مردم پیاده شد, در چنان شرایطی نوبت به پرداختن به ظواهر هم میرسد. تا قبل از رسیدن به آن شرایط و در زمانی که همه چیز در جهت عکس عدالت اجتماعی به پیش میرود, پرداختن به ظواهر, انحراف از مسیر امام است. امام خمینی اهل ظاهرسازی نبود و نیازی هم به ظاهرسازی ندارد. کسانی که میخواهند به امام خدمت کنند, باید برای تحقق آرمانهای امام که رسیدگی به محرومین و رفع تبعیض در راس آنها قرار دارد تلاش کنند

منبع : طوبی