«حلقه سبز»داغ تر شد

برخی نظرسنجی ها درباره سریال های مختلف تلویزیونی که در حال پخش می باشند و عکس العمل های تازه برخی از دست اندرکاران این سریال ها در جواب به نتایج نظرسنجی ها و بعضی از انتقادها، می رود تا روند جدیدی را در تعامل بین سازندگان با مخاطبین و منتقدان ایجاد نماید. نتایج یک نظرسنجی در درباره قسمت های آغازین برخی سریال های در حال پخش ، بر این قرار است که; «حلقه سبز» شروع جذابی نداشته است، «بی صدا فریاد کن» به علت پرداخت به موضوعات روز جامعه، جذاب آغاز شده است و مجموعه «شهریار» نیز با توجه به پرداختن به یکی از شخصیت های تاریخ معاصر، توانسته نظر مخاطب را به خود جلب کند. در این میان، رویکرد تازه روابط عمومی مجموعه تلویزیونی «حلقه سبز» به کارگردانی «ابراهیم حاتمی کیا» در جوابیه دادن به منتقدان و معترضان بیش از هر چیز وارد شدن به یک بازی است که نمی تواند نتیجه را به نفع این سریال رقم بزند.
البته گفتنی است که اعتراض یا انتقاد به مضامین سریال های تلویزیونی، واکنشی تازه نیست و البته تنها محدود به کشور ما نیز نمی شود. ولی وقتی اعتراض ها قدمی فراتر نهاده و به جزئیات، شخصیت پردازی، خاستگاه کاراکترها و... بسط پیدا می کنند، می توان گفت به پدیده ای مخصوص به خود رسیده ایم. با تمام شدن ماه رمضان و پایان پخش مجموعه های مناسبتی، مجموعه پر سروصدای «ابراهیم حاتمی کیا» روی آنتن رفت که هم به جهت حضور این فیلمساز و هم مضمون کار، به نوعی جنجال برانگیز بود. مجموعه بنابه دلایل کمی و کیفی از همان ابتدا نتوانست مخاطب خود را پیدا کند و همان تعدادی هم که قسمت اول را به دلیل پخش تیزرهای متعدد، مشاهده حمید فرخ نژاد در گریمی متفاوت و مهمتر از همه نام حاتمی کیا دیدند، از قسمت دوم دست از همراهی برداشتند.
این درست که «حلقه سبز» موضوعی حساس را دستمایه کار خود قرار داده و انتخاب قالب فانتزی برای دراماتیک کردن آن هم به این حساسیت افزوده، اما به نظر می آید نکته مهمتر در جذاب نشدن این قصه ماورایی آن است که نمی تواند مخاطب را به روابط فانتزی جذب کند و او را به همراهی وادارد. مسیری که به نظر می آید تنها نقاط احساسی آن مورد بزرگنمایی ناملموس قرار گرفته و حاصل هم دلزدگی مخاطب از این رابطه ناملموس و باورناپذیر است.
اما اعتراض های این مجموعه در پی پس زدن مخاطب، وجهی است که بیشتر از خاص و حساس بودن موضوع محوری یعنی پدیده اهدا» اعضا می آید و مجموعه بیشترین ضربه را از نوع نگاه به این پدیده و انعکاسی که از این موضوع در میان مخاطبان ایجاد کرد، پذیرفت. مهر در این باره می نویسد; در حالی که با تلاش متولیان امر پیوند، روند اهدا» اعضا بدن پس از مرگ مغزی رشدی مناسبی داشته و برگزاری مراسم جشن نفس در سالروز تولد حضرت فاطمه(س) سبب شده بود رشدی بی سابقه در مشارکت های مردمی برای اهدا» اعضا به وجود آید، از آغاز پخش مجموعه «حلقه سبز» این روند با افت قابل توجه روبه رو شده است.
آمار پشیمانی از ثبت نام برای اهدا» عضو که پیش از این به یک مورد در هر دو ماه هم نمی رسید، در این مدت به یازده نفر رسیده و کارشناسان معتقدند «حلقه سبز» در این سیر منفی تاثیرگذار بوده است. اعتراض به پخش این مجموعه در مجلس شورای اسلامی، نظرات کارشناسی پزشکان درباره سیر پزشکی غلط و غیرواقعی در مجموعه، طرح خواسته هایی چون توقف پخش این مجموعه و پخش نکردن آن از شبکه های ماهواری و... امواج منفی ایجاد شده نسبت به مجموعه را شدت بخشید تا جایی که عوامل پروژه را به جای یک راه حل منطقی و کمی حق دادن به معترضان و منتقدان به پاسخگویی واداشت. واکنشی که به نظر می آید وارد شدن به یک بازی نگران کننده حداقل برای «حلقه سبز» است. به عنوان مثال مجموعه «مدارصفردرجه» با واکنش های مشابه و به نسبت گسترده تر در همان روزهای آغاز پخش مواجه شد که به علت نشانه رفتن اهداف سیاسی و دینی ایران حتی حساس تر هم بود. ولی «حسن فتحی» کارگردان هوشمند مجموعه از وارد شدن به بازی جوابیه و بیانیه صادرکردن پرهیز و تلاش کرد به این شیوه فضای مسموم اطراف مجموعه را آلوده تر نکند.
هرچند جوابیه مجموعه «حلقه سبز» از سوی روابط عمومی کار در سربرگ «حک فیلم» فرستاده شده، ولی این نکته قابل صرفنظر کردن نیست که همه خروجی های این کار پای کارگردان آن نوشته می شود. فیلمسازی که تا چندی پیش وارد این حیطه ها نمی شد و حتی انتقادهای مستقیم را هم با سکوت پاسخ می داد.
اما حاتمی کیا این روزها بازتابی دیگر دارد. چه به لحاظ کیفیت آثارش، چه به جهت نوع انعکاس خبری کارهایش و چه به جهت منش حرفه ای و شخصی که از او سراغ داریم. حاتمی کیایی که وقتی در جشنواره ای مورد تقدیر قرار گرفت به جای دو دقیقه فرصت که برای حرف زدن داشت، تنها نگاه کرد... همه را نگاه کرد! در جوابیه ای که روابط عمومی مجموعه «حلقه سبز» ارائه کرده به سه نکته پرداخته شده که آموزشی نبودن این مجموعه برای پزشکان جوان، تحقیقات مکتوب و میدانی مجموعه در مورد پیوند اعضا از سال ۸۱ و ایمان نداشتن عوامل این مجموعه به نصیحت کردن و نتیجه گیری های شعاری و تکراری را شامل می شود.
اینها نکاتی است که می تواند از مختصات تفکری مجموعه محسوب شده و به نوعی توضیح آن چیزی است که باید در روح اثر جاری باشد نه در بندهای یک جوابیه که لحنی موثر هم برای تاثیرگذاری بر مخاطب ندارد. به این دلیل که از انگشت گذاشته شده روی اآشنایی معترضان و مخاطبان مجموعه با مقوله هنر آن هم به این دلیل که از حریف خود که ناآشنایی عوامل مجموعه با مسائل پزشکی و پیوند را مورد نقد قرار داده، به اصطلاح کم نیاورد و...

منبع : روزنامه ابتکار